Ενχελάαρ: μία πολύ καλή επιλογή

Θυμάμαι ακόμα τις συζητήσεις με τον Γιώργο Χελάκη στο περσινό Euro για το ποιος είναι ο καλύτερος από τους δύο «κόφτες» που έπαιζαν στην εθνική Ολλανδίας και τους οποίους... μάθαμε, επί της ουσίας, πέρυσι το καλοκαίρι. Ο Ενχελάαρ ή ο Ντε Γιονγκ. Και οι δύο, έπειτα από αρκετή κουβέντα, καταλήγαμε ότι λόγω ταχύτητας ο δεύτερος κέρδιζε στα σημεία. Και μόνο, όμως, που ο Ενχελάαρ ήταν σημείο αναφοράς του προηγούμενου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (όχι για μένα και τον Χελάκη, αλλά για όλο τον κόσμο) δείχνει, νομίζω, την αξία του παίκτη.

Ενας ποδοσφαιριστής που άργησε πολύ να φτάσει στην αναγνώριση (στα 29 του έγινε γνωστός στην παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα, αλλά μέχρι τότε ήταν γνωστός στην ολλανδική), αλλά τα κατάφερε. Σχεδόν δίμετρος, με παρουσιαστικό που σε τρομάζει και θυμίζει σε σουλούπι (όχι βέβαια και σε αξία) τον Πατρίκ Βιεϊρά. Πολύ χρήσιμος για κάθε ομάδα και πολύ καλό εργαλείο (επιπέδου) για κάθε προπονητή.

Το επιπλέον ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι τον επέλεξε επειδή τον γνωρίζει πολύ καλά ο Τεν Κάτε. Επιτέλους ο Ολλανδός άρχισε να μιλάει και να ζητεί και αυτό μόνο σε καλό μπορεί να βγει. Τον Ενχελάαρ τον είχε παίκτη και στην Μπρέντα, στην οποία τον χρησιμοποιούσε σε διάφορες θέσεις (ακόμα και φορ τον έβαζε) και φαίνεται πως τον θέλει και τώρα στον Παναθηναϊκό προκειμένου να καλύψει το περιβόητο κενό του αριστεροπόδαρου χαφ. Προσοχή, όμως. Ο Ενχελάαρ μπορεί να παίξει ως αριστερόποδαρος «κόφτης» και μόνο ως τέτοιος. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος τονίζει ότι ανεξάρτητα από την απόκτηση του Eνχελάαρ η ομάδα αναζητεί και αριστερό εξτρέμ.

Ολα καλά, λοιπόν, μέχρις εδώ, με μία μόνο παρένθεση. Με τυχόν απόκτηση των Ενχελάαρ και Κατσουράνη ο Παναθηναϊκός ισχυροποιείται τόσο πολύ στα κεντρικά χαφ που θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για περιττές κινήσεις. Επειδή όμως όποιος πει ότι ο Ενχελάαρ ή ο Κατσουράνης είναι περιττή κίνηση μάλλον δεν ξέρει από ποδόσφαιρο, θα καταλήξουμε στο ότι είναι επιτακτική ανάγκη ο Παναθηναϊκός να παραχωρήσει κάποιον ή και κάποιους. Διότι ήδη στην ομάδα υπάρχουν ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο Σιμάο, ο Μάτος και ο Καραγκούνης, που έχει πει ότι θέλει να παίζει στον άξονα και όχι στα άκρα. Και όλα αυτά με δεδομένο ότι θα πωληθεί ο Τζιόλης.

Οπως αντιλαμβάνεστε, έξι παίκτες της ποιότητας του Καραγκούνη, του Ζιλμπέρτο Σίλβα, του Ενχελάαρ, του Κατσουράνη, του Σιμάο και του Μάτος είναι πολλοί για τρεις θέσεις της ενδεκάδας. Κάποιος θα πρέπει να πωληθεί και για να μην υπάρξει γκρίνια, αλλά και για το συμφέρον του Παναθηναϊκού –και το αγωνιστικό (διαφορετικά κάποιοι θα θαφτούν) και το οικονομικό.