Εννέα ημέρες πολυμετοχικής αγάπης

πρώτο δεκάλεπτο και ένα μετά το τέταρτο. Στο πρώτο πεντάλεπτο στον αγωνιστικό χώρο βγαίνει μόνο η φιλοξενούμενη ομάδα, η οποία παρατάσσεται στο κέντρο του γηπέδου υπό την επίβλεψη του Τσιρώνη. Οι οπαδοί της γηπεδούχου αρχίζουν να ραίνουν τους παίκτες με σιφόνια, κοτρόνες, κροτίδες και πλακάκια τουαλέτας μέχρι τη λήξη του χρόνου.

Για να είναι πιο συναρπαστικό το όλο event, μπορεί να κάνουμε και ένα διαγωνισμό ταυτόχρονα. Ο «μουτζαχεντίν» οπαδός θα συγκεντρώνει πόντους ανάλογα με τον αριθμό των παικτών και το μέρος του σώματός τους που θα πετυχαίνει. Για παράδειγμα, κοτρονιά σε τρεις παίκτες στο δόξα πατρί, 250 πόντοι, σιφόνι στο πόδι σε δύο, 150 πόντοι κ.λπ. Ο οπαδός που θα συγκεντρώνει τους περισσότερους θα κερδίζει ένα διαρκείας της αγαπημένης του ομάδας. Να μην τον χάσουμε από πελάτη άμα είναι τέτοιο ταλέντο…

Στη συνέχεια ο αγώνας θα ξεκινά κανονικά και θα ολοκληρώνεται χωρίς προβλήματα, διότι οι οπαδοί θα έχουν ξεμείνει από πολεμοφόδια. Το μόνο που θα τους έχει μείνει να ρίξουν στο γήπεδο, θα είναι ο διπλανός τους. Οχι πως είναι δύσκολο να το κάνουν, αλλά ο φόβος μιας ενδεχόμενης κήλης αναμένεται να φυλάξει τα έρημα…

Μετά τη λήξη του αγώνα θα ακολουθεί το δεύτερο έξτρα πεντάλεπτο. Θα δίνεται απ' τα μεγάφωνα το σύνθημα, οι οπαδοί θα κάνουν «ντου» στο γήπεδο και θα μαζεύουν όλα τα υλικά μάχης που έριξαν στο πρώτο πεντάλεπτο, για να τα ξαναχρησιμοποιήσουν στο επόμενο παιχνίδι. Παιδιά του μόχθου και της εργατιάς είναι, άλλωστε, αμαρτία απ' τον Θεό είναι να μπουν σε νέα έξοδα.

Πριν καταθέσω στον Βασιλακόπουλο την πρότασή μου, θα κάνω ένα τηλέφωνο στον γλυκό Γιάννη Ιωαννίδη. Αν τη βρει υπερβολικά σκληρή, δέχομαι να κάνω μια-δυο αλλαγές για να μη δυσαρεστηθούν οι υπέροχοι λαοί και μας κρατάνε μούτρα μετά. Δεν θα το αντέξω τέτοιο χτύπημα.

Το τελευταίο Δ.Σ. της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, dear, μου θύμισε τις φοιτητικές εκλογές. Είχε μόνο νικητές, χαμένος ή έστω (ψιλο)λαβωμένος δεν βγήκε κανείς. Μην εκπλήσσεσαι, χρυσέ μου, έχω αποδείξεις και ονόματα γι' αυτό. Αρχικά ο Τζίγκερ, όπως άκουσα απ' το στόμα του θεού (ο Κώστας μου το είπε στην εκπομπή του), κατάφερε να διαψεύσει τις Κασσάνδρες που προέβλεπαν ότι δεν θα δεχτεί υψηλό μπάτζετ ούτε να έχει αυξημένες αρμοδιότητες ο Πατέρας και ότι θα θέσει θέμα Τεν Κάτε. Ασφαλώς πρόκειται για τεράστια επιτυχία τού Γιάννη.

Νικητής βγήκε, όμως, και ο Παύλος, επειδή κατάφερε, όπως διαβάζω στην «Πράσινη», να βουλώσει τα στόματα όσων είχαν το θράσος να μιλήσουν για συμμαχία του με τον Τζίγκερ: «Για μια ακόμα φορά ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν ξεκάθαρος και θέλησε να κλείσει όσα στόματα άνοιξαν τον τελευταίο καιρό. Στη διάρκεια του Δ.Σ., απευθυνόμενος στα υπόλοιπα μέλη, υποστήριξε πως "εγώ ποτέ δεν κάνω ούτε συμμαχίες ούτε πολέμους. Σύμμαχός μου είναι μόνο ο Παναθηναϊκός"».

Μη βιάζεσαι, κεχαριτωμένε. Η λίστα των θριαμβευτών δεν τελείωσε ακόμα. Ο Βασίλης Βέργης στο «Goal» στέφει το επόμενο άξιο τέκνο, τον Νικόλα Πατέρα: «Mετά τον σύλλογο μεγάλος θριαμβευτής της 21ης Mαΐου 2009 ήταν ο Nικόλας Πατέρας. Oι δικοί του "γεφυροποιητικοί" χειρισμοί υπήρξαν σημαντικός καταλύτης εξελίξεων. Δίκαια πήρε την ομόφωνη ανανέωση θητείας, όπως και την εν λευκώ διαχείριση του (νέου) σημαντικού μπάτζετ για τις μεταγραφές. Δίκαια κέρδισε το χειροκρότημα του κόσμου».

Last but not least ο «Αντρέ», ο οποίος, σύμφωνα με τον Γιώργο Κοσμά στην «Εξέδρα», έκανε –έστω και εξ αποστάσεως– πάταγο: «Ο "Mr Mig" μπορεί να νιώθει ο μεγάλος νικητής σε αυτό το μπρα ντε φερ με τον Τζίγκερ. Διότι διά των τακτικών ελιγμών του και της δημόσιας πίεσης που άσκησε οδήγησε τα πράγματα στον Παναθηναϊκό εκεί που ήθελε».

Mon Dieu, νιώθω τύψεις. Αν ήξερα ότι το Δ.Σ. θα είχε τόσους κερδισμένους, θα είχα φροντίσει να στήσω μια αψίδα θριάμβου έξω απ' το γραφείο της συνάντησης για να υποδεχτώ τους πολυμετοχίτες με την έξοδό τους έτσι όπως τους πρέπει. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού είναι ανακουφισμένοι και πεπεισμένοι ότι τα αγόρια μου θα σταματήσουν πια να τρώγονται με τα ρούχα τους. Τουλάχιστον μέχρι το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ. Σε περίπτωση ήττας βέβαια δεν ξέρω τι θα συμβεί, αλλά ας μην είμαστε και πλεονέκτες. Λίγες είναι 9 μέρες αγάπης και συμφιλίωσης;