Η κορυφαία στιγμή του δεύτερου τελικού στο μπάσκετ, αγαπητέ αναγνώστη, ήταν όταν ο Θανάσης Γιαννακόπουλος διέσχισε το γήπεδο για να πλησιάσει και να ηρεμήσει τα μπουμπούκια της εξέδρας, τα οποία είχαν αναλάβει δράση. Ο Θάνος μου μόλις ξεκίνησαν τα επεισόδια θα είχε πάει μάλλον προς νερού του. Για να προλάβει τα χειρότερα, αναγκάστηκε να βγει απ' την τουαλέτα άρον άρον, γι' αυτό και όση ώρα προχωρούσε κατέβαλλε ταυτόχρονα αγωνιώδεις προσπάθειες προκειμένου να ανασηκώσει το πεσμένο παντελόνι του.
Υπάρχει, βέβαια, και άλλη μία, πιο προχωρημένη είναι αλήθεια, εξήγηση για την παντελονόπτωση του Θανάση. Μπορεί ο καλός μου να έρεψε απ' τον καημό του με όσα συμβαίνουν στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό, να 'χασε καμιά δεκαριά κιλά και μέσα στο παντελόνι του πια να κολυμπάει. Οπως και να ’χει, μία είναι η λύση: αντί για λουρί να χρησιμοποιήσει μια απ' τις συλλεκτικές φούξια γραβάτες του. Οπως τις βλέπω ανθεκτικότατες μου φαίνονται. Αν τις περάσει στη μέση και τις σφίξει με πάθος, έλυσε το πρόβλημα. Θα λανσάρει και νέα μόδα ο λεβέντης μου.
Θα παρακαλέσω τους οπαδούς του Παναθηναϊκού την επόμενη φορά που θα θελήσουν να πικάρουν κάποιον παίκτη του Ολυμπιακού να επιλέξουν όποιον άλλο θέλουν εκτός απ' το πουλέν μου, τον Σχορτσανίτη. Εξαλλος έγινα, λατρεμένε, μόλις άκουσα το νέο σύνθημά τους. Συγκεκριμένα, όταν ο «Big Σόφο» μπήκε στο γήπεδο, οι Παναθηναϊκοί τον υποδέχθηκαν κουνώντας επιδεικτικά σακούλες του Σκλαβενίτη, ενώ παράλληλα τραγουδούσαν: «Αδειασες όλο τον Σκλαβενίτη, Σχορτσανίτη, Σχορτσανίτη». «Σόφο», μην τους συμμερίζεσαι. Ζηλεύουν.
Θέλω, dear, να συγχαρώ τον φίλο μου τον Γιάννη τον Καραλή για τη νέα πρωτοποριακή κίνησή του. Ξεφύλλιζα χθες την «Ωρα των Σπορ» και το μάτι μου έπεσε στη στήλη του. Για την ακρίβεια, εκεί παρέμεινε καρφωμένο για τα επόμενα τριάντα λεπτά, διότι το θέαμα με είχε συνεπάρει. Η φωτογραφία του Γιάννη μου, η οποία κοσμεί τη στήλη του, έδειχνε μόνο το μισό πρόσωπό του. Το άλλο μισό είχε εξαφανιστεί. Δεν πρόκειται για ανθρώπινο λάθος, ανυποψίαστε αναγνώστη, αλλά για ένα σατανικό σχέδιο χάρη στο οποίο η «Ωρα» θα γίνει ανάρπαστη τις επόμενες μέρες.
Αύριο στοιχηματίζω ότι στη φωτογραφία του θα φαίνεται το υπόλοιπο μισό του προσώπου. Επειδή δεν είναι για χόρταση ο Γιάννης μου, το γοητευτικό του πρόσωπο θα κυκλοφορεί σε συνέχειες. Οποιος θέλει να το δει ολόκληρο, θα πρέπει να αγοράζει την καλή εφημερίδα δύο μέρες σερί, να ενώνει τα κομμάτια και μετά να τον απολαμβάνει ελεύθερα. Από την Πέμπτη μπορεί να ξεκινήσει καινούργιος γύρος. Να εμφανίζεται στη φωτoγραφία το 1/4 του προσώπου και οι αναγνώστες να πρέπει να αγοράζουν τέσσερις ημέρες την «Ωρα» για να συμπληρώσουν το παζλ. Ηρθε το τέλος των κουπονιών και των προσφορών στις εφημερίδες. Το παιχνίδι «Ψάξε, ψάξε για να τον δεις» θα κάνει πάταγο…
Πιο διασκεδαστική απ' τη συνέντευξη Τύπου του Σωκράτη βρήκα την προσπάθεια των αγοριών μου την επόμενη μέρα να ανακαλύψουν τι κρυβόταν πίσω από τα λόγια του ποιητή. Δεν θέλω να γκρεμίσω τον κόσμο των αγαπημένων μου, όμως μήπως θα ήταν καλό να εξετάσουν και το ενδεχόμενο ο πρόεδρος να εννοεί αυτό ακριβώς που λέει και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο; Για δηλώσεις του Σωκράτη μιλάμε, dear, όχι για ποίηση της Γώγου.
Για να καταλάβεις σε τι επικίνδυνες ατραπούς οδηγείται όποιος υπεραναλύει τις ατάκες του προέδρου, δεν έχεις παρά να διαβάσεις το άρθρο του γλυκού Βασίλη Μπακόπουλου στο Sport24. Γράφει ο Βασίλης μου: «Θα μου πείτε, όσο ευρηματικός και αν είναι ο Κόκκαλης, τι σχέση μπορεί να έχει το εκπληκτικό μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας" με την πρόσληψη του Κετσπάγια;».
Καμία, είναι η απάντηση, αλλά αν ο Μπακόπουλος έχει διαφορετική γνώμη, ποιος είμαι εγώ για να διαφωνήσω μαζί του; Τον αφήνω να ολοκληρώσει τη σκέψη του, διότι βρίσκεται σε δημιουργικό οργασμό και τον έκοψα πάνω στο καλύτερο: «Κι όμως! "Τι έχει ο Κετσπάγια; Χολέρα;". Η απίθανη αυτή ατάκα του προέδρου των πρωταθλητών άφησε άναυδους ακόμα και τους μεγαλύτερους πολέμιους του Γεωργιανού. Χαμόγελο αμηχανίας ζωγραφίστηκε στα πρόσωπά τους, ενώ το μυαλό αρκετών ενδεχομένως να ταξίδεψε στο βραβευμένο με Νόμπελ Λογοτεχνίας αριστούργημα του Κολομβιανού συγγραφέα!».
Δεν αποκλείω, επίσης, στο μυαλό των περισσότερων να μην ήρθε μόνο το βιβλίο «Ο Ερωτας στα χρόνια της χολέρας», αλλά η σκέψη τους να προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα. Να έκλεισαν τα μάτια, δηλαδή, και να ονειρεύτηκαν τον Σωκράτη και τον Τιμούρ με φόντο τις ακτές της Καραϊβικής και με δαμόκλειο σπάθη την αρρώστια της εποχής, τη χολέρα, να επιζούν λες και είναι απρόσβλητοι λόγω της δύναμης του έρωτά τους. Να μη σώσω να ξανακούσω εκπομπή του Κώστα Γκόντζου αν είμαι υπερβολικός και δεν τα σκέφτηκαν όλα αυτά οι ακροατές του προέδρου, πολυαγαπημένε. Ο Μπακόπουλος πρέπει να αφέθηκε τόσο πολύ στη δύναμη του οράματος, ώστε το πίστεψε κιόλας. Με ανησυχεί ο ακριβός μου με αυτά που γράφει:
«Τη θέση του Φλορεντίνο και της Φερμίνα, του ερωτευμένου ζευγαριού της ιστορίας, πήραν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού και ο Γεωργιανός προπονητής! Οι ακτές της Καραϊβικής αντικαταστάθηκαν από το λιμάνι του Πειραιά και στη θέση της χολέρας και των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το ζευγάρι, τοποθετήθηκε η κριτική οπαδών και δημοσιογράφων για τον "κεραυνοβόλο έρωτα" των δύο πλευρών. Ιστορία για Νόμπελ!»
Βασίλη μου, εμένα να ακούς, που σε αγαπώ όσο κανένας. Κατ’ αρχάς κόψε για μία εβδομάδα την «Τόλμη και Γοητεία». Εγώ μόλις το έκανα είδα τον κόσμο με άλλο μάτι. Επίσης, η πικρή αλλά μεγάλη αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος είναι καλαμπουρτζής και είπε να κάνει μια πλακίτσα, εξ ου και η ατάκα περί χολέρας. Οποιαδήποτε προσπάθεια περαιτέρω ανάλυσης είναι τόσο αστεία όσο το να συγκρίνεις το «α, καλό ε;» του Σεφερλή με κάποια ατάκα του Τζορτζ Κάρλιν.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.