Μην το κάνεις όπως ο Νίνης

Η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα πολύ αν έπρεπε να πάω να ψηφίσω την Κυριακή, αγαπητέ αναγνώστη. Εβλεπα στα ρεπορτάζ του πάντα έγκυρου Star ότι όλος ο καλός ο κόσμος βρίσκεται στη Μύκονο και φοβόμουν μήπως ο κύκλος μου με θεωρήσει μπανάλ, αν προτιμήσω την κάλπη από το νησί του Γαλάτη. Τελικά αποφάσισα να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα, διότι δεν θα άντεχα να ακούσω τον Αβραμόπουλο να λέει ότι πήρε το μήνυμα που του έστειλα με την αποχή μου και ότι θα το λάβει σοβαρά υπόψη του.

Τόσα μηνύματα πια -τα οποία υποτίθεται ότι έστειλαν οι πολίτες από τις παραλίες την Κυριακή- δεν έχουν σταλεί ούτε στις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Απορώ πώς δεν φράκαρε το πολιτικό σύστημα από το πλήθος των sms των λουομένων...

Το μόνο καλό ήταν ότι στον δρόμο προς το εκλογικό κέντρο είχα την ευκαιρία να ξεφυλλίσω μέσα στη λιμουζίνα μου τις κυριακάτικες αθλητικές εφημερίδες. Ο τίτλος της «Score Live» «Μάκος και μία βόμβα» με ενθουσίασε. Δεν ξέρω αν και ο Τσακίρης συμμερίζεται τον ενθουσιασμό μου, διότι με τη στάση του μέχρι τώρα μου φαίνεται πιο πολύ σαν να λέει στον Θανόπουλο «τον Μάκο και μια λίρα αν νομίζετε ότι θα σας δώσω τόσο εύκολα τον Γρηγόρη»...

Για να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες για τον καλοκαιρινό έρωτα της ΑΕΚ, έτρεξα στην «Ωρα των Σπορ». Μόλις το μάτι μου έπεσε στο οπισθόφυλλο της καλής εφημερίδας, έχασα το φως μου. Μέσα στη σκοτοδίνη μου πίστεψα ότι στη φωτογραφία που κοσμούσε την τελευταία σελίδα της «Ωρας» απεικονίζονταν η Μαρία Ιακώβου και το «Θηρίο». Ο οδηγός μου ο Θόδωρος έφερε ένα μπουκαλάκι «Εβιάν» για να με συνεφέρει και μου εξήγησε όσο πιο διακριτικά μπορούσε -για να μην πάθω και δεύτερο σοκ- ότι επρόκειτο για τον Ροναλντίνιο και τον Γιάννη Καραλή...

Ο Γιάννης μου, κεχαριτωμένε, πετάχτηκε μέχρι τη Μύκονο για να διαλευκάνει το μυστήριο της ξαφνικής επίσκεψης του «Ρόνι» στο «νησί των ανέμων» και να μάθει αν όσα ακούγονται για μια πιθανή μεταγραφή του στον Ολυμπιακό ισχύουν ή όχι. Μόλις, όμως, ο αδερφός και μάνατζερ του Ροναλντίνιο του είπε μέσες-άκρες για το θέμα: «A this; Maybe in 4 or 5 years», ο Καραλής έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή του δεν παρέλειψε να βγάλει μια καταπληκτική φωτογραφία πλάι στον Βραζιλιάνο άσο. Γράφει ο Γιάννης μου για τη μεγάλη συνάντηση:

«Πετώντας λοιπόν με το ιδιωτικό ελικόπτερο του Βίκτορα Ρέστη σε ένα ταξίδι-αστραπή στη Μύκονο για να συναντήσουμε τον μεγάλο Ροναλντίνιο βρήκα μπροστά μου ένα τελείως απλό, καλοσυνάτο και διαρκώς χαμογελαστό παιδί».

Ο Ροναλντίνιο από την άλλη βρήκε μπροστά του έναν Καραλή κομψότατο, να φοράει μαύρο μπλουζάκι με «V» -τελευταία λέξη της μόδας του 2005-, γυαλί ηλίου με καφέ κοκάλινο σκελετό και καπελάκι της Βραζιλίας. Αν είχες τη χαρά να απολαύσεις τη φωτογραφία των δύο, θα πίστευες ότι βλέπεις έναν ράπερ σταρ με τον σωματοφύλακά του όπως στο σκίτσο. Να τον πιεις στο ποτήρι ήταν ο Γιάννης μου...

Αλλάζω θέμα και περνώ σε έναν αληθινό δάσκαλο του ποδοσφαίρου, τον μεγάλο Νίκο Αλέφαντο, ο οποίος μίλησε στον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη και στο «Α-Ω» για το παιχνίδι της Εθνικής Ελπίδων με την αντίστοιχη της Λιθουανίας. Ο πολυνίκης τεχνικός ξεκίνησε με ένα σχόλιο για τον Κουτσιανικούλη:

«Δεν πρόκειται να αμφισβητήσω την αξία και το ταλέντο του παιδιού. Αλλά θυμάστε τι είχα δηλώσει όσο πιο διακριτικά γίνεται στο "Α-Ω" την ημέρα που έκλεινε το θέμα στον ΠΑΟΚ. Οτι είναι προικισμένος παίκτης, δίνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, αλλά έχει σημεία τα οποία απαραίτητα πρέπει να βελτιώσει. Με κυριότερα ότι πρέπει να φτιάξει τις κεφαλιές του και να τελειώνει τις φάσεις».

Τα λόγια του κορυφαίου Ελληνα τεχνικού ομολογώ ότι με προβλημάτισαν, διότι δεν ξέρω τι ακριβώς θα μπορούσε να κάνει ο Βασιλάκης για να φτιάξει τις κεφαλιές του. Ισως την ώρα που οι συμπαίκτες του περνάνε από εργομετρικά, θα πρέπει εκείνος να ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα στο κρεβάτι του Προκρούστη, μπας και τεντώσει λίγο για να είναι σε θέση να διεκδικεί καμιά κεφαλιά από τον Σωτήρη Κυργιάκο. Αν είχε τουλάχιστον το παιδικό πάχος του Βιολίδη, θα είχαμε μια ελπίδα να το ρίξει μπόι. Τώρα τι να περιμένουμε, Νικόλα μου;

Συνεχίζει ο ακριβός μου Αλέφαντος: «Μένω για λίγο ακόμα στον "Νικούλη" του ΠΑΟΚ. Τον αποκαλώ έτσι για να συντομεύσω, χάριν ευκολίας, το επίθετό του, αλλά και για πάσα προς τον εαυτό μου, για να παρατηρήσω κάτι που δεν μου άρεσε καθόλου». Ευτυχώς ο «Αλέ» μου περιορίστηκε στον Κουτσιανικούλη, τον οποίο έκανε «Νικούλη», κι έτσι γλιτώσαμε τα χειρότερα. Φαντάζεσαι να του ερχόταν καμιά φλασιά, να θυμόταν τον Κολομπούρδα και χάριν ευκολίας να του συντόμευε και αυτουνού το επώνυμο; Mon Dieu, κοκκινίζω...

Ο μεγάλος Ελληνας τεχνικός εντόπισε άλλο ένα αρνητικό στοιχείο στο παιχνίδι του τέως «Ελληνα Μέσι» και από τούδε και στο εξής «Νικούλη» (κατοχυρώθηκε): «Ο νεαρός όχι μόνο έπαιξε με το "7", με τη φανέλα που φοράει συνήθως ο Νίνης, αλλά μου έδωσε την αίσθηση πως προσπάθησε να μιμηθεί στον τρόπο παιχνιδιού του και τον ακραίο του Παναθηναϊκού. Πολλή τέχνη, ελάχιστη έως καθόλου δύναμη. Εξεβίαζε τα φάουλ αντί πεισμωμένος και με σφιγμένη γροθιά να πραγματοποιούσε τις επιθέσεις του κατά της αντίπαλης άμυνας. Εύχομαι να λάθεψα, ότι ο "Νικούλης" έχει βάλει στο μυαλό του να παραστήσει τον "Νίνη της Τούμπας". Τον συμβουλεύω να μην αποπειραθεί κάτι τέτοιο, γιατί οι σωβινιστές και αντι-αθηναϊστές ΠΑΟΚτσήδες θα τον αποβάλουν απ’ το σώμα τους».

Εγώ πάλι πιστεύω ότι ο «Νικούλης» τα έκανε όλα αυτά με την κρυφή ελπίδα να τα παρατηρήσει ο Νικόλας μου και να αναγκαστεί να μιλήσει γι' αυτόν, πραγματοποιώντας ένα όνειρο ζωής του πιτσιρικά: να ασχοληθεί μαζί του κάποια μέρα ο μεγάλος Αλέφαντος. Τι τυχερό αγόρι. Πρώτα γνώρισε τον Γκαγκάτση και μετά φούντωσε τον «Αλέ» μου. Σκέφτηκα, dear, να του ευχηθώ «και εις ανώτερα», όμως κατάλαβα ότι θα ήταν μάταιο. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν...