Ο «μάγος» που δεν αγαπάει τόσο τα φώτα

ΕΕίναι λογικό τα φώτα να μένουν στους πρωταγωνιστές. Είναι, άλλωστε, αυτοί που είναι οι πιο δημοφιλείς, που κερδίζουν, που είναι οι καλύτεροι. Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι ένα παιχνίδι στο οποίο δεν νικά πάντα ο καλύτερος. Ετσι συμβαίνει ορισμένες φορές κάποιοι από τους καλούς να μη βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της σκηνής, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία τους. Ο Γκους Χίντινκ ήταν ο πέμπτος προπονητής που ανέλαβε τις τύχες της Τσέλσι, με στόχο να την οδηγήσει στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ.

Δεν τα κατάφερε, παρά το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα θα μπορούσε να διαμαρτύρεται για την αντιμετώπιση που είχε από τη διαιτησία στη ρεβάνς με την Μπαρτσελόνα στο Λονδίνο. Αλλωστε, ο Χίντινκ ήταν ο μόνος που κατάφερε να σταματήσει την ομάδα-θαύμα της Καταλωνίας. Φυσικά, ο τρόπος που το έκανε δεν άρεσε σε πολλούς, αλλά –αν εξαιρέσει κάποιος το βρόμικο παιχνίδι– ήταν ο μόνος. Και ο Ολλανδός προπονητής τον δοκίμασε και του βγήκε. Η διαφορά του με έναν οποιονδήποτε άλλον προπονητή είναι ότι ο τρόπος που αντιμετώπισε την ομάδα του Γκουαρντιόλα δεν ήταν μια ζαριά που την έριξε και η οποία μπορεί να έβγαινε ή όχι.

Ηταν μία κίνηση μελετημένη. Δοκιμασμένη στην προπόνηση. Μια κίνηση που διδάχθηκε και αναλύθηκε πάνω στον πίνακα της τακτικής. Ο Χίντινκ, όπως και οι περισσότεροι Ολλανδοί προπονητές, καθοδηγούνται από τις διδαχές που τους κληροδότησε ο «πατριάρχης» των Ολλανδών προπονητών. Ο Ρίνους Μίχελς, ο οποίος υποστήριζε ότι η επιλογή της ιδανικής ενδεκάδας είναι ένα είδος τέχνης. Το κλειδί, έλεγε ο δημιουργός του μεγάλου Αγιαξ, είναι να βρεις το ιδανικό χαρμάνι με τους δημιουργικούς και τους καταστροφικούς ποδοσφαιριστές.

Ο Χίντινκ αυτό –και στην Τσέλσι– το πέτυχε και με το παραπάνω, όσο κι αν κάποιοι παρακολουθώντας το σύνολο που στον άξονά του βρίσκονται ο Τσεχ, ο Τέρι, ο Λαμπάρντ και ο Ντρογκμπά μπορεί να πει ότι αυτή συνεχίζει να είναι η ομάδα του Μουρίνιο. Γυρίζοντας πίσω τις σελίδες της χρονιάς που τελείωσε, πολύ εύκολα ξεχωρίζει κάποιος ότι η Τσέλσι ήταν μία ομάδα με δύο πρόσωπα. Και το καλό της πρόσωπο το φόρεσε από την ώρα που ο Χίντινκ κάθισε στον πάγκο της. Δεν έκανε μεταγραφές και ανέλαβε την ομάδα σε μία στιγμή πολύ κρίσιμη. Την ώρα που φαινόταν ότι άρχιζε να χάνει έδαφος στη διεκδίκηση των στόχων της.

Ο Χίντινκ κατάφερε να την κρατήσει μέσα στο πρωτάθλημα, εξασφαλίζοντας χωρίς άγχος την τρίτη θέση που οδηγεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, κατέκτησε το Κύπελλο και έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Αφού δεν άλλαξε την ομάδα με προσθαφαιρέσεις, η δουλειά του Χίντινκ έγινε με τους ποδοσφαιριστές που βρήκε και οι οποίοι είναι πρώτης γραμμής. Εκείνο που έκανε ήταν να τους τονώσει ψυχολογικά και κυρίως να τους δώσει κίνητρα. Ο Χίντινκ έχει μία μοναδική ικανότητα. Μπορεί να αξιολογήσει σωστά και με ακρίβεια τους ποδοσφαιριστές του, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά.

Είναι σαν τον κηπουρό, που μπαίνει με το ψαλίδι στον κήπο δημιουργώντας μια ισορροπημένη εικόνα, χωρίς παράλληλα να ξεχνάει –εκτός από το ψαλίδι– και το λίπασμα. Ο τρόπος του Χίντινκ κάνει τους ποδοσφαιριστές του να τον εμπιστεύονται και να ακολουθούν τις εντολές του με κλειστά μάτια. Αυτό φάνηκε και από τον τρόπο με τον οποίο δούλεψε και μεταμόρφωσε δραστικά τρεις τελείως διαφορετικές εθνικές ομάδες. Και με τις εθνικές ομάδες τα πράγματα είναι πιο δύσκολα απ' ό,τι στους συλλόγους, επειδή δεν μπορείς να κάνεις μεταγραφές.

Και προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι ο Χίντινκ δούλεψε την Τσέλσι με τον τρόπο μιας εθνικής ομάδας, χωρίς επιπλέον προσθήκες. Θυμάμαι τα t-shirt που είχαν βγάλει οι Αυστραλοί, όταν με την καθοδήγηση του Ολλανδού προκρίθηκαν στο Μουντιάλ. «In Guus we trust» κατά το αντίστοιχο του δολαρίου «in God we trust». Και είναι απορίας άξιον γιατί ένας μεγάλος ευρωπαϊκός σύλλογος δεν τολμά να εμπιστευθεί και να επενδύσει στον Ολλανδό;

Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων

Σπανίως ένα αντικείμενο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού έχει προκαλέσει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον του επιστημονικού κόσμου παγκοσμίως όσο ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων. Ηταν μέρος ενός πολύ πλούσιου φορτίου ενός ρωμαϊκού ναυαγίου, το οποίοι ανακάλυψαν κάποιοι Συμιακοί ψαράδες το Πάσχα του 1900. Το πιο γνωστό εύρημα εκείνου του αρχαιολογικού θησαυρού ήταν το άγαλμα του «Εφήβου των Αντικυθήρων».

Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων θα μπορούσε να αποτελέσει κάλλιστα το θέμα ενός βιβλίου μπεστ σέλερ. Εχει όλα τα συστατικά για μια συναρπαστική πλοκή, απ' αυτές που ερεθίζουν τη φαντασία των αναγνωστών. Σε αντίθεση με τον «Κώδικα Ντα Βίντσι» δεν πρόκειται για ένα μυθοπλαστικό αφήγημα, αλλά για μια πραγματική ανακάλυψη.

Η κατασκευή του αντικειμένου έγινε πριν από τη γέννηση του Χριστού και δεν υπάρχει ανάλογο εύρημα από πλευράς τεχνογνωσίας μέχρι τον Μεσαίωνα, όταν συναντάμε αντίστοιχους μηχανισμούς όπως το ρολόι της Πράγας.

Ο μυστήριος αυτός μηχανισμός, που αποτελεί μέρος των εκθεμάτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, γλίτωσε από τα χέρια των Γερμανών επί κατοχής και μόλις την τελευταία πενταετία, ύστερα από συντονισμένες επιστημονικές προσπάθειες, αποκαλύφθηκε το μυστήριο που τριγύριζε αυτή τη συσκευή.

Τα πρώτα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας δείχνουν ότι πρόκειται για πολύπλοκο μηχανισμό, ο οποίος υπολόγιζε τη θέση του ηλίου και της σελήνης, όπως και τη φάση του φεγγαριού στον ουρανό με ακρίβεια, για χρονική περίοδο που υπερέβαινε τα τέσσερα έτη. Εχουμε καταφέρει να διαβάσουμε εκατοντάδες λέξεις στην επιφάνεια και το εσωτερικό του, το οποίο είναι σαν δύο εγχειρίδια: ένα με αστρονομικές ενδείξεις και άλλο ένα για τον τρόπο λειτουργίας του. Φέρει 30 οδοντωτούς τροχούς που περιστρέφονται γύρω από 10 άξονες.

Εχει κλίμακες και υποδιαιρέσεις όπως και τέσσερα καντράν σαν κι αυτά που έχουν σήμερα τα ρολόγια, με έναν ή περισσότερους δείκτες. Ετσι κρατούσαν το ημερολόγιο για τις φάσεις της σελήνης κ.λπ. Ομως, είναι τόσα πολλά ακόμα αυτά που πρέπει να αποκρυπτογραφηθούν, που στο τέλος μπορεί να αποκαλυφθεί ότι ο μηχανισμός ήταν ένα είδος πρώιμου υπολογιστή, με ό,τι μπορεί να σημαίνει μια τέτοια αποκάλυψη.

Να λείπουν τέτοιοι... σύμμαχοι

Η φετινή καμπάνια των δύο μεγάλων κομμάτων για τις ευρωεκλογές είναι η χειρότερη που είδα ποτέ. Υποθέτω πως όταν το μήνυμα που θες να περάσεις στον κόσμο είναι τόσο χλομό, ασαφές, άνευρο, με λίγα λόγια αδιάφορο, δεν μπορεί καμία διαφημιστική καμπάνια να το αναδείξει. Απόδειξη, ότι πολλοί μιλούσαν για το εύρημα με τα παπαγαλάκια και όχι το μήνυμα.

Βέβαια, τα μηνύματα και η αισθητική τους έχουν σχέση και με τους ανθρώπους που τα υποστηρίζουν. Πέρα από τα παπαγαλάκια, θα σταθώ σε μία από τις κεντρικές αφίσες της Ν.Δ. που απευθύνεται στον πολίτη και του λέει πως «με εσένα σύμμαχο» η κυβέρνηση θα αλλάξει τον τόπο. Δεν υπάρχει άλλη πιο ωμή έκφραση συνενοχής από αυτή.

Σύμμαχος όποιος ψηφίσει το κυβερνητικό κόμμα σε τι; Στο Βατοπέδι, τα ομόλογα, τις υποκλοπές, τις μίζες; Σε τι; Η κυβέρνηση στις ευρωεκλογές ζητεί μία ψήφο που θα την απαλλάξει από κάθε κατηγορία. Ολα τα υπόλοιπα είναι κανναβούρι για παπαγαλάκια.