Το δεξί «φτερό» του Παναθηναϊκού

Είδατε καμία φορά πως αλλάζουν οι εντυπώσεις μέσα σε μερικά 24άωρα; Ο πανικός και η βιασύνη δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Από αυτό εδώ το σημείο γράφαμε πριν μερικές μέρες, μετά το αρχικό επικοινωνιακό στραπάτσο του Παναθηναϊκού, πως και χρήμα υπάρχει και χρόνος και καλοί παίκτες και ικανότατοι σκάουτερ. Με τρεις κινήσεις οι «πράσινοι» άλλαξαν τελείως το κλίμα. Κατσουράνης, Λέτο και Σισέ και βγήκαν στον «αφρό». Μετεγγραφές ουσίας, αλλά και εντυπώσεων.

Κατά την γνώμη μου λόγοι ανησυχίας για τους τραυματισμούς του Γάλλου επιθετικού δεν θα έπρεπε να υπάρχουν κι απ’ ότι φαίνεται δεν υφίστανται τέτοιοι στο εσωτερικό της ομάδας. Κυνηγός που καταφέρνει να πετύχει 10 γκολ με μια μικρομεσαία ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ, σαν τη Σάντερλαντ, με την δεύτερη χειρότερη επίθεση στην κατηγορία, στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα του κόσμου, το αγγλικό, για την ελληνική Σούπερ Λιγκ είναι απλά… σούπερ.

Για να μείνουμε όμως στην ουσία κι όχι στις εντυπώσεις, ρίχνοντας κανείς μια ματιά στο δυναμικό του Παναθηναϊκού θα διαπιστώσει πως υπάρχουν ακόμα κενά. Άλλα μεγαλύτερα, όπου υπάρχει η ανάγκη κάλυψης τους με παίκτες ενδεκάδας κι άλλα μικρότερα που θα έπρεπε να «κλείσουν» με εναλλακτικές επιλογές.

Το σημαντικότερο….Δεξί χαφ ακόμα δεν υπάρχει. Ο Γιώργος Καραγκούνης, εκ των πραγμάτων, δεν αποτελεί λύση για εκεί. Δεν έχει απλά τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται για τη θέση του ακραίου. Αυτά του Σεμπάστιαν Λέτο δηλαδή. Μπορεί να είναι σε κάθε παιχνίδι ο καλύτερος παίζοντας στον άξονα, αλλά όχι στα άκρα. Εκεί, πάντα κατά την ταπεινή προσωπική μας άποψη, χρειάζεται παίκτης ενδεκάδας. Εκτός αν μπει στο «τραπέζι» το στοίχημα… Σωτήρης Νίνης, μια και ούτε ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, ούτε ο Αντε Ρουκάβινα, κάνουν 100% γι’ αυτή τη δουλειά και ο Γκάμπριελ δεν έχει διάρκεια στην απόδοση του. Ο πιτσιρικάς φάνηκε φέτος βαρύς, πιθανότατα λόγω αύξησης του όγκου προπόνησης, κάτι που για την ηλικία του μοιάζει λογικό κι αν εμφανιστεί «φρέσκος» την ερχόμενη σαιζόν δεν αποκλείεται να τα καταφέρει. Αλλά, δεν ξέρω αν είναι ώρα για… τζόγο.

Αυτή η έλλειψη μοιάζει να είναι η μεγαλύτερη. Ακόμα κι απ’ αυτή του δεύτερου επιθετικού. Ο Νίκος Σπυρόπουλος, στο αριστερό άκρο της άμυνας χρειάζεται οπωσδήποτε back up, εκτός κι αν ο Καντέ μπορεί να τα καταφέρει και στα άκρα όπως ο Βαβζίνιακ. Το έχει κάνει πάντως στο παρελθόν. Για την θέση του δεξιού μπακ η κατάσταση μοιάζει συγκεχυμένη. Ο Μπράις Μουν πάντως έκανε καλό τελείωμα στη σαιζόν και δεν ξέρω αν λογίζεται πλέον για πρώτη επιλογή. Εναλλακτική λύση θα μπορούσε να αποτελέσει ο Λουκάς Βύντρα μια και θεωρείται δεδομένη η απόκτηση ενός ακόμα κεντρικού αμυντικού. Αλλά είναι πραγματικές λύσεις; Εδώ μπαίνει ξανά στο τραπέζι το όνομα του Γιούρκα Σεϊταρίδη ή κάποιου με τα δικά του χαρακτηριστικά έτοιμου να μπει στην ενδεκάδα και να φέρει την ισορροπία ανάμεσα στην αριστερή και δεξιά πτέρυγα της ομάδας...