Σαν τις γκόμενες

Δεν χρειάζεται παρά να νικήσει ο Παναθηναϊκός την ΑΕΚ για να αποδειχτεί ότι ο Φερνάντο Σάντος είχε δίκιο και τα πλέι οφ είναι μια παπαριά που γίνεται μπας και πουληθεί λίγος ακόμα τηλεοπτικός χρόνος. Δεν χρειάζεται παρά να νικήσει ο Παναθηναϊκός την ΑΕΚ για να αρχίσουμε τα περί «μαθηματικών πιθανοτήτων» και τα «πόσο σημαντικό είναι να ξεκινούν αργά την προετοιμασία οι ποδοσφαιριστές» σαν να είμαστε γκόμενες και να φοβόμαστε ότι θα μας φέρουν τον Ιούνιο πίσω στην Αθήνα από τις διακοπές στη Μύκονο. Με τη νίκη του Παναθηναϊκού σήμερα να είναι πιθανότατη, μερικές σκέψεις για ένα ακόμα ελληνικό νταραβέρι μπας και βγει το μεροκάματο δεν κάνει κακό.

Πρώτον, και πέρυσι και φέτος αποδεικνύεται ότι το hardcore κοινό δεν ασχολείται σοβαρά με τα πλέι οφ. Στο πρώτο ματς της ΑΕΚ με τη Λάρισα το πανό «Fuck off play off» έδειχνε τη διάθεση του κοινού. Σκάρτες 9.000 είχαν πάει να δουν το ματς. Στον ΠΑΟΚ η κατάσταση ήταν διαφορετική και η Τούμπα γεμάτη, αλλά ο ΠΑΟΚ ύστερα από χρόνια τερματίζει δεύτερος και η Τούμπα γεμίζει με τα μισά άτομα από το ΟΑΚΑ.

Το κοινό φυσικά που πηγαίνει στο γήπεδο δεν αντιπροσωπεύει παρά ένα ελάχιστο ποσοστό από αυτούς που βλέπουν το ματς στην τηλεόραση, αλλά είναι και το κοινό που αποτελεί βαρόμετρο για το ενδιαφέρον που υπάρχει. Είναι οι άνθρωποι που πήγαν, πλήρωσαν και δίνουν την ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Αυτοί που κάθονται σε μια καφετέρια, πίνουν την μπίρα τους και παρακολουθούν τα πλέι οφ στην τηλεόραση, δεν βλέπουν συγκεκριμένο ματς, αλλά τηλεόραση. Το ίδιο θα κάνουν και στους Ολυμπιακούς, το ίδιο θα κάνουν και στη Eurovision. Φυσικά τα πλέι οφ μπορούν να έχουν ενδιαφέρον. Μόνο που χρειάζεται ορισμός των αγώνων και πολλή, πολλή τύχη. Ειδικά στην Ελλάδα, που η πέμπτη ομάδα απέχει έτη φωτός από τις τέσσερις πρώτες, η πιθανότητα σουποποίησης των πλέι οφ είναι μεγαλύτερη από το να έχουν ενδιαφέρον.

Αντίθετα με τα πλέι οφ, που χασμουριέμαι και στην ιδέα να πάω, σκοπεύω να μη χάσω το ματς μπαράζ του Παναιτωλικού με τη Ρόδο. Οχι βέβαια ότι θα παιχτεί κάποια μπάλα, αλλά επειδή θα έχει το δράμα του μονού ματς. Αν δεν είναι τόσο άπληστοι που να ξεφτιλίζουν το προϊόν τους, αλλά θέλουν να έχουν μερικά ακόμα ματς μετά την κανονική σεζόν, στη Σούπερ Λίγκα θα πρέπει να σκεφτούν τη λύση των μονών αγώνων.

Ενα ματς, για παράδειγμα, ανάμεσα στον δεύτερο και τον πέμπτο με πλεονέκτημα έδρας του δεύτερου και ένα ανάμεσα στον τρίτο και τον τέταρτο. Οι νικητές των δύο ματς σε ουδέτερο γήπεδο του κέντρου για τη δεύτερη θέση της βαθμολογίας. Οπότε τρία ματς με ενδιαφέρον κι όχι 12 με τον κίνδυνο στα οκτώ να παρακαλάνε τον κόσμο να πάει στο γήπεδο. Τροφή για σκέψη... Δυστυχώς, όμως, σε μια οργάνωση όπως η Σούπερ Λίγκα ο μόνος προγραμματισμός είναι το «τώρα».


Ο Πανιώνιος έχει κάθε δικαίωμα να διαψεύδει ότι έχει στον κατάλογό του τον Σίτο Ριέρα του Πανθρακικού. Οπότε δεν έχει παρά να τον διορθώσει και να τον βάλει. Οπως θα έπρεπε να τον έχουν στους καταλόγους τους όλες οι ελληνικές ομάδες. Ο Ισπανός ξέρει μπάλα, αλλά μπάλα ξέρουνε κι άλλοι. Αυτό που έχει ο Ισπανός είναι ένα πρωτοφανές πείσμα, που για επιθετικό είναι σπάνιο χάρισμα. Αν σε αυτό προστεθεί το αδύνατο σκαρί, που μειώνει τις πιθανότητες των τραυματισμών, και ότι ενώ ήταν η βεντέτα της ομάδας δεν έχουν σημειωθεί συμπεριφορές κακομαθημένου, έχουμε έναν παίκτη που ο μόνος λόγος που δεν ενδιαφέρονται οι μεγάλες ομάδες είναι η προέλευσή του. «Καλά τώρα, ξένο παίκτη του Πανθρακικού θα πάρουμε;».

Οπως αν δεν ισχύει κάποιο περίεργο σενάριο, μόνο για τον ίδιο λόγο μπορεί να δικαιολογηθεί η μέχρι στιγμής αδιαφορία για τον Ζουέλα της Ξάνθης. Εδώ έχουμε μια περίπτωση «αγαθού γίγαντα». Ενός παίκτη με μεγαλύτερη δύναμη από τον Πάμπλο Γκαρσία, που όταν συγκρούεται με αντίπαλο και τον στέλνει στο χορτάρι, τον βοηθά να σηκωθεί. Ο αντίπαλος δύσκολα ξαναπλησιάζει, επειδή ξέρει πως ό,τι θα κερδίσει είναι μια νέα ξάπλα και μια νέα συγγνώμη.

Πριν από ένα μήνα κάτι είχε γραφτεί για τον Ολυμπιακό, αλλά μετά δεν υπήρξε άλλο δημοσίευμα. Επειδή, όμως, για να γραφτεί κάτι και να μη διαψευστεί σημαίνει ότι, τουλάχιστον από πλευράς Ξάνθης, υπάρχει η διάθεση να τον πουλήσει, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Ξάνθη συνήθως ζητεί λογικές τιμές, κάτι θα πρέπει να βλέπουν οι τεχνικοί διευθυντές των ομάδων που εμένα –μα τον Ούρκο Πάρντο– μου διαφεύγει.

Η μεταγραφική σεζόν είναι πάντως φτωχότερη, με τον Πάρντο να έχει υπογράψει, αλλά αυτός που πάει να τον υποκαταστήσει είναι ο Φιλόμενο. Για την ώρα το όνομά του έχει γραφτεί για τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ κι όσο δεν υπογράφει είναι από αυτά τα ονόματα που ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα γραφτεί ότι τον παρακολουθεί σκάουτερ της Γιουβέντους. Στην παραλία...

Δυστυχώς σε επίπεδο τζέρτζελου η ομάδα που δεν μπορεί να συνεισφέρει φέτος είναι η ΑΕΚ. Με ειδήσεις για χρωστούμενα δυο-τριών μηνών στους υπαλλήλους της, η ΑΕΚ δύσκολα πείθει ότι θα μπορούσε να μπει σε πλειστηριασμό για αγορά παίκτη στο e-bay. Επίσης, η κατάσταση δεν προβλέπεται να βελτιωθεί. Αν ο Νοτιάς ήθελε να βάλει λεφτά, δεν είχε λόγο να εκτίθεται αφήνοντας υπαλλήλους γραφείων απλήρωτους. Αν περιμένει να πάρει για να τα βάλει, η κατάσταση της αγοράς φάνηκε και με το θέμα της φανέλας.

Η LG unceremoniously δεν ανανεώνει την ετήσια χορηγία του 1,7 εκατ. ευρώ και η ΑΕΚ βρέθηκε στη θέση να ζητεί από τον Δημήτρη Μελισσανίδη να βάλει διαφήμιση της Aegean στη φανέλα πριν ψαχτεί αν ενδιαφέρονται να διαφημιστούν ο Ζήτα και η Syrtex (νικήσαμε τον θόρυβο). Ολα αυτά σε σύγκριση με 12 μήνες πριν όταν είχε ακουστεί ότι ο Μελισσανίδης ενδιαφέρεται και ο Τάκης Κανελλόπουλος είχε πει ότι αν θέλει, βάζει 70 εκατομμύρια για να πάρει το 35%. Με την προοπτική των αριθμών να είναι ακόμα πιο ανησυχητική από τη σημερινή πραγματικότητα.

Γιατί ο ισολογισμός που ισχύει σήμερα στην ΑΕΚ βγάζει 5 εκατομμύρια ευρώ ζημίες, με την προϋπόθεση, όμως, ότι θα εισπραχθούν τα χρήματα που διεκδικούνται από τον Μάκη Ψωμιάδη. Τα οποία, αγαπούλες μου, είναι ούτε λίγο ούτε πολύ 26 εκατομμύρια ευρώ.

Εάν, λοιπόν, στην υπόθεση έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, το επόμενο βήμα είναι δεδομένο. Πάει κάποιος στον Μάκαρο και του λέει: «Ξέρετε, υπάρχει μια μικρή οφειλή 26 εκατομμυρίων ευρώ. Ευκολύνεστε ή να ξαναπεράσω από Δευτέρα;». Εκτός αν δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη και στείλουν από την ΑΕΚ δικαστικούς κλητήρες να εισπράξουν τα 26 εκατομμύρια από τα λεφτά στο όνομα του Μάκη. Αμφιβάλλω αν θα φύγουν έχοντας πάρει τον πουροκόφτη…

Μιλώντας για χρήμα, θυμήθηκα την επιστολή των οπαδών του Ολυμπιακού στην Κουντούρη. Ανάμεσα σε άλλα αναρωτιόντουσαν πόσο ωφελείται ο Ολυμπιακός από τις εμπορικές σχέσεις του με τις υπόλοιπες εταιρείες του προέδρου. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο Ολυμπιακός ωφελείται από λίγο έως καθόλου. Οπως στην περίπτωση του ταξιδιού της ομάδας του Ολυμπιακού για να παίξει με την εθνική ομάδα του Βιετνάμ. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του πραγματικού γιου του Σάββα, ο Ολυμπιακός δεν προβλέπεται να βάλει σέντσι στο ταμείο και ο λόγος του ταξιδιού είναι η δημιουργία καλής ατμόσφαιρας στο Βιετνάμ μετά την ανάληψη του στοιχήματος από την Intralot.

Οπως καθαρά σε ανάλυση Σέρλοκ Χολμς με έπεισε το μήνυμα ενός ακροατή για τους λόγους που ο Βαβρζίνιακ βρέθηκε να έχει πάρει απαγορευμένη ουσία. «Μετά το χέρι που έβαλε στους παίκτες του Παναθηναϊκού ο Τεν Κάτε ότι θα τους ξεσκίσει αν τους βρει υπέρβαρους μετά το Πάσχα, ο Βαβρζίνιακ πήγε και πήρε λιποδιαλυτικό με απαγορευμένη ουσία για να μη βρεθεί με επιπλέον κιλά». Μπορεί αυτό να είναι σωστό, αλλά τη βλέπω με τα ματάκια μου τη συνέχεια. Να γράφεται: «Με τη συμπεριφορά του ο Τεν Κάτε ρίχνει τους παίκτες του στα ναρκωτικά».


Aπό την άλλη είναι κουτό να λέει ο Βαβρζίνιακ «κάποιο λιποδιαλυτικό μου δώσανε, αλλά δεν ξέρω ποιο». Τα λιποδιαλυτικά δρουν μόνο σε προοπτική χρόνου και ο Βαβρζίνιακ πρέπει να έχει πάρει το σκεύασμα αρκετές φορές για να θυμάται πώς το λένε.