Μην τους ακούς, Αντώνη μου

Βρε τον άτιμο τον Μουτσάκη… Τι μας είπε ο άνθρωπος; Γράφει για τον Ηρακλή που στήνει ο Προτάσοφ με τον Πουρσανίδη: «Εξυπνες μεταγραφές». Στο φύλλο του περασμένου Σαββάτου. Ο ξεδιάντροπος. Ο προκλητικός. Διάλεξε και τη μέρα. Να θέλεις να ηρεμήσεις το Σαββατοκύριακο και να σου γυρίζει το μυαλό.

Από τώρα κατάλαβε ότι ο Ηρακλής που φτιάχνει φέτος ο Ρέμος είναι «έξυπνος Ηρακλής». Ούτε ανταγωνιστικός, ούτε εντυπωσιακός, ούτε ότι θα βγει στην Ευρώπη με αυτούς που απέκτησε. Απλώς «έξυπνος» για να μη μας πούνε κουβέντα αν τυχόν (χτύπα ξύλο) αύριο-μεθαύριο δεν βγουν οι μεταγραφές και ο Ηρακλής μείνει στα ίδια επίπεδα με τα περσινά και προπέρσινα και προ-προπέρσινα. Γράφεις ένα «έξυπνες μεταγραφές» κι αν δεν βγουν, έχεις καλύψει τα οπίσθιά σου. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Και στον Ηρακλή πολύ καλά κάνουν και τους φέρνουν τους παίκτες ινκόγκνιτο. Δεν λένε κουβέντα για την άφιξη των ποδοσφαιριστών. Μην τυχόν και οργανωθεί υποδοχή και αν δεν αποδώσει ο ποδοσφαιριστής που προκάλεσε ενθουσιασμό στους οπαδούς, το χρεώσουν στη διοίκηση:

«Εμείς πήγαμε στο αεροδρόμιο και εσείς αποδεικνύεται ότι φέρνετε βαλούτες». Ετσι θα λένε. Γι' αυτό δεν πάει κανείς στο αεροδρόμιο. Κομμένες οι ανθοδέσμες και τα κασκόλ και τα «ζαλίζομαι» (όπως ξεκινά το καλύτερο σύνθημα των τελευταίων χρόνων) και έχεις ήσυχο το κεφάλι σου. Οποιος κάηκε στον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Εγώ συμφωνώ απολύτως με αυτή την τακτική. Αν ήμουν πρόεδρος και έφερνα τον Πιλότο και τον Μιλάνο, οι μόνοι λόγοι που θα έστελναν κόσμο στο αεροδρόμιο θα ήταν ή για αποχαιρετήσουν τον πρώτο ή για να ταξιδέψουν για τον δεύτερο.

Μην ακούς αυτά που σου λένε, Αντώνη μας. Οσοι τους γνωρίζουν αυτούς που έφερες προβλέπουν ότι κάτι πας να κάνεις φέτος. Δεν θα πάει στράφι κι αυτή η χρονιά. Αλλους να φοβάσαι, που ετοιμάζονται για πρωταθλητισμούς και Ευρώπες. Αυτοί υποτίθεται ότι έχουν κάνει τις καλές μεταγραφές, τα «μπαμ» και τα «μπουμ». Εμπόλεμη κατάσταση τζάμπα και βερεσέ. Και τώρα μαθαίνω ετοιμάζονται να το μαζέψουν. Θα μας πούνε: «Ξέρετε, αυτά που είχαμε πει για ψηλά και πρωταθλητισμούς μην τα δένετε σκοινί-κορδόνι. Εντάξει, εμείς θα προσπαθήσουμε, αλλά, να… Δεν γίνονται όλα από τη μια μέρα στην άλλη…». Ευτυχώς, θα το μαζέψουν από τώρα, διότι αργότερα θα είναι αργά. Εκτός κι αν ο πρωταθλητισμός είναι σαν αυτόν που εννοούσε ο Λάμπρος πριν από ένα χρόνο και κάναμε εννέα μήνες να καταλάβουμε ότι δεν είναι πρωταθλητισμός να βγεις πρωταθλητής, αλλά να τερματίσεις έκτος. Αντε, το πολύ πέμπτος με Ευρώπη.

Από τον Φρόιντ στον Μαζίνιο

Είχαν ποντάρει στην ομάδα του Μόρτεν Ολσεν και επειδή την είχαν παρακολουθήσει στο φιλικό της παιχνίδι με την Αγγλία, είχαν φτάσει να είναι βέβαιοι ότι οι Δανοί θα έκοβαν βαθμούς από τους Τούρκους. Η λήξη του ματς του «Ινονού» βρήκε τους Ελληνες να πανηγυρίζουν. Διότι πιστεύουν ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους δίδεται και να πάρουν τη δεύτερη θέση του ομίλου.

Κάτι μας έκρυψε ο Ιομάρ Μαζίνιο στη διάρκεια των τεσσάρων μηνών της συνεργασίας του με τον Αρη. Η θητεία του συνδέθηκε με το αποτυχημένο φινάλε μιας προβληματικής περιόδου για τους «κίτρινους», ωστόσο έγινε προπονητής κοινής αποδοχής. Ετσι, παρέα με τον Ντονάτο, θα πορευθεί την επόμενη σεζόν στον δρόμο της «επανένταξης» του Αρη.

Οι «κίτρινοι» σκοπεύουν να επανέλθουν στο κλαμπ των προνομιούχων και, κυρίως, «Ευρωπαίων» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάτι παραπάνω γνωρίζει λοιπόν η διοίκηση του Αρη, το οποίο δεν γνωρίζουμε όλοι εμείς από πρώτο χέρι. Κάτι που έγινε αιτία να διατηρήσει τον Μαζίνιο στην τεχνική ηγεσία.

Η επιλογή προπονητή εμπεριέχει στοιχεία από το υποσυνείδητο και μοιάζει σε πολλά με τον τζόγο. Λίγο έως πολύ, το να επιλέξεις τον κατάλληλο προπονητή μοιάζει με λαχείο με το οποίο είσαι απόλυτα επιτυχημένος, αν πιάσεις αμορτί.

Η νέα διοίκηση (και η παλαιά) διαπίστωσε τις αρετές του Βραζιλιάνου τεχνικού και τον εμπιστεύθηκε. Από τα τέλη του περασμένου Γενάρη, όταν πρωτοήρθε, μέχρι την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος κύλησαν σχεδόν τέσσερις μήνες. Το δείγμα ήταν ικανοποιητικό. Παρέδωσε μια έκθεση 80 σελίδων, ως πρακτικά της πρώτης φάσης της συνεργασίας του κι ως πλάνο ανάπτυξης του Αρη, η οποία φέρει την υπογραφή του. Η ογκώδης έκθεση πρωτοκολλήθηκε και έγινε οδηγός επιβίωσης για μια ομάδα που θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί, κλείνοντας έναν κύκλο για να ανοίξει έναν καινούργιο.

Μέχρι σήμερα, κανείς δεν μας έχει εξηγήσει ποιο είναι κι αν στην τελική υπάρχει μακρόπνοο σχέδιο για τον Αρη. Ωστόσο, αν κρίνουμε από τις μέχρι τώρα επιλογές, το πρώτο πιάτο από ό,τι κι αν σχεδιάζεται για την επόμενη τριετία (κάτι λιγότερο ή κάτι παραπάνω) είναι χορταστικό. Εντυπωσιακό το μεταγραφικό μενού στο σερβίρισμα. Απομένει να διαπιστώσουμε, ως γευσιγνώστες (εμείς οι φίλαθλοι), τι κρύβει η συνταγή με τους Νασούτι, Αράνο, Ναφτί, Γκρασιάν και Αμπρέου, ξεκινώντας από την άμυνα και φτάνοντας μέχρι τη γραμμή κρούσης.

«Ο ασφαλέστερος τρόπος για να καταστρέψεις μια ιδέα είναι να την οργανώσεις», υποστήριξε πριν από έναν αιώνα ο Σίγκμουντ Φρόιντ. Ο «φουκαράς» δεν ήξερε από μεταγραφές και το ποδόσφαιρο στο σημείο που έχει φτάσει στις ημέρες μας. Διότι σήμερα, αν δεν οργανώσεις σωστά ό,τι προέκυψε ως ιδέα ή ανάγκη (μεταγραφή), παίζεις κορώνα–γράμματα το κεφάλι σου. Από την άλλη, πάλι, δεν είχε πολύ άδικο, αν τυχόν αναφερόταν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με όλους αυτούς τους υποτιθέμενους «ειδικούς» που το ταλαιπωρούν. Το θέμα είναι να κατεβάζεις τις σωστές ιδέες κι αν είναι καλές, οργανώνονται από μόνες τους. Δεν χρειάζεται να τις οργανώσεις ο ίδιος. Αν δεν είσαι ικανός να τις διαχειριστείς, ίσως τις καταστρέψεις. Κάτι τέτοιο ήθελε να πει ο δάσκαλος της ψυχανάλυσης. Στην περίπτωση του Μαζίνιο, ο Αρης έχει τις ιδέες χάρη στις διασυνδέσεις του Γιάννη Κόντη και τις οικονομικές θυσίες που κάνει η νέα διοίκηση. Ηθελε κάποιον να τις οργανώσει. Ο Αρης έμεινε μετεξεταστέος, ωστόσο ο Μαζίνιο στις προσωπικές του εξετάσεις πήρε καλό βαθμό και πέρασε την τάξη.

Εχει στη διάθεσή του μια ομάδα που ανακατασκευάστηκε σε ποσοστό πάνω από 50%. Σε αυτό το ποσοστό καταλήγουμε αν υπολογίσουμε τους νέους βασικούς, πέντε στο σύνολό τους μέχρι σήμερα. Αναμένουμε τουλάχιστον έναν ακόμα. Δηλαδή, ο Αρης διαφοροποιήθηκε κατά τα 6/11. Ενισχύθηκε επιμελώς με ποδοσφαιριστές που διαθέτουν «βαρύ» βιογραφικό και μεγαλύτερα συμβόλαια από τους προκατόχους τους. Οι απαιτήσεις αυξήθηκαν ραγδαία και η επόμενη περίοδος δεν αποτελεί απλώς πρόκληση για τον Μαζίνιο, αλλά υποχρέωση να επαναπροσδιορίσει τη θέση του Αρη στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το «πακέτο» των φετινών μεταγραφών ολοκληρώνεται με μια ακόμη, εξίσου εντυπωσιακή με όσες προηγήθηκαν, σύμφωνα με όσα διοχετεύονται από την ΠΑΕ Αρης. Οι μεταγραφικές ανησυχίες των «κιτρίνων» επιβάλουν ένα βαρβάτο ξεσκαρτάρισμα για το οποίο ήδη έχουμε λάβει τα πρώτα μηνύματα και αγγίζει ακόμη και το… τοτέμ των οπαδών, τον Σέρχιο Κόκε. Μια συμφέρουσα πώληση του Ισπανού επιθετικού δεν αφήνει αδιάφορη τη διοίκηση. Το ίδιο πολύ θα συνέφερε αν προέκυπτε ενδιαφέρον για τον Μάριο Ρεγκέιρο, ο οποίος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Προηγουμένως, οριστικοποιήθηκαν οι αποδεσμεύσεις των Βλοντάρτσικ και Λέμπο, οι οποίοι είτε θα αποχωρήσουν σιωπηρά είτε θα γίνουν μέσο ανταλλαγής (τουλάχιστον ο πρώτος), για να έρθει νέο πρόσωπο στην ομάδα.

Η «απολέπιση» από συμβόλαια που φτάνουν τα δύο εκατομμύρια ευρώ δεν είναι μικρή υπόθεση. Αποτελεί καθοριστικό σημείο για την οικονομική διαχείριση της νέας προσπάθειας. Εφόσον, λοιπόν, κάποιος από τους δύο πρώτους αποχωρήσει, θα δημιουργηθεί θέση για έναν ποδοσφαιριστή στα αριστερά της μεσαίας γραμμής, όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για ενίσχυση, δεδομένου ότι διατηρείται η λογική της πληρότητας στο νέο ρόστερ. Ο Αρης της επόμενης περιόδου θα πρέπει ίσως να είναι δύο φορές πιο δυνατός απ' ό,τι υπολόγιζαν αρχικά οι εμπνευστές του, γιατί ο ανταγωνισμός δείχνει αδυσώπητος.

Σε δεύτερη φάση, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι μεταγραφές, ο Μαζίνιο θα είναι ο άνθρωπος που θα σηκώσει τα μανίκια του για να καλουπώσει κάτι πολύ καινούργιο. Για να δώσει μορφή σε «νομάδες» που δεν γνωρίζει κανείς και κανείς δεν ενδιαφέρεται πού θα βρίσκονται ύστερα από ένα χρόνο, αρκεί να αποδώσουν τα μέγιστα στον χρόνο που θα καταναλώσουν εντός ελληνικών γηπέδων, φορώντας τα «κίτρινα». Η αποστολή τους έχει διάρκεια ένα χρόνο (το πολύ δύο) με την προοπτική της ανανέωσης, εφόσον όλα πάνε κατ' ευχήν.

Το αν υπάρχει ημερομηνία λήξης για όλους όσοι μαζεύτηκαν φέτος στο «Κλεάνθης Βικελίδης» δεν υποδηλώνει σώνει και καλά ότι το μέλλον της ομάδας αντιμετωπίζεται ευκαιριακά. Προτεραιότητα δεν θα μπορούσε παρά να αποτελεί η δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας με αισθητήρια, τα οποία εντοπίζουν και επιτυγχάνουν υψηλούς στόχους. Η άμεση επιτυχία έχει πρωτοκαθεδρία σε οποιοδήποτε χρονοδιάγραμμα.