Aρχές Ιουνίου 1964, εποχή γενικής… κόντρας. Στην κορυφή των βρετανικών album charts, το ντεμπούτο LP των Rolling Stones, με τίτλο το όνομα του συγκροτήματος, κονταροχτυπιέται με το «With The Beatles» των - ήδη- καταξιωμένων «Σκαθαριών». Στο στρατόπεδο του «υπαρκτού σοσιαλισμού» αγριεύει η σύγκρουση Μόσχας, Πεκίνου, ο δε Αλβανός ηγέτης, Εμβέρ Χότζα, κατηγορεί τον σοβιετικό ομόλογό του Νικίτα Χρουτσόφ ότι «συνωμοτούσε για τη δολοφονία του Στάλιν».
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου αντιμάχεται απεργούς -καπνεργάτες, αρτεργάτες, εργαζόμενους στη ΔΕΗ, στις συγκοινωνίες κ.λπ. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοινώνει πως θα απαγορευτούν οι πορείες στους δρόμους και ότι θα επιτρέπονται μόνο στα πεζοδρόμια. Διαμάχες και στα κυβερνητικά επιτελεία για την οικονομική πολιτική. Παραιτείται από το υπουργείο Συντονισμού ο Γ. Μαύρος. Απόγευμα Τετάρτης, 17 Ιουνίου στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας συγκρούονται Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Μόνο που οι 25.000 θεατές βασανίζονται από αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι αυθεντική η συγκεκριμένη «τιτανομαχία». Η δυσπιστία γενικεύεται όσο το ματς εξελίσσεται. Κάποια στιγμή γίνεται ακλόνητη πεποίθηση…
Η απειλητική ιαχή γίνεται ολοένα και εντονότερη, αλλά εκνευριστικά άτονες παραμένουν οι κινήσεις των ποδοσφαιριστών των «αιώνιων» αντιπάλων. «Θα μπούμε μέσα», προειδοποιούν εν χορώ οι περισσότεροι θεατές, βέβαιοι ότι παρακολουθούν παρωδία με προσυμφωνημένο το ισόπαλο αποτέλεσμα, έτσι ώστε να επαναληφθεί ο αγώνας. Αυτή τη φορά στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Τι θα σημάνει νέο παιχνίδι; Καμιά σαρανταριά χιλιάδες επιπρόσθετα εισιτήρια, δηλαδή χαράς ευαγγέλια για τα ταμεία των δύο συλλόγων! Αυτή την εποχή, βλέπετε, δεν συρρέει άφθονο χρήμα από χορηγούς και τηλεοπτικά δικαιώματα. Οι εισπράξεις από τα εισιτήρια είναι το παν. Ο κόσμος αυτό το ξέρει και σε συνάρτηση με ό,τι βλέπει να (μη) συμβαίνει στον αγωνιστικό χώρο, αποφαίνεται…
Το σκορ είναι 1-1. Οκτώ λεπτά προτού λήξει η παράταση, ο άσος των γηπεδούχων Μίμης Δομάζος αστοχεί, τρία μόλις μέτρα μπροστά από την κενή εστία του Ολυμπιακού. Αυτό ήταν… Εκατοντάδες οπαδοί των δύο ομάδων λησμονούν τις «αιώνιες» διαφορές τους και εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο, σε μία επίδειξη… άγριας συναδέλφωσης, η οποία θα μπορούσε να εκληφθεί -με λίγη εύθυμη διάθεση- ως σύγχρονη «μινιατούρα» της βυζαντινής Στάσης του Νίκα: ποιος είπε ότι η μαχητική σύμπραξη «γαύρων» και «βάζελων» στη Λεωφόρο είναι λιγότερο απρόσμενη και εντυπωσιακή από τον «ιστορικό συμβιβασμό» «Πράσινων» και «Βένετων» στον Ιππόδρομο;
Δεν κλυδωνίζεται, βεβαίως, κανένα καθεστώς αυτό το καλοκαιρινό απόγευμα του 1964. Απλώς γίνεται αγνώριστο το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί, από κοινού, ρίχνουν τα κιγκλιδώματα και τα γκολπόστ, ανάβουν φωτιές, καταστρέφουν διαφημιστικά ταμπλό. Ευθύς μόλις αρχίζει η εισβολή, ο Ολλανδός διαιτητής Ματέις διακόπτει τον αγώνα ή την… παράσταση, εάν δεχθούμε ότι έχει δίκιο η κερκίδα που κοχλάζει. Οι παίκτες καταφεύγουν στα αποδυτήρια τρέχοντας με ταχύτητα πολλαπλάσια εκείνης που είχε χαρακτηρίσει τις κινήσεις τους νωρίτερα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η ΕΠΟ δεν τολμά να ορίσει επαναληπτικό αγώνα και η διοργάνωση διακόπτεται. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης σεζόν θα δηλωθεί η ΑΕΚ, νικήτρια του άλλου ημιτελικού (3-1 τον Πιερικό). Από τη 17η Ιουνίου 1964 το σύνθημα «θα μπούμε μέσα» παύει να ηχεί στα γήπεδα ως εξ ορισμού ακαδημαϊκό, θεωρητικό ενδεχόμενο. Ολοι ξέρουν ότι μπορεί να συμβεί -και έχει συμβεί. Ανεπανάληπτη, όμως, παραμένει τέτοια «λαϊκή συμμαχία» Ολυμπιακών και Παναθηναϊκών. Το Φεβρουάριο του 1990 πολλοί φοβούνται ότι ο «Ιούνιος του '64» θα αναβιώσει, αυτή τη φορά στο στάδιο Καραϊσκάκη. Σε αγώνα πρωταθλήματος, κατά τη διάρκεια του οποίου οι παίκτες των δύο ομάδων σκοράρουν με εξωφρενική ευκολία και οι άμυνες… κοιτούν, η «κοκκινοπράσινη» κερκίδα ειρωνεύεται. «Τώρα η σειρά σας», φωνάζουν οι οπαδοί των μεν στους φίλους των δε, σκωπτικά. Κατόπιν ηχεί το «θα μπούμε μέσα», με κάμποση πειστικότητα.
Τελικώς οι οπαδοί δεν εισβάλλουν. Ο Παναθηναϊκός επικρατεί 4-3. Πολλοί λένε πως αδίκως ο νους του κόσμου πήγε στο πονηρό για εκείνο το παιχνίδι του 1990. Αλλοι αντιτείνουν την εικασία ότι ο θυμός του κόσμου επέβαλε αλλαγή «σεναρίων». Ορισμένοι φίλοι των «ερυθρολεύκων» υποστηρίζουν τρίτη εκδοχή: ήταν «κανονισμένη», λένε, η νίκη του Παναθηναϊκού, με αντάλλαγμα να ανεχθεί σιωπηρά η «πράσινη» διοίκηση κάποια λύση στο μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού με την Τράπεζα Κρήτης. Δεν βαριέστε, οι ποδοσφαιρικοί και… παραποδοσφαιρικοί γρίφοι επιδέχονται κάθε απάντηση. Στο ερώτημα, πάντως, πότε θα συνεργαστούν πάλι –δυναμικά και… αρμονικά–«γαύροι» και «βάζελοι», όπως το 1964, οι περισσότεροι θα απαντούσαν: μάλλον ποτέ…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
