Το όνομά μου είναι Βίχτωρας. Βίχτωρας Βαλδές...

Ηταν εξαιρετικός ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ, αγαπητέ αναγνώστη. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, απ’ τη στιγμή που είχαμε τη χαρά και την τιμή να απολαύσουμε τον εθνικό σπορτκάστερ στην περιγραφή του. Εκτακτος ήταν ο Κώστας μου. Για μια στιγμή μάλιστα σκέφτηκα –μαγεμένος απ’ τα σχόλιά του- να βάλω μια κουρτίνα μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασής μου, για να έχω μόνο ήχο και να μην αποσπά η εικόνα την προσοχή μου απ’ την περιγραφή του αγοριού μου, όμως η θεία Λουκρητία με απέτρεψε. Μέχρι να το δοκιμάσει ο Σόμμερ στο «Extreme Σόμμερ» για να βεβαιωθούμε ότι μπορεί να το κάνει άνθρωπος και να επιζήσει, δεν θέλει να το ρισκάρω...

Η απόδοση του Βερνίκου και του Κατσαρού, κεχαριτωμένε, ήταν ασορτί με την εμφάνιση των δύο ομάδων. Ο Κώστας μου ήταν η Μπαρτσελόνα της ιστορίας. Επαιζε μπάλα μόνος του, άλλαζε πάσες με τον Γεωργακόπουλο και τον εαυτό του με κινηματογραφική ταχύτητα και όπως αναμενόταν έκλεψε την παράσταση. Ο Κατσαρός απ’ την άλλη είχε την τύχη της ομάδας του Αλεξ Φέργκιουσον...

Οπως η Μάντσεστερ τραβούσε των παθών της τον τάραχο για να πάρει την μπάλα έτσι και εκείνος. Για να πάρει μικρόφωνο έφτυνε αίμα. Στης μετάδοσης τα μισά ο Αντώνης δεν άντεξε. Είδε κι απόειδε ο καλός μου και άρχισε να πετάγεται μόνος και να παίρνει το μικρόφωνο με τον τσαμπουκά του. Χαρά που θα 'κανε ο εθνικός σπορτκάστερ...

Θέλω να συγχαρώ τον σερ Αλεξ διότι δεν έχασε λεπτό την πίστη του στην ομάδα και τους παίκτες του. Οπως μάλιστα μας αποκάλυψε ο Κώστας μου, ο Φέργκιουσον –κι ενώ η Μάντσεστερ ήταν πίσω στο σκορ- αποφάσισε να αλλάξει τον Γκιγκς με τον Σκόουλς «για να τον ξεκουράσει». Φαίνεται ότι ο Σκωτσέζος τεχνικός ήταν τόσο σίγουρος ότι η ομάδα του θα ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση και θα φτάσει στη νίκη ώστε αποφάσισε να βγάλει τον Γκιγκς για να τον ξεκουράσει και να τον έχει φρέσκο για το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ με τη Σαχτάρ.

Την Τετάρτη το βράδυ ένας μεγάλος μύθος καταρρίφθηκε. Μέχρι τότε όλοι μας είχαμε την εντύπωση ότι ο Λιονέλ Μέσι είναι κοντός. Πόσο έξω πέσαμε, πιστέ μου αναγνώστη! Προφανώς ο τηλεοπτικός φακός, εκτός του ότι προσθέτει έξι κιλά, αφαιρεί και μισό μέτρο απ’ τον άνθρωπο κάνοντας τον τηλεθεατή να έχει οφθαλμαπάτες. Ο Κώστας μου φρόντισε να μας ανοίξει τα μάτια, γι’ αυτό και μόλις ο Μέσι σημείωσε το δεύτερο γκολ της Μπαρτσελόνα σχολίασε: «Ο Μέσι με την τεχνική του και το ύψος του κατάφερε να πάρει την κεφαλιά». Συγκλονίζομαι...

Εγώ τον Κώστα μου πιστεύω, γι’ αυτό θεωρώ δεδομένο ότι ο Μέσι είναι τουλάχιστον 2,16. Δεν αποκλείω μάλιστα στα ρεπό του να πετάγεται μέχρι το «Παλάου Μπλαουγκράνα» και να παίρνει μέρος στο οικογενειακό διπλό της ομάδας μπάσκετ της Μπάρτσα, μαρκάροντας τον Σαντιάγκο. Με την τεχνική και το ύψος του, τα ανάποδα καρφώματα, όπως αυτό που βλέπεις στο σκίτσο, θα τα έχει για πρωινό το πουλάκι μου. Μόλις σιτέψει λίγο ακόμα, βλέπω τον Παυλάρα τον θεό να τρέχει να τον αποκτήσει. Τη μία εβδομάδα ο Λιονέλ θα παίζει με τον πολυμετοχικό, δημιουργώντας δίδυμο-φωτιά απ' τα δεξιά με τον Μουν, και την άλλη με την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Να 'χει και ένα μπακ απ ο Πέκοβιτς στη θέση 5...

Μια άλλη σημαντική είδηση που βγήκε απ’ τον τελικό της Ρώμης είναι ότι ο Βαλδές, ο τερματοφύλακας της Μπάρτσα, έχει ελληνικές ρίζες. Φυσικά απ’ τη στιγμή που έφυγε ο Βασίλης μου απ’ την ΕΠΟ και ερήμωσε ο τόπος δεν βρέθηκε κανείς να ψάξει λίγο το θέμα για να διαπιστώσει μήπως έχουμε μπρος στα μάτια μας τερματοφύλακα για την Εθνική και δεν το 'χουμε πάρει χαμπάρι. Ο Βερνίκος πάντως το καθήκον του το έκανε. Στην περιγραφή του τρεις φορές είπε τον Βαλδές «Βίχτωρα», μπας και το ακούσει κανείς και φιλοτιμηθεί να ερευνήσει λίγο την υπόθεση, αλλά δυστυχώς το αυτί των ιθυνόντων δεν ίδρωσε...

Επίτρεψέ μου, dear, να κάνω άλλη μια διευκρίνιση, για να μην οδηγηθείς σε λάθος συμπέρασμα. Γνωρίζεις ασφαλώς ότι το μότο της Μπαρτσελόνα είναι «Mes que un club» (περισσότερο από ένας σύλλογος). Ο εθνικός σπορτκάστερ μετά το τέλος του παιχνιδιού μίλησε για το περίφημο «Μασκέ ουν κλαμπ». Μην μπερδεύεσαι, σε παρακαλώ, ο δικός μου Κώστας δεν χάθηκε στη μετάφραση. Αλλο πράγμα είχε στο μυαλό του.

Το «Μασκέ ουν κλαμπ» θα είναι μάλλον λέσχη φίλων της Μπάρτσα και ο γλυκός μου θεώρησε καλό να μας δώσει μια χρηστική πληροφορία. Για να γίνεις μέλος της, εικάζω ότι πρέπει να εμφανιστείς στα γραφεία της λέσχης μεταμφιεσμένος σε κάποιον παίκτη της ομάδας, εξ ου και το «Μασκέ». Βάζεις για παράδειγμα μια σφουγγαρίστρα στο κεφάλι, λες ότι έχεις ντυθεί Πουγιόλ και αυτομάτως γίνεσαι μέλος. Αμα είναι σε φόρμα ο εθνικός σπορτκάστερ, sugar, μπορεί σε 90 λεπτά αγώνα να σου μάθει τόσα πράγματα όσα δεν θα μάθαινες ούτε αν παρακολουθούσες δύο μήνες εκπαιδευτική τηλεόραση...

Ενα παράπονο έχω μόνο από τον Βερνίκο. Παρ' ότι ήταν καταπληκτικός, μοναδικός, μεθυστικός, ξέχασε το πιο σημαντικό και με στενοχώρησε. Να κάνει δηλαδή χάι φάιβ με τον Γεωργακόπουλο πριν από την έναρξη του αγώνα, όπως είχε κάνει με τον Στέλιο Γιαννακόπουλο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που έγινε στην Αθήνα. Φυσικά ένα μικρό ψεγάδι δεν είναι αρκετό για να αμαυρώσει τη γενικότερη εικόνα του κατά τη διάρκεια της περιγραφής η οποία άγγιξε και πάλι την τελειότητα, όμως είχα ιερό καθήκον να κάνω τη συγκεκριμένη επισήμανση. Για να καταλάβει και ο ίδιος ότι δεν πρέπει να έχει μαζί του τον Κατσαρό στις περιγραφές. Ο Αντώνης τού αποσπά την προσοχή...