Μετά τη φιέστα, «βουρ» για τον Τιμούρ;

Συγγνώμη, αλλά εάν τα τρικ ήταν σύννεφα, σε ακτίνα πέντε χιλιομέτρων από τα γραφεία της ΠΑΕ Ολυμπιακός θα έβρεχε καταρρακτωδώς 24 ώρες το 24ωρο. Πώς το είπε ο Σ. Κόκκαλης την περασμένη Παρασκευή; «Εμένα ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα επικοινωνιακά, αν πίστευα ότι κάτι είναι σωστό για τον σύλλογο». Λαμπρά. Ας αντιπαραβάλλουμε τούτη τη βαρύγδουπη ατάκα με όσα διαδραματίστηκαν από την ημέρα εκείνη έως σήμερα.

Το Σάββατο, τι ακριβώς μάθαιναν για το θέμα Κετσπάγια οι οπαδοί του Ολυμπιακού, τόσο εκείνοι που κατηφόριζαν προς το γιορτινό Καραϊσκάκη όσο και οι υπόλοιποι; Οτι το σκηνικό ανατράπηκε, σαν παίκτης που συγκρούστηκε με τον σκληρότερο αμυντικό του κόσμου. Οτι ο επιπόλαιος Κετσπάγια που δεν μπόρεσε να κρατήσει κλειστό το στόμα του μάλλον θα αντικρίσει κλειστή την πόρτα του Ολυμπιακού. Οτι ο πρόεδρος θύμωσε - και ως γνωστόν όταν ο πρόεδρος «τα παίρνει» με κάποιον υποψήφιο, δεν τον παίρνει στην ομάδα.

Εκτός από όσα διοχέτευε η ΠΑΕ, οι «γαύροι» διάβαζαν το Σάββατο τα ίδια τα λόγια του Σ. Κόκκαλη στο Διοικητικό Συμβούλιο: «Δεν έχω κλείσει κανέναν, μην ακούτε τίποτε». Την ώρα που οι εξέδρες του «Γ. Καραϊσκάκης» γέμιζαν, το σενάριο Κετσπάγια φάνταζε καμένο ή, έστω, πολύ αποδυναμωμένο. Μα ακόμη κι αν θα έδειχνε «ζωντανό», δεν είναι βέβαιο ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα εξέφραζαν στη φιέστα τη δυσφορία τους για ενδεχόμενη συνεργασία με τον Τιμούρ. Δυσφορία την οποία –για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας- μόνο εθελοτυφλούντες ή υποκριτές καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται.

Μπορούμε να εικάσουμε ότι οι φίλοι του Ολυμπιακού που βρέθηκαν στο φιέστα θα επιθυμούσαν, ούτως ή άλλως, να κρατήσουν ανόθευτο τον αποχαιρετισμό στον «Τζόλε» και τους άλλους παίκτες που αποχώρησαν. Μπορούμε επίσης να υποθέσουμε ότι δεν θα ήθελαν οι εκδηλώσεις εκτίμησης και αγάπης στο πρόσωπο του Βαλβέρδε να ηχήσουν ως «διαδήλωση» εναντίον κάποιου άλλου. Θα ήταν όντως άδικο για τον ίδιο το Βάσκο να κρυφτεί η αυτοτέλεια των αισθημάτων που τρέφει ο κόσμος απέναντί του: ο Ερνέστο αγαπήθηκε ως Ερνέστο, δεν θα του άξιζε να εκπέσει σε «αντί-Κετσπάγια» σημαία ευκαιρίας. Σκεφθείτε όμως: ακόμη κι αν δεν ίσχυε τίποτε από όλα αυτά, είχαν λόγους οι «γαύροι» να φωνάξουν εναντίον της επιλογής Κετσπάγια στη φιέστα, δηλαδή την ημέρα που το σενάριο πρόσληψης του Γεωργιανού φαινόταν «παγωμένο» ή και «καμένο»; Δεν νομίζω.

Αυτά, το Σάββατο. Την Κυριακή οι «γαύροι» συζητούσαν τα της φιέστας και τη Δευτέρα είχαν κάθε λόγο να σιγοτραγουδούν το ρεφρέν του γνωστού κομματιού των Boomtown Rats: «Tell Me Why I Don’t Like Mondays?». Τη Δευτέρα διάβασαν ότι ο Κετσπάγια έγινε πάλι φαβορί για τη θέση του προπονητή στον Ολυμπιακό! Προφανώς το εν λόγω σενάριο υποχώρησε ατάκτως τις δύο προηγούμενες ημέρες επειδή αναπαυόταν – και οι καχύποπτοι που συσχετίζουν ένα αθώο weekend με τη φιέστα να σιωπήσουν, διότι μπορεί ο πρόεδρος να θυμώσει και να φύγει. Και ο... άλλος θυμός του προέδρου, αυτός σε βάρος του Κετσπάγια; Η οργή που κοινοποιήθηκε –όλως τυχαίως- την ημέρα της γιορτής; Α, αυτή φαίνεται ότι τώρα καταλαγιάζει. Είδατε πώς μαλακώνει ο άνθρωπος με μία φιέστα; Εως ότου επιστρέψει η ομάδα από το Βιετνάμ, οι οπαδοί της καλούνται να «καταπιούν» τα νέα δεδομένα. Σιγά-σιγά, με το καλάμι, έτσι όπως ανάσαινε κι ο κρυμμένος στο ποτάμι Βιετναμέζος Φο Μι Τσιν, στο παλιό τραγούδι του Σαββόπουλου.

Επειτα από τους Boomtown Rats οι φίλοι του Ολυμπιακού ίσως βάλουν Μηλιώκα στο CD player: «Να δεις, στο τέλος θα μας πούνε και μ…ς». Γιατί; Διότι εκτός από τα παιχνιδάκια με το σωστό timing, καταφθάνει και το κρυφτούλι από τη λογική: τώρα σιγά- σιγά «αχνοφαίνεται» η εκτίμηση (;) της ΠΑΕ ότι, εφόσον στη φιέστα δεν ακούστηκε το παραμικρό σύνθημα εναντίον του Κετσπάγια, ίσως ο κόσμος να μην είναι τόσο «παγωμένος» με ενδεχόμενη συνεργασία.

Αμίμητο: οι άνθρωποι που διαμόρφωσαν το Σάββατο σκηνικό απόσυρσης του Κετσπάγια από το προσκήνιο, τώραεκλαμβάνουν τη σιωπή του κόσμου στη φιέστα ως συναίνεση στην πρόσληψή του!

Απίθανο: αποτράβηξαν τον Τιμούρ από ένα άτυπο «ηχητικό δημοψήφισμα» που μπορεί να γινόταν (μπορεί και όχι) στη φιέστα και κατόπιν ψελλίζουν πως ο άνθρωπος… δεν καταψηφίστηκε!

Για όλα αυτά τα τρικ, βεβαίως, ο ίδιος ο Τιμούρ δεν φταίει σε τίποτε. Το αν θα μπορούσε ή όχι να δώσει κάτι στον Ολυμπιακό δεν είναι της παρούσης. Σήμερα εστιάζουμε, απλώς, στις μεθοδεύσεις της ίδιας της ΠΑΕ, της οποίας ο πρόεδρος διατείνεται πως δεν τον ενδιαφέρουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Σκεφθείτε να τον ενδιέφεραν…