Πάντα παίρνω στα σοβαρά τις τοποθετήσεις του Γιάννη του Μώραλη –καμιά φορά τις παίρνω περισσότερο στα σοβαρά απ' όσο πρέπει. Ο Μώραλης έχει ένα σπάνιο προσόν στον χώρο των παραγόντων του ελληνικού ποδοσφαίρου: κάθε φορά που μιλά καθιστά σαφές ποια είναι η θέση της εταιρείας που εκπροσωπεί και όχι ποια είναι η δική του θέση για τα πράγματα, όπως κάνουν λίγο-πολύ όλοι οι παρά τοις προέδροις τελάληδες που ασχολούνται με την επικοινωνία. Οταν μιλά, κάνει πολύ κατανοητό τι γίνεται στον Ολυμπιακό. Επειτα από όσα είπε χθες δεν καταλαβαίνω γιατί δεν προχωρούν -και γρήγορα- στην εξασφάλιση της παραμονής του Κριστιάν Λεντέσμα.
Tι είπε χθες ο Μώραλης; Οτι στον Ολυμπιακό υπήρχε ένα χρονοδιάγραμμα που τηρήθηκε και ότι οι προτεραιότητες ήταν ο Νταρμπισάιρ και ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής στη θέση του Αντζα, δηλαδή ο Μέλμπεργκ. Είπε ότι δεν πρόκειται να κινηθούν αυτές τις ημέρες για καμία μεταγραφή και ότι βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής και πιστεύουν πως έχουν μερικές μέρες ακόμα για ενισχύσεις.
Παραδέχτηκε το ενδιαφέρον για Κάλστρομ και Γκονζάλες και τόνισε ότι υπάρχει μπροστά μία αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, η οποία συνδέεται με τις μεταγραφές. Είπε χαρακτηριστικά ότι «τα χρήματα που θα μπουν από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου θα παίξουν ρόλο. Για παράδειγμα, αν αύριο μπουν 80.000.000 ευρώ, τότε οι δυνατότητες θα ήταν διαφορετικές είτε για τώρα είτε για τον Αύγουστο». Τι σημαίνει αυτό; Πως αν δεν μπουν αυτά τα χρήματα, τότε οι δυνατότητες θα είναι διαφορετικές.
Εξέλιξη
Με βάση αυτή την τοποθέτηση και την πληροφορία που έχω ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης έχει ξεκαθαρίσει στον Δημήτρη Θεοδωρίδη και στον Κετσπάγια ότι για φέτος τα χρήματα που μπορεί να δοθούν για ομάδα που πουλάει ποδοσφαιριστή δεν μπορεί να είναι πιο πολλά από 4 εκατομμύρια ευρώ, πιθανολογώ ότι θα είναι δύσκολο για τον Ολυμπιακό να αποκτήσει τον Κάλστρομ ή τον Γκονζάλες σύντομα –εκτός αν πείσει τη Λιόν ή την Μπέτις να τους δώσουν δανεικούς.
Αν οι δύο μεταγραφές αυτές γίνουν σε δέκα μέρες (πράγμα που είναι μια μάλλον παρήγορη εξέλιξη), οι δύο δεν θα λογίζονται για τον πρώτο προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Αν ο Ολυμπιακός πιστεύει ότι μπορεί να είναι καλύτερο γι' αυτόν να τους αγοράσει τον Αύγουστο, πράγμα που ο Μώραλης δεν αποκλείει, τότε η ομάδα θα πάει στους προκριματικούς ως έχει: αυτό το λέει η λογική και όχι εγώ.
Με βάση αυτή τη λογική ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί ο Ολυμπιακός δεν ξεκινά την ενίσχυσή του αξιοποιώντας τον Κριστιάν Λεντέσμα, πόσω μάλλον όταν παίκτη στη θέση του δεν φαίνεται να ψάχνει, μολονότι έφυγε ο Πατσατζόγλου και ο Στολτίδης πάλι ψιλοπονάει.
Τυπικά
«Μα είναι παίκτης του Ολυμπιακού ο Λεντέσμα», θα πει κάποιος και τυπικά θα έχει δίκιο. Μόνο που ο Λεντέσμα έχει κάνει σαφές ότι για να είναι χρήσιμος (και όχι απλώς για να μείνει ένα χρόνο ακόμα –υπάρχει διαφορά) θέλει ένα νέο συμβόλαιο καλύτερο, δηλαδή μεγαλύτερο από αυτό που έχει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το να λες «τον έχω πίσω και θα δούμε τι θα γίνει» δεν σημαίνει τίποτα.
Κυρίως γιατί τον Λεντέσμα τον είχες ήδη και θα πρέπει να θυμάσαι και πως έπεσε η απόδοσή του και πως εξαφανίστηκε κάθε διάθεση προσφοράς του όταν το αίτημά του για αύξηση αποδοχών απορρίφθηκε. Το να τον φέρεις πίσω και να κάνεις μια επίδειξη δύναμης ζητώντας του να τιμήσει το συμβόλαιό του δεν σημαίνει και πολλά. Κυρίως γιατί το τι μπορεί να γίνει αν δεν το τιμήσει το ξέρεις: αν σου κάνει ο παίκτης, δεν υπάρχει λόγος για ρίσκα.
«Λύκος»
«Του κάνει ο Λεντέσμα του Ολυμπιακού;». Με το χέρι στην καρδιά σας λέω ότι όταν πέρυσι έβλεπα τον Ντουντού, αναρωτιόμουν διαρκώς πόσο καλύτερα θα είχε παίξει ο Βραζιλιάνος αν είχε δίπλα του τον «λύκο». Ο Ολυμπιακός κάνει έναν αγώνα να βρει χρήματα να αποκτήσει τον Κάλστρομ. Ο Σουηδός είναι μπαλάτος παίκτης, επ' ουδενί ακραίος, έχει καλή πάσα και βλέπει γήπεδο. Δημιουργικά με τον Ντουντού μπορεί να συνθέσουν ένα πολύ καλό δίδυμο. Ε, λοιπόν, είναι η ίδια η πιθανότητα της απόκτησης του Σουηδού, που κάνει για εμένα έναν τύπο σαν το
Λεντέσμα απολύτως απαραίτητο! Γιατί για να είναι παραγωγικός ο Κάλστρομ και παραγωγικότερος ο Ντουντού και να μπορούν αυτοί να συνυπάρξουν και με τον soft αλλά μπαλαδόρο Μπελούτσι χρειάζεται ο «λύκος» να τρέχει για πάρτη τους. Και όχι μόνο να τρέχει, αλλά και να βγάζει την μπάλα από τα μετόπισθεν, να τραβά την άμυνα ψηλά, να κατευθύνει το πρέσινγκ, να σπάει την αντίπαλη αντεπίθεση, να κάνει δηλαδή όσα θαυμαστά έκανε στο πρώτο τρίμηνο του προηγούμενου περάσματός του από την Ελλάδα, όταν έδειξε τι ποδοσφαιριστής είναι.
«Γυάλινα»
Λένε ότι έχει «γυάλινα» πόδια και τραυματίζεται. Στην Αργεντινή έπαιξε 31 ματς πρωταθλήματος και πέντε για το Κόπα Λιμπερταδόρες. Την πρώτη φορά που ήρθε στην Ελλάδα, αρχές Αυγούστου του 2007, είχε κάνει ελλιπέστατη προετοιμασία και ο Τάκης Λεμονής, που ίσως το παράκανε με την επιμονή να τον χρησιμοποιεί σε κάθε ματς πρωταθλήματος, αυτό δεν το μέτρησε σωστά: μπορεί όντως οι προσαγωγοί να τον τυραννούν αν κουράζεται, αλλά ο Τιμούρ Κετσπάγια το ξέρει. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι είναι απαραίτητο να παίζει τρεις φορές την εβδομάδα και στο φινάλε, αν όντως ο Ολυμπιακός θέλει να βγάλει τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο ή τον Κατσικογιάννη, καλύτερο δάσκαλο γι' αυτούς από τον Αργεντινό δεν θα βρει. Οπως δύσκολα θα βρει αντικαταστάτη του Πατσατζόγλου αν περιμένει να προκύψει κάποια ευκαιρία τον Αύγουστο.
Κεφάλαιο
Στην ιστορία του Λεντέσμα, στο πρώτο κεφάλαιό της, ειπώθηκαν και εντός Ολυμπιακού πράγματα που δεν έπρεπε, τόσο για τη διάθεσή του όσο και για τους τραυματισμούς ή τις απαιτήσεις του. Του δίνεις ένα νέο συμβόλαιο και αυτά ξεχνιούνται. Και κάνεις για τα τωρινά δεδομένα μία από τις καλύτερες μεταγραφές του καλοκαιριού, γιατί ξέρεις τι «λύκο» παίρνεις…
Μπούσουλας
Mου γράφει (στο karpetshow @yahoo.gr) ο φίλος αναγνώστης Λάμπρος Μάλφας σχετικά με ένα προ ημερών σχόλιό μου για την πολυμετοχικότητα του Ολυμπιακού:
«Στον Ολυμπιακό δεν χρειάζονται άνθρωποι οι οποίοι θα έχουν στόχο τα κέρδη. Κέρδη στην Ελλάδα δεν υπάρχουν για τις ΠΑΕ όπως λειτουργούν. Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Οποιος βάλει έχασε. Δεν είναι επένδυση να τοποθετήσεις κεφάλαια σε μια ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία. Εγώ ως φίλαθλος και μέλος της ομάδας ξοδεύω κάποια χρήματα, στο μέτρο που μου επιτρέπει η οικονομική μου κατάσταση, για κάτι που με ευχαριστεί.
Δεν τα παίρνω πίσω ποτέ όμως. Και αν μπορούσα να τα έπαιρνα, δεν θα το έκανα ποτέ, γιατί το σωματείο είναι ιδέα και όχι επιχείρηση. Τα πράγματα είναι καθαρά. Βάζεις λεφτά για να βοηθήσεις, όχι τον Κόκκαλη, αλλά το σωματείο. Ο κύριος Κόκκαλης έχει κάνει πολλά λάθη. Και συνυπεύθυνοι για τα λάθη του είμαστε και εμείς, ο κόσμος που ασχολείται ενεργά με τα δρώμενα του Ολυμπιακού.
Το σημαντικότερο είναι ότι δεν μας ενδιέφερε η ευρωπαϊκή προοπτική της ομάδας. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι σήμερα, όπως σωστά γράφετε, η ομάδα να έχει την ανάγκη από τον κύριο Μαρινάκη και τον κάθε κύριο Μαρινάκη. Δεν ακολουθήσαμε το μοντέλο της Λιόν που είναι άκρως επιτυχημένο. Συμβιβαστήκαμε με τον Σάββα Θεοδωρίδη και τις απόψεις του (...). Ο σύλλογος εκτός από νέα κεφάλαια χρειάζεται περισσότερο πλάνο για το τι θέλει να πετύχει στο μέλλον. Πιο λαϊκά, χρειάζεται μπούσουλας.
Τώρα απλώς περπατάμε σε ένα μονοπάτι που δεν ξέρουμε πού θα μας βγάλει. Τα χρήματα, όταν τα ξοδεύεις χωρίς πλάνο, είναι σαν να τα πετάς από το παράθυρο. Πιστεύω ότι ο κύριος Κόκκαλης έχει προσφέρει πολλά, με το αζημίωτο, στον Ολυμπιακό για να αντιμετωπίζεται από μερικούς σαν απατεώνας που σκοπό έχει να τους πάρει κάποια χρήματα.
Η πορεία του στον σύλλογο άλλα έχει δείξει. Είναι εύκολο να λες "δεν συμμετέχω γιατί δεν έχω σκοπό να βγάλω τον κάθε Κόκκαλη από τη δύσκολη θέση". Το δύσκολο είναι να συμμετέχεις και να πείσεις κάποιον ότι αξίζει να αλλάξει η πολιτική που εφαρμόζεται στην ομάδα».
Προσυπογράφω...
Και το τρένο ξεκίνησε...
«Γιατί θα κάνουν την κλήρωση του πρωταθλήματος στην Αλεξανδρούπολη;», ρώτησα τον φίλο μου τον Μάνο Μαυροκουκουλάκη, ο οποίος μου λύνει κάτι τέτοιες απορίες ενώ απολαμβάνει ένα απογευματινό μπέρμπον. «Νομίζω ότι γίνεται προς τιμή του Θωμά, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι ότι εκεί ξεκίνησε η σύγχρονη ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου», μου είπε. «Οταν ο Θωμάς, που εγώ αποκαλώ Τομ Κρουζ λόγω γοητείας, φόρτωσε τις βαλίτσες στο τρένο και ανέβηκε στην Αλεξανδρούπολη κάποια πολλά χρόνια πριν, μέχρι και ο Παπαδάκος είδε το φως το αληθινό», μου είπε.
(Εγω πάλι νόμιζα ότι τιμούν αυτόν που κατέβασε τις βαλίτσες από το τρένο, δηλαδή τον Βασίλη μου…)
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
