Να ποιος είναι ο Σισέ...

Mετά τις τελευταίες μεταγραφικές επιτυχίες του Παναθηναϊκού, αγαπητέ αναγνώστη, στον αθλητικό Τύπο κυριαρχεί ένα αγωνιώδες ερώτημα: «Τι έχουν να πουν άραγε όσοι βιάστηκαν να κράξουν τη διοίκηση της ομάδας και τον Κώστα Αντωνίου;». Επειδή το συγκεκριμένο ερώτημα, με εξαίρεση τις φίλα προσκείμενες στον Ολυμπιακό εφημερίδες, απασχόλησε όλες τις υπόλοιπες, άρχισα ο καψερός να αναρωτιέμαι ποιοι ήταν τελικά αυτοί που κατηγόρησαν τους πολυμετοχίτες και τον γλυκό Αντωνίου;

Διέγραψα από τη λίστα των υπόπτων όσους διατύπωσαν το παραπάνω ερώτημα, διότι θεωρώ αδύνατο να υπάρχει δημοσιογράφος ο οποίος μια εβδομάδα πριν έβριζε και τώρα το παίζει Κινέζος. Τέτοια πράγματα στον αγγελικό κόσμο μας δεν συμβαίνουν και θα σε παρακαλέσω να καταπιείς τη φαρμακόγλωσσά σου πριν προλάβεις να εκφράσεις αντίθετη άποψη. Από το πολύ σβήσε σβήσε, όμως, στη λίστα μου έμειναν στο τέλος μόνο ο Νικολακόπουλος και ο Γαβαθιώτης. Λες να γίνεται τόση κουβέντα για τον «Γαβ» μου; Εχει γούστο…

Πιο πιθανό μου φαίνεται να επρόκειτο για πράκτορες ή τίποτα εξωγήινους που κατέβηκαν στη γη μόνο και μόνο για να λοιδορήσουν τα αγόρια μου –αφού πρώτα είχαν αποκτήσει με τη βία των έλεγχο των εφημερίδων– και μόλις ολοκλήρωσαν την αποστολή τους επέστρεψαν στα μέρη τους…

Πολλοί ήταν εκείνοι που επιχείρησαν να γράψουν για τα έργα και τις ημέρες του Τζιμπρίλ Σισέ, φίλε αναγνώστη, μόνο ένας, όμως, κατόρθωσε να σκιαγραφήσει το προφίλ του Γάλλου με τον τρόπο που του πρέπει. Ο Ηλίας Καραγιάννης στο Sport24 φυσικά. Γράφει ο Ηλίας μου:

«Το "enfant terrible" του γαλλικού ποδοσφαίρου καθημαγμένο από δύο ιδιαίτερα σοβαρούς τραυματισμούς, που τροχοδρόμησαν την εν εκτοξεύσει καριέρα του, μοιάζει στα 27 του βετεράνος των ακρωτηριασμένων πόθων. Ο επιθετικός που θα γινόταν ο βασιλιάς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου προσπαθεί να τερματίσει την καθέλκυση αξίας που συντελείται τα τελευταία χρόνια».

Θα σε συμβούλευα να μην κάνεις σύνταξη στο άγνωστο κείμενο του Ηλία και στη συνέχεια μετάφραση, προκειμένου να κατανοήσεις τι θέλει να πει. Τα άρθρα του αγαπημένου μου οφείλεις να τα αντιμετωπίζεις όπως τα έργα των μεγάλων καταραμένων ποιητών. Του Μποντλέρ και του Απολινέρ, για παράδειγμα…

Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να τα τυπώσεις, να τα φυλάξεις σε ένα μπαούλο και να τα διαβάσεις κάποιο κρύο βράδυ του Νοέμβρη, φορώντας μια κουβέρτα σαν μπέρτα και πίνοντας αψέντι. Μόνο τότε θα δεις αυτό που είδε ο Ηλίας Καραγιάννης πριν ξεκινήσει τη συγγραφή του πονήματός του. Η διαφορά σας θα είναι ότι αυτό που θα δεις εσύ για μια στιγμή, ο Ηλίας μου το βλέπει κάθε μέρα…

Συνεχίζει ο Καραγιάννης: «Πατέρας τριών παιδιών από δύο γυναίκες έχει πλουμίσει το κορμί του με 40 τατουάζ ο… λόρδος του Φρόντσχαμ! Αυτόν τον τίτλο τιμής απέκτησε όταν έγινε ιδιοκτήτης ενός πολυτελούς φέουδου περίπου 30 στρεμμάτων με στάβλους, πισίνα, γήπεδα τένις για να στεγάσει τον έρωτά του με τη λευκή Ουαλή κομμώτρια Τζουντ Λίτλερ και τα τέσσερα παιδιά τους».

Τρέμουν τα πόδια μου από την ταραχή. Αν ο Τζιμπρίλ (για τους στενούς φίλους "λόρδος του Φρόντσχαμ") έχει συνηθίσει σε τέτοια μεγαλεία, φοβάμαι μήπως τα βρει σε όλα με τον πολυμετοχικό, αλλά τσινήσει στο θέμα του σπιτιού και «ναυαγήσει» η μεταγραφή πριν καλά καλά τη χαρούμε. Διότι αν έχει μάθει στα πολλά, και στα ανάκτορα του «Κοκού» στο Τατόι να τον πάνε (τυχαία νομίζεις ότι του είπε ο Πατέρας: «Ελα στην "Πανάθα" και θα 'σαι βασιλιάς;») σιγά μη συγκινηθεί. Σαν το μικρό τσαρδί του Τζον Μπόι στο λιβάδι θα του φανούν.

Σου έχω λίγο ακόμα Καραγιάννη για τη χώνεψη, κεχαριτωμένε: «Κατεργάστηκε αυτός ο "σπάνιος ανθός του υπεδάφους" (σ.σ.: ο Σισέ) από τον μεγαλύτερο κόπτη ποδοσφαιρικού ταλέντου της Γαλλίας, το ζωντανό τοτέμ της Οσέρ, Γκι Ρου».

Δέχομαι την εξαιρετική ασίστ του Ηλία και περνώ στον Γκι Ρου, ο οποίος έχει το μαράζι του. Αδυνατεί να πιστέψει ότι ο Σισέ θα αγωνιστεί με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο Ανδρέας Δημάτος, μάλιστα, όταν του τηλεφώνησε για λογαριασμό του «Goal» για να ζητήσει τη γνώμη του για τον Τζιμπρίλ, είδε και έπαθε μέχρι να τον πείσει. Ο διάλογος των δύο είναι χαρακτηριστικός:

- Πριν από λίγο έγινε γνωστό ότι έρχεται αύριο (σήμερα) στην Αθήνα για τον Παναθηναϊκό ο Τζιμπρίλ Σισέ...
«Ποιοοός;».
- Ο Σισέ, που βεβαίως εσείς τον γνωρίζετε καλύτερα από τον καθέναν...
«Ο Τζιμπριιιιιίλ;».
- Μάλιστα...
«Πού;»
- Στον Παναθηναϊκό...
«Au Pana; Είναι σίγουρο; Δεν πιστεύω ότι με πήρατε στη Γουαδελούπη για να μου κάνετε πλάκα...».

Πάνω που πήγα να ηρεμήσω θεωρώντας ότι ο Γκι Ρου πείστηκε τελικά ότι ο Σισέ έρχεται στον Παναθηναϊκό και δεν θα μείνει ξάγρυπνος το βράδυ, το μάτι μου έπεσε σε μια ακόμα συνέντευξή του –στην «Εξέδρα» αυτή τη φορά– και απελπίστηκα. Μόλις ο Γιώργος Καραχάλιος του είπε τις δύο λέξεις-κλειδιά, δηλαδή «Σισέ» και «Παναθηναϊκός», ο Γκι Ρου έμεινε και πάλι με το στόμα ανοιχτό: «Αλήθεια λέτε;» διερωτήθηκε.

Αν υποθέσουμε ότι ο Ανδρέας του τηλεφώνησε πρώτος, τότε ο Γκι μιλώντας στη συνέχεια με τον Γιώργο θα έπρεπε τουλάχιστον να είναι υποψιασμένος. Η έκπληξή του, όμως, με κάνει να πιστεύω ότι δύο τινά μπορεί να συνέβησαν: πρώτον, να του τηλεφώνησαν το ίδιο ακριβώς λεπτό ο Δημάτος και ο Καραχάλιος (ο ένας στο κινητό και ο άλλος στο σταθερό), να του μετέφεραν ταυτόχρονα την είδηση και να εξέφρασε και στους δύο την έκπληξή του.

Δεύτερον και πιο πιθανό, απ' το σοκ να τον κυρίευσε το γνωστό ΣΑΑΤΜ –Σύνδρομο Αρνησης Αποδοχής Της Μεταγραφής. Πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα και αν τον δει με τη φανέλα του Παναθηναϊκού δεν θα πειστεί ότι είναι ο Σισέ, αλλά θα διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι πρόκειται για τον Αφρικανό της Εφης Σαρρή, ο οποίος ακούγοντάς την να τραγουδά «Αφρικανέ, Αφρικανέ, θέλεις να κάνουμε κονέ», πείστηκε επιτέλους να της δώσει το σοκολατένιο του κορμί.

Η φωτογραφία του Σισέ την οποία βλέπεις στο κέντρο της σελίδας, λατρεμένε, κοσμούσε χθες τη στήλη του γλυκού Κώστα Γκόντζου. Είναι προφανές ότι ο Κώστας μου ήθελε να σοκάρει τους μελλοντικούς αντιπάλους του Τζιμπρίλ που θα έβλεπαν τα προσόντα του στη φωτογραφία, γι' αυτό επιστράτευσε τα μεγάλα μέσα. Εκανε φωτομοντάζ. Κράτησε το κεφάλι του Σισέ και έβαλε το δικό του σώμα. Το αναγνώρισα αμέσως απ' τις γραμμώσεις…

Τζιμπρίλ Σισέλουκ

Το υβρίδιο που εκτοξεύει την έννοια «εκκεντρικός» σε άλλη διάσταση. Ενας πραγματικά ταλαντούχος επιθετικός, αλλά και μάνατζερ με σπουδαία καριέρα. Κάρβουνο πιάνει, χρυσάφι γίνεται. Και στην τελική, άμα ζοριστεί κανένας, αμολάει και τον Ζουέλα και όποιον πάρει ο Χάρος…