Ερχεται του χρόνου ένα ευρωπαϊκό Βατερλώ

Λίγο πριν ξεκινήσει το Confederations Cup η ομάδα των γηπεδούχων Νοτιοαφρικανών περιγραφόταν από τα διεθνή ΜΜΕ ως μία από τις πιο αδύναμες διοργανώτριες Μουντιάλ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Τελικά οι Νοτιοαφρικανοί έβγαλαν τα συκώτια των Βραζιλιάνων στον ημιτελικό και δυσκόλεψαν πάρα πολύ τους Ισπανούς στον μικρό τελικό. Αυτό το επισημαίνω για να γίνει κατανοητό πόσο δύσκολες είναι οι κρίσεις για το επόμενο Μουντιάλ από τη στιγμή που αυτό θα γίνει στη Νότιο Αφρική.

Είδα τα πιο πολλά ματς του Confederations Cup που τελείωσε με τον προβλεπόμενο θρίαμβο της Βραζιλίας. Για τους Βραζιλιάνους είναι φανερό ότι μετά το 1994 όταν κέρδισαν το Μουντιάλ στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν τουρνουά β' διαλογής. Από τότε το Confederations Cup το έχουν κερδίσει τρεις φορές: το 1997, το 2005 και φέτος. Από το 1994 κι έπειτα έχουν κερδίσει 4 φορές το Κόπα Αμέρικα, στον τελικό του οποίου έφτασαν πέντε φορές.

Για να καταλάβετε, πριν από το 1994 δεν είχαν κατακτήσει ποτέ το Confederations Cup (στις επίσημες και ανεπίσημες εκδοχές του) και είχαν κερδίσει το Κόπα Αμέρικα όλες κι όλες τρεις φορές στα προηγούμενα ογδόντα χρόνια της ύπαρξής του. Μπορεί οι χορηγοί να υποχρεώνουν τις Βραζιλιάνους να παρατάσσουν παντού και πάντα την καλύτερη δυνατή ομάδα τους (στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου έστειλαν τον Ροναλντίνιο), αλλά το πατριωτικό φρόνημά τους είναι άξιο θαυμασμού: από τη στιγμή που έμαθαν να παίζουν για να κερδίζουν είναι παντού και πάντα αξιόμαχοι κι όχι το τσίρκο που περιμένει ο κόσμος για να διασκεδάσει την πλήξη του όπως συνέβαινε παλιά.

Βραζιλία

Είναι μια καλή Βραζιλία αυτή του Ντούνγκα; Θα 'λεγα ότι είναι μία ομάδα με πολλές λύσεις στην επίθεση και μια αξιοζήλευτη εμπειρία στα μετόπισθεν. Σε σχέση με το Μουντιάλ της Γερμανίας λύθηκαν κάποιοι γρίφοι. Ανάμεσα στον Ροναλντίνιο και τον Κακά αποφασίστηκε ο προβιβασμός του νέου άσου της Ρεάλ κι αυτό έχει αποτέλεσμα να υπάρχει μια εσωτερική ιεραρχία.

Τα νέα πρόσωπα ήταν ο γρήγορος Ραμίρεζ, εξαιρετικός και στις δύο πτέρυγες, και σίγουρα ο Μέλο, που έπαιξε δίπλα από τον Ζιλμπέρτο συνδυάζοντας πνευμόνια και καθαρό μυαλό. Η αξιοπιστία της άμυνας σε μια εποχή που δεν υπάρχουν κεντρικοί αμυντικοί, η αρμονική συνύπαρξη του Λουίς Φαμπιάνο με τον Ρομπίνιο, το παραγωγικό παιχνίδι στο πλάι χάρη στον Μαϊκόν και τον Ντάνιελ Αλβες και η πληθώρα των επιλογών καθιστούν τους Βραζιλιάνους ένα από τα φαβορί του επόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το οποίο πάντως θα έχει τεράστιες εκπλήξεις.

Γεύση

Οι Ιταλοί και οι Ισπανοί που πήγαν στη Νότιο Αφρική πήραν μια γεύση για το τι τους περιμένει του χρόνου. Η προσαρμογή στο κρύο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για παίκτες που θα έχουν δώσει 60 ματς και θα παίζουν από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο σε ευρωπαϊκές θερμοκρασίες πριν μεταφερθούν στον νοτιοαφρικανικό Δεκέμβρη που λέγεται Ιούνιος.

Δεν ξέρω πόσες ευρωπαϊκές ομάδες θα αντέξουν το σοκ της μετάβασης στον χειμώνα: δεν αποκλείω ανάλογα προβλήματα να έχουν και οι Βραζιλιάνοι και οι Αργεντινοί που στηρίζονται σε παίκτες που βρίσκονται στην Ευρώπη. Υποθέτω ότι τόσο οι Ισπανοί όσο και οι Ιταλοί το μάθημά τους το πήραν.

Γερμανία

Στη Γερμανία οι Ευρωπαίοι είχαν το πάνω χέρι. Οι τακτικές του Λίπι έκαναν τη διαφορά, η προσωπικότητα του Ζιντάν αρκούσε για να πάει η ετοιμόρροπη Γαλλία στον τελικό κι ο ενθουσιασμός του κοινού έστειλε τους Γερμανούς στο βάθρο. Του χρόνου στη Νότιο Αφρική οι συνθήκες θα είναι πολύ ιδιαίτερες και δεν αρκεί μια καλή ειδική προετοιμασία, ειδικά όταν πρέπει να στηριχθείς σε ξεζουμισμένους παίκτες. Χρειάζονται οι πολλές λύσεις (τις οποίες έχουν οι Βραζιλιάνοι και οι Αργεντινοί), η φρεσκάδα σαν αυτή που έδειξαν τα Αμερικανάκια φέτος. Αλλά οι λύσεις δεν υπάρχουν και η φρεσκάδα ύστερα από μια σεζόν πολύ σκληρή δεν έρχεται κατά παραγγελία.

Βατερλώ

Τολμώ μια πρόβλεψη: η Νότιος Αφρική μπορεί να είναι το Βατερλώ της Ευρώπης! Δεν βλέπω ευρωπαϊκές ομάδες ικανές να πάνε εκεί, να αναμετρηθούν με το κρύο πρώτα από όλα και να παρουσιάσουν ομάδες ικανές στο κοντρόλ παιχνίδι που η περίσταση απαιτεί. Πέρυσι είδαμε στην Ελβετία και στην Αυστρία το θεαματικότερο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα όλων των εποχών διότι η προετοιμασία του ήταν εύκολη: κάθε ποσότητα ενέργειας που είχε απομείνει στους ποδοσφαιριστές αξιοποιήθηκε δημιουργικά στη δροσιά της κεντρικής Ευρώπης.

Του χρόνου στη Νότιο Αφρική χρειάζονται στοιχεία που οι Ευρωπαίοι δεν έχουν πια: αμυντική σταθερότητα, κυνισμός, λύσεις από τον πάγκο, ικανότητα στη διαχείριση της δυσκολίας, κοντρόλ παιχνίδι και νίκες με λιγότερο τρέξιμο, όπως αυτές που πήραν οι Βραζιλιάνοι φέτος από την Αίγυπτο, τη Νότιο Αφρική, τις ΗΠΑ. Δεν τα βλέπω αυτά στην Ευρώπη.

Ηρωισμοί

Τι μπορεί να μετρήσει καταλυτικά; Ακριβώς επειδή οι συνθήκες θα είναι πολύ ανάποδες και οι δυσκολίες πολύ ιδιαίτερες υπάρχει ανάγκη αγωνιστικών ηρωισμών –πράγματα που στην πολιτισμένη Ευρώπη είναι μάλλον ντεμοντέ. Στη Νότιο Αφρική είδαμε π.χ. τους Ιταλούς του Λίπι να παιδεύονται να εφαρμόσουν κόντρα στη Βραζιλία ένα πολύ λάθος σχέδιο (δεν υπάρχει μεσαία γραμμή με Μοντολίβο, Καμορανέζι, Πίρλο, Ντε Ρόσι –δεν κόβει κανείς!) και να δέχονται το ένα γκολ μετά το άλλο. Είδαμε την Ισπανία να μη βρίσκει τα ψυχικά αποθέματα να γυρίσει το ματς με τους Αμερικανούς όταν βγήκε από το τέμπο της. Αυτές οι ήττες θα μπορούσαν να αποφευχθούν μόνο αν λειτουργούσαν ξεχασμένα άγρια ένστικτα, όπως π.χ. αυτό της επιβίωσης.

Εκπλήξεις

Τι προβλέπω; Τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών. Και στο τέλος τον θρίαμβο του «πατριωτισμού»: όποιος τον έχασε, να τον βρει. Οι Βραζιλιάνοι τον έχουν, οι Αγγλοι μπορεί να τον βρουν, οι Αργεντινοί οφείλουν να τον βρουν. Οι Αφρικανοί στην ήπειρό τους δεν θα αστειεύονται...

Ονειρα

Oταν μπαίνει το καλοκαίρι σταματάω τις εκπομπές στο ράδιο, πίνω καμιά μπίρα παραπάνω, ξενυχτώ τα βράδια και τα χαράματα βλέπω όνειρα. Αντε να σας πω το τελευταίο μπας και κανένας ονειροκρίτης μού πει τι συμβαίνει.

Ηταν, λέει, βράδυ αργά κι ο Γιάννης που από τότε που έφυγε από τα διοικητικά έχει χρόνο πολύ, υποδέχτηκε σπίτι του για φαγητό έναν άλλο Γιάννη, που του 'χει αδυναμία επειδή ξέρει από χωρατά και οι ομάδες τους φοράνε ίδια χρώματα. Ο Γιάννης, ο επισκέπτης, του εξέφρασε διάφορους προβληματισμούς του για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τη Σούπερ Λίγκα, το τι θα γίνει τη νέα σεζόν και το πόσο χρήσιμο θα ήταν να γίνει πρόεδρος ο ίδιος αφού άλλωστε μαζί του τόσο αρμονικά συνεργάστηκε!

Ο Γιάννης τον Γιάννη τον άκουσε προσεκτικά και του είπε τον πόνο του. Οτι είναι απογοητευμένος από τις μεταγραφές που δεν γίνονταν, ότι θέλει να τους αλλάξει όλους, ότι θα περιμένει κι άλλο λίγο να σπάσουν τα μούτρα τους και μετά θα παρέμβει, ότι όλα τα παρακολουθεί και τα προσέχει και ότι έχει και λύσεις έτοιμες. Ο Γιάννης κέρασε κι ο Γιάννης ήπιε (κατά το Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει) κι όταν έφυγε, επειδή δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό, πήγε στο Κολωνάκι κι άρχισε να λέει ότι ο Γιάννης από τον πρόεδρό του δεν είναι ευχαριστημένος και ανησυχεί και ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά κι ότι στις μεταγραφές τα 'χουν κάνει σαλάτα κ.λπ.

Μόνο που αυτά μαθαίνονται. Και σήκωσε ένα τηλέφωνο ο Γιάννης κι άκουσε μια φωνή τόσο δυνατή που με έκανε και πετάχτηκα! «Καλά ρε, εσύ δεν με έφερες εδώ όταν σου φωνάζανε "άμα δεν μπορείς, γίνε κομμωτής"; Τι διάβολο παράπονα μου λένε ότι έχεις πάλι;».

Την απάντηση δεν την άκουσα. Αλλά την επομένη ήρθε ο Σισέ...

Ισχύουν ή όχι;

Διάβασα με προσοχή τον νέο κανονισμό διαιτησίας, το «σύστημα διαιτησίας ποδοσφαίρου», το κείμενο που ψηφίστηκε από τη Γ.Σ. της ΕΠΟ. Στο άρθρο 11 τονίζει ότι πρέπει ο «παρατηρητής μέντορας» να 'ναι πεπειραμένος πρώην διαιτητής, ικανός να παράσχει επαρκή υποστήριξη και παιδαγωγός υψηλής ποιότητας. Μήπως η νέα ΚΕΔ και ο Βασάρας πρέπει να ρίξουν μια ματιά σε όσους θα επανδρώσουν τους σχετικούς πίνακες;

Το άρθρο 38 π.χ. επιβάλλει στους διαιτητές που αξιολογούνται μέσα σε 10 μέρες να προσκομίσουν απολυτήριο και (λευκό) αντίγραφο ποινικού μητρώου. Αυτά για τους παρατηρητές ισχύουν ή όχι; Γιατί γνωρίζω παρατηρητές που έχουν φάει δύο μήνες φυλακή από Εφετείο κι έχουν πληρώσει πάνω από 30.000 ευρώ πρόστιμο να σπρώχνονται για να μπουν, μην τυχόν και χάσουν τη θέση...