Και εγένετο «Derbynews»

Πέρασαν 12 μέρες, αγαπητέ αναγνώστη, από την αποφράδα 6η Ιουνίου, μέχρι να 'ρθει η αγία 17η, μεγάλη η χάρη της. Κι όμως, στη φτωχή μου καρδιά φάνηκε ότι πέρασαν τρεις τουλάχιστον αιωνιότητες. Μετρούσα τις ώρες (288), τα λεπτά (17.280), τα δευτερόλεπτα (1.036.800) έως τη στιγμή της μεγάλης επιστροφής του αγοριού που αγάπησα πιο πολύ και απ' τον Κώστα Μαρτάκη. Χωρίς εκείνον δεν ζούσα, υπήρχα. Ολο αυτόν τον καιρό δεν έτρωγα, δεν κοιμόμουν, είχα στομαχικές διαταραχές και ένας κόμπος είχε σφηνώσει στον λαιμό μου. Αφέθηκα στα χέρια των ειδικών –της Δρούζα, της Θρασκιά και του Μικρούτσικου– μπας και βρω το γιατρικό, ουδείς όμως κατάφερε να γιάνει τον πόνο μου.

Η μόνη μου συντροφιά τα μοναχικά και υγρά απ' το κλάμα βράδια μου ήταν ένα πόστερ του Κώστα, το οποίο απέκτησα με ιδρώτα και αίμα από ένα συλλέκτη σπάνιων αντικειμένων στην αγορά του Αλ Χαλίλι πριν από τρία χρόνια. Από τότε, χρυσό με έχει κάνει η Ανεμοδουρά να της το δώσω για να το βάλει στο εξώφυλλο της «Σούπερ Κατερίνα», όμως αντιστέκομαι σθεναρά. Ευτυχώς χθες τα βάσανά μου τελείωσαν. Η μεγάλη μέρα είχε έρθει...

Ηταν χαράματα ακόμα όταν έτρεξα, πιο γρήγορα και από τον Μπολτ, στον περιπτερά μου, τον Σάκη, για να πάρω στα χέρια μου την... Καινή Διαθήκη του θεού εκατομμυρίων «πράσινων» καρδιών. Μετά το κλείσιμο της... Παλαιάς, ο γλυκός μου Γκόντζος (όπως βλέπετε στη φωτό) επέστρεψε δριμύτερος με την «Derbynews» στην αγκαλιά όλων ημών των πιστών του, που είχαμε αρχίσει ήδη να παρουσιάζουμε τα πρώτα συμπτώματα του συνδρόμου στέρησης «Game Over». Είναι αλήθεια, κεχαριτωμένε. Κώστας Γκόντζος has been reloaded...

Οι πρώτες μου εντυπώσεις από τη νέα εφημερίδα είναι κάτι παραπάνω από θετικές. Ο μεγαλύτερος φόβος μου, μήπως δηλαδή η «Derbynews» δεν θυμίζει την «Derby», ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκε. Τα ιερά και τα όσια όχι μόνο δεν βεβηλώθηκαν αλλά παρέμειναν στη θέση τους πιο αστραφτερά και κομψά από ποτέ. Οπως τον παλιό καλό καιρό ξεκίνησα την ιεροτελεστία της ανάγνωσης από το οπισθόφυλλο. Δεν θέλω να σε κρατώ άλλο σε αγωνία, φίλε αναγνώστη. Ο Κώστας Γκόντζος είναι και πάλι δικός σου. Σαν να μην πέρασε μια μέρα:

«Το νέο πιτσιρίκι (σ.σ.: «Derbynews») δεν θα το εγκαταλείπαμε σε καμιά αυλή τυλιγμένο στις πάνες του, όσο κι αν αυτές οι αυλές φάνταζαν φανταχτερές και του υπόσχονταν ίσως μια άνετη και καλή ζωή».

Εχει τα δίκια του ο Κώστας μου. Διότι αν το εγκατέλειπε σε κάποια αυλή, θα υπήρχε ο κίνδυνος με τη φόρα που έχει πάρει η Μαντόνα τελευταία να υιοθετεί παιδιά, να το λοκάρει, να το αρπάξει και μην το είδατε μετά το «Θείο Βρέφος». Είναι να το ρισκάρει κανείς;

Στη συνέχεια του κειμένου του ο Γκόντζος ζωντάνεψε τα πιο τρελά μου όνειρα: «Είναι στ' αλήθεια πολύ δύσκολο να φτιάξεις μια εφημερίδα που στην ουσία θα τη γράφουν οι αναγνώστες για να τη διαβάζουν οι δημοσιογράφοι». Παράτησα την ανάγνωση της στήλης του Κώστα και χάθηκα στο εσωτερικό της εφημερίδας, γεμάτος αγωνία. Πίστεψα απ' όσα διάβασα, dear, ότι ο ακριβός μου προσέλαβε ως αρθρογράφους στη νέα εφημερίδα την Κάτια, τον Ιάκωβο, τον Δημήτρη, τον Ομηρο και τα υπόλοιπα μέλη της «πράσινης λεγεώνας» και η καρδιά μου κόντεψε να σπάσει από τη συγκίνηση. Δυστυχώς οι ελπίδες μου αποδείχτηκαν φρούδες. Ούτε καν τον Γιάσμινκο δεν βρήκα…

Με μισή καρδιά αφήνω τον Γκόντζο μου και περνώ στον Ολυμπιακό, στον οποίο οι εξελίξεις τρέχουν. Τα αγόρια μου στον «Πρωταθλητή» αφουγκράστηκαν προφανώς την ανησυχία των οπαδών της ομάδας λόγω της παρατεταμένης μεταγραφικής νηνεμίας που επικρατεί στο λιμάνι και έσπευσαν να τους καθησυχάσουν. Ετσι φρόντισαν να δώσουν πρωτοσέλιδη απάντηση σε όσους, αντί να πάνε μέχρι το Σούνιο να ρίξουν καμιά βουτιά, προσπαθούν να ανακαλύψουν τι συμβαίνει με τον Νταρμπισάιρ: «Καθαρίζει ο Ματ και έρχεται».

Νοικοκύρης ο Αγγλος, δεν μπορώ να πω. Οπως καταλαβαίνεις, ο Ματ ελλείψει Μαίρης Παναγιωταρά ρίχνει μια τελευταία φασίνα στο σπίτι και έρχεται. Καλές και οι μεταγραφές, όμως η καθαριότης προέχει. Είναι, άλλωστε, μισή αρχοντιά...

Παραμένω στον Ολυμπιακό και συνεχίζω με τον «Κύριο Πρόεδρο», ο οποίος είναι καθησυχαστικός. Συγκεκριμένα εξηγεί γιατί ο Θρύλος δεν έχει προχωρήσει σε άλλες μεταγραφές πέραν των δύο π.Κ. (προ Κετσπάγια), του Πάρντο και του Ζαϊρί:

«Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει κλείσει κανέναν παίκτη πλην των Πάρντο και Ζαϊρί, οι οποίοι αποκτήθηκαν εδώ κι ένα μήνα, σημαίνει ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν ήθελε να κάνει κάτι πριν ενημερώσει επίσημα τον Κετσπάγια και μιλήσει μαζί του, για να ακούσει και τη δική του άποψη. Αυτό κάτι σημαίνει».

Οτι ο πρόεδρος ξέχασε να πληρώσει τον λογαριασμό του κινητού του και του έκοψαν τη σύνδεση, εικάζω. Διότι, σε διαφορετική περίπτωση, ποιος ο λόγος να μην πάρει ένα τηλέφωνο τον Τιμούρ να μιλήσει μαζί του και να ακούσει και τη δική του άποψη; Εκτός κι αν ο πρόεδρος κατασκήνωσε σε καμιά ερημική παραλία στη Μύκονο και δεν είχε σήμα το κινητό του. Ο «Κύριος Πρόεδρος», βέβαια, δίνει άλλη εξήγηση: «Σημαίνει ότι θέλει ισχυρό τον προπονητή και με άποψη κι όχι "του χεριού του", όπως κάποιοι επιμένουν να λένε».

Υπόσχομαι, φίλε αναγνώστη, να βρω αυτούς που διαδίδουν τέτοιες συκοφαντίες για τον πρόεδρο, να τους βάλω πιπέρι στο στόμα και να τους αναγκάσω να το καταπιούν μέχρι τελευταίας κουκκίδας. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ο Σωκράτης εκτιμά τα μάλα τους προπονητές που έχουν άποψη (αρκεί να μην την εκφράζουν…).

Θέλω να σε ενημερώσω, πολυαγαπημένε, ότι από σήμερα προσθέτω στη λίστα των πουλέν μου ένα καινούργιο ταλέντο. Πρόκειται για το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Αρη, τον αρρενωπό Ναφτί. Η δήλωση του Γαλλοτυνήσιου άσου, η οποία μάλιστα έγινε και κεντρικός τίτλος στο πρωτοσέλιδο της «Αθλητικής Μακεδονίας-Θράκης», «Αγωνίζομαι να... κλέβω μπάλες» με ενθουσίασε.

Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, αγαπητέ Μεχντί. Οσο αντιστέκεσαι στον πειρασμό και περιορίζεσαι στις μπάλες, χωρίς να ξανοίγεσαι στα πορτοφόλια, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν, παρ' όλα αυτά, κάποτε παραστρατήσεις, θύμισέ μου να σου δώσω το τηλέφωνο της μεταφορικής «Ντάνουτ Λούπου και ΣΙΑ» για να σου μάθουν δυο-τρία μυστικά του επαγγέλματος. Θα σου φανούν εξαιρετικά χρήσιμα.