«Έλα να με πιάσεις λούλη»

Όταν συλλέγεις πολλές πληροφορίες μέσα σε έναν εγκέφαλο παλαιού τύπου, το πιο πιθανό είναι να τις κάνεις έναν ωραιότατο αχταρμά. Άντε το πολύ πολύ να μην θυμάσαι τι έφαγες το πρωί. Η ιστορία μας λοιπόν είναι συγκεχυμένη.

Ήταν ένα ωραιότατο πρωινό του Ιουλίου. Ήταν η πρώτη μέρα του Ιουλίου.

Όταν έφτασα στο γραφείο λίγο μετά τις 10 επικρατούσε αναβρασμός. Δεν κατάλαβα από την αρχή για ποιο λόγο, αλλά όλοι μιλούσαν για το κάπνισμα. Τα τελευταία τρία χρόνια δεν λειτουργούσα μέχρι να περάσουν δύο ώρες από την ώρα που ξυπνούσα. Έτσι και έγινε και σήμερα.

Η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι απαγορευτήκαν οι αντι-καπνιστες. Θα έπρεπε λοιπόν να βρούμε έναν τρόπο να τους ξεφορτωθούμε. Κλείστηκα μέσα σε ένα γραφείο και κατέστρωσα το σχέδιο μου. Η μόνη σίγουρη λύση θα ήταν να τους κόψουμε κομματάκια και να τους στολίσουμε στο σύνθετο.

Μια λογική φωνή μέσα στο κεφάλι μου είπε ότι έτσι θα πέρναγα πολλά χρόνια σε ένα σκοτεινό κελί. Προτίμησα την ελευθερία μου και βγήκα έξω άπραγός. «Παιδιά δεν ξέρω πως θα τους ξεφορτωθούμε» είπα στους συντάκτες που είχαν μαζευτεί γύρω από ένα τραπέζι.

«Δεν θέλαμε να στο πούμε αλλά… να…ξέρεις… δεν απαγορεύτηκαν οι αντι-καπνιστές… Απαγορεύτηκε το κάπνισμα» είπε ένας νεαρός συνάδελφος που δεν τον είχα ξαναδεί ή μάλλον μέχρι σήμερα μου πέρναγε αδιάφορος. «Ξέρεις τι πάθαινε παιδί μου στην αρχαιότητα αυτός που μετέφερε τις κακές ειδήσεις;».

Δεν πρόλαβε να απαντήσει αφού είχα βγάλει από την τσάντα μου το μπαστούνι του μπέιζμπολ και του είχα δώσει μια στο γόνατο. Όχι πολύ δυνατή για να του κάνω ζημιά απλά για να προσέχει άλλη φορά τι λέει, πως το λέει και σε ποιόν το λέει. Απλά μαθήματα ζωής χρήσιμα για τις συναναστροφές με άλλους ανθρώπους σε μια κοινωνία που αργά αλλά σταθερά επιστρέφει στην πιο πρωτόγονη μορφή της.

«Θανάση σταμάτα σε παρακαλώ τους φτηνούς εντυπωσιασμούς». Είπε από πίσω μου μια γυναικεία φωνή. Όταν γύρισα για να την αντικρύσω είχε εξαφανιστεί.

Ήμουν σε σύγχυση. Το τσιγάρο είχε απαγορευτεί. Το επόμενο βήμα θα ήταν να απαγορευτούν και οι κερασόπιτες, αλλά κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε πόλεμο και καμία πλευρά δεν ήθελε να ξεκινήσει πόλεμος για τέτοιο λόγο. Το αιματοκύλισμα θα ήταν πρωτοφανές.

Δυο ψηλοί γεροδεμένοι τύποι με αστεία καπέλα πέρασαν από δίπλα μου. Φορούσαν ροζ t-shirt με μια τεράστια στάμπα. «Αστυνομία καπνίσματος». Κρύφτηκα σε μια γωνία και περίμενα να ξαναπεράσουν. Άναψα ένα τσιγάρο και πήρα μια μεγάλη τζούρα. Όταν τους είδα να πλησιάζουν ξανά βγήκα με αργό βήμα στο διάδρομο κρατώντας επιδεικτικά το τσιγάρο στο χέρι. Σήκωσα το κεφάλι και τους κοίταξα στα μάτια. «Ακίνητος» φώναξε ο ένας από τους δυο, προφανώς αυτός που έπαιρνε τις πρωτοβουλίες. «Έλα να με πιάσεις λούλη» φώναξα και πέταξα το τσιγάρο στην ασχημοφατσα του.

Ήξερα το κτίριο απ’ έξω και ανακατωτά έτσι κατάφερα εύκολα να φτάσω στο γραφείο μου στο υπόγειο. Κλείδωσα τρεις φορές την πόρτα ασφαλείας και όταν πια έφτασαν απ’ έξω το μόνο που έκαναν ήταν να κοπανάνε την πόρτα. Δεν υπήρχε περίπτωση όμως να μπουν μέσα, ήμουν ασφαλής.

Έστριψα ένα τσιγάρο και απόλαυσα την κάθε στιγμή του. Πήρα τηλέφωνο την φίλη μου την Ειρήνη που για κάποιο λόγο είχε στη διάθεση της κάθε πληροφορία που χρειαζόμουν. «Τι ξέρεις για την απαγόρευση του τσιγάρου;» την ρώτησα.

«Ξέρω ότι ξεκίνησε μετά από επιθυμία τριών Ρώσων που συχνάζουν σε μια καφετέρια στα Γλυκά Νερά και έχουν μανία με τους χρωματιστούς φιόγκους»

«Και πως στο διάολο μπορούν τρεις Ρώσοι από τα Γλυκά Νερά που τους αρέσουν οι χρωματιστοί φιόγκοι, να απαγορεύσουν το κάπνισμα;»

«Η συνομωσία ξεκινάει από χαμηλά και φτάνει ψηλά» ήταν τα λόγια της. Συνήθως ήξερε τι έλεγε.

«Σου έδωσα όσα στοιχεία μπορούσα. Από εδώ και πέρα κάνε ότι νομίζεις. Τώρα άσε με να πιω μια σταλαμπούδα μπύρα».

Η προτελευταία της λέξη με προβλημάτισε. «Μια σταλαμπούδα μπύρα;» επανέλαβα μπας και καταλάβω τι εννοούσε.

«Ακριβώς μια σταλαμπούδα. Γεια σου τώρα»

Ο ήχος του ακουστικού που κλείνει ήχησε για λίγη ώρα στα αυτιά μου μέχρι να κλείσω και εγώ το τηλέφωνο. Έβαλα σε ένα ποτήρι ουίσκι με λίγο πάγο και κόκα κόλα και επεξεργάστηκα τα στοιχειά που είχα στη διάθεση μου.

Όταν συλλέγεις πολλές πληροφορίες μέσα σε έναν εγκέφαλο παλαιού τύπου, το πιο πιθανό είναι να τις κάνεις έναν ωραιότατο αχταρμά. Έτσι δεν μπορούσα να θυμηθώ τώρα, αν την ιστορία με την απαγόρευση του καπνίσματος την ξεκίνησαν τρεις Ρώσοι από τα Γλυκά Νερά που τους αρέσουν οι χρωματιστοί φιόγκοι ή τρεις φιόγκοι από τα γλυκά νερά που τους αρέσουν οι χρωματιστοί Ρώσοι;

«Μάλλον το δεύτερο» είπε από το ράφι του ο Jesse James, ο λούτρινος σκύλος που μιλάει. «Μάλλον έχεις δίκιο. Μου φαίνεται πιο πιθανό» του είπα και ήπια μια γουλιά από το ουίσκι μου.

*Η παραπάνω ιστορία είναι 100% αληθινή. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα πραγματικά γεγονότα που έχουν διαστρεβλωθεί εντελώς…

Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com