Οι «Π.Π.» και ο καινούργιος Λάμπρος

Αυτό πώς να το αντέξω; Ο Κατσαβάκης έριξε πόρτα στον Θεοδωρίδη. Ολόκληρος Πανσερραϊκός τον ήθελε και εκείνος, αντί να καθίσει στ' αυγά του, στην πατρίδα του δηλαδή, δίπλα τον μεγάλο Πέτρο, πάει στην Κατερίνη. Ανατράπηκαν οριστικά οι ισορροπίες. Δεν υπάρχει καμία ηθική. Αφού συνέβη κι αυτό, όλα είναι δυνατά. Ακόμα και η αποχώρηση του Λάμπρου Σκόρδα από τη θέση του προέδρου. Κάτι τέτοιες ιστορικές στιγμές ανησυχείς για την επόμενη μέρα. Τι μας ξημερώνει, άραγε; Τι θα κάνει ο Λάμπρος αν δεν είναι ο πρόεδρος του Αρη; Θα επιστρέψει στο ιατρείο του, θα κάνει εκπομπή στο ραδιόφωνο που άνοιξε και όπως αναφέρει είναι «αρειανών συμφερόντων»; Τι θα γίνει τελικά; Πώς θα αναπληρώσει το κενό που αφήνει πίσω του; Δεν μπορεί… Δεν θέλω καν να το σκεφτώ ότι θα απομονωθεί. Είναι κάτι που αποκλείουμε με βεβαιότητα.

Τι έκαναν όσοι αποχώρησαν από τη θέση του προέδρου;

Ο Καραμπέρης επέστρεψε στις επιχειρήσεις του. Κάπου κάπου εμφανίζεται στα ραδιόφωνα και καταθέτει την άποψή του για την ομάδα που υπηρέτησε. Ο Τσαρούχας ακολούθησε την πορεία του στην τοπική αυτοδιοίκηση και οι εμφανίσεις του είναι πιο σπάνιες. Ο Γράντας αφοσιώθηκε στις εταιρείες του και δεν ακούγεται. Ο Κοντομηνάς απλώς έπαψε να ασχολείται με τον Αρη.

Ο Ζαχουδάνης είναι κάπου πολύ μακριά μαζί με τον Μπατατούδη και γελάνε με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.

Κι όλοι μαζί είναι οι «Π.Π.», δηλαδή, «Πρώην Πρόεδροι». Οι «Π.Π.», λοιπόν, μαζί με ορισμένους από τους συνεργάτες τους όταν βρίσκονταν στο προσκήνιο (πρώην αντιπρόεδροι, πρώην γενικοί γραμματείς και άλλοι), είναι αυτοί που διευκολύνουν το έργο των δημοσιογράφων, κυρίως του ραδιόφωνου, που προσπαθώντας να καλύψουν ένα δίωρο τους καλούν στο τηλέφωνο και τους αφήνουν να αγορεύουν χωρίς να υπάρχει ουσιαστική παρέμβαση στις εξελίξεις. Είναι αυτό που λέμε, «να 'χαμε, να λέγαμε».

Ο Λάμπρος δεν αξίζει αυτή τη μεταχείριση. Δεν υπάρχει καν το ενδεχόμενο να υποπέσει σε τέτοιο παράπτωμα και να γίνει ένας «Π.Π.» σαν τους περισσότερους προκατόχους του. Το λιγότερο που θα συμβεί θα είναι να αποκτήσει ταυτότητα στον χώρο του ραδιοφώνου. Δεν γνωρίζω αν το αντιλαμβάνεστε, αλλά βρισκόμαστε μπροστά σε εξαιρετική περίπτωση ραδιοφωνικού παραγωγού με ξεχωριστή ευχέρεια λόγου και μοναδική ικανότητα έκφρασης. Ο Λάμπρος που ανατέλλει, αφού κλείσει τον κύκλο του προέδρου της ΠΑΕ, είναι πιο λαμπρός από κάθε άλλη στιγμή της πορείας του στον δημόσιο βίο.

Μια μέρα, εφόσον ακολουθήσει το κάρμα του, θα μιλάμε για ένα φαινόμενο.

Μια άλλη εκδοχή της επόμενης μέρας ίσως να τον εντάσσει στον πολιτικό στίβο, ενδεχόμενο που μας απασχόλησε στο παρελθόν, αλλά οι επιλογές του Λάμπρου δεν επιβεβαίωσαν τις πληροφορίες για τη συνεργασία του με το αγαπημένο του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι, όμως, καιρός για ανθρωποθυσίες. Δεν είναι ο Λάμπρος αυτός που θα σπεύσει για τις ψήφους που έχασε μετά την κόντρα με τους Αρειανούς που τον θέτουν εκτός διοίκησης.

Με λίγα λόγια, δεν είναι η καλύτερη στιγμή για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην πολιτική. Είναι, όμως, η καλύτερη για να χτίσει κάτι καινούργιο σχεδόν από την αρχή. Εναν καινούργιο Λάμπρο.