Η απώλεια του Κυπέλλου σε κάποιο βαθμό θα κρίνει...

Το Κύπελλο Ελλάδας είναι δεν είναι ο μικρότερης σημασίας τίτλος στο ποδόσφαιρο. Ευτυχώς για το Κύπελλο υπάρχει και το All Star Game. Σε σύγκριση όμως με το πρωτάθλημα, το Κύπελλο είναι κερασάκι στην τούρτα του πρωταθλητή ή παρηγοριά στον άρρωστο για τη μεγάλη ομάδα που απέτυχε στο πρωτάθλημα.

Για την Καστοριά, τον ΟΦΗ, έστω τον Πανιώνιο, η κατάκτηση του Κυπέλλου είναι ορόσημο στην ιστορία τους αλλά για τις τρεις μεγάλες ομάδες του κέντρου η κατάκτηση του Κυπέλλου ξεχνιέται γρήγορα. Στη διάρκεια των «πέτρινων» χρόνων ο Ολυμπιακός κατέκτησε το Κύπελλο, ενώ και στη διάρκεια των 14 ετών χωρίς πρωτάθλημα η ΑΕΚ πήρε το Κύπελλο πριν από επτά χρόνια. Ούτε όμως υπάρχει Ολυμπιακός να το θυμάται, ούτε ΑΕΚτσής να αναπολεί την ομάδα του Μάκαρου με τον Σάντος στον πάγκο. Ενώ όμως σε γενικές γραμμές το Κύπελλο για μια μεγάλη ομάδα δεν σημαίνει πολλά, υπάρχουν τελικοί Κυπέλλου που αναδρομικά θεωρήθηκαν ορόσημα.

Πήγαινα στο δημοτικό όταν ένα ανοιξιάτικο πρωί του 1956 η «Αθλητική» πληροφορούσε ότι στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας η ΑΕΚ είχε νικήσει τον Ολυμπιακό 2-1. Για χιλιάδες παιδάκια στον Πειραιά ήταν η πρώτη γεύση από ήττα. Ενα μήνυμα ότι η μεγάλη ομάδα του '50, που είχε κερδίσει τα πέντε πρωταθλήματα, δεν θα υπήρχε πάντα. Για τους μεγάλους το μήνυμα ήταν ότι η μεγάλη ομάδα της ΑΕΚ του 1939 που διέλυσε ο πόλεμος μπορούσε να ξαναγίνει. Οπως και έγινε με τον ερχομό του Μίμη Παπαϊωάννου.

Ο δεύτερος ιστορικός τελικός είναι του 1986, με το 4-0 του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού. Παρ' ότι τον επόμενο χρόνο ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα, το τραύμα από την «τεσσάρα» ποτέ δεν ξεπεράστηκε. Ακόμα και σήμερα αν πεις σε Ολυμπιακό «το 4-0 από τον Παναθηναϊκό» και είναι αρκετά μεγάλος για να το θυμάται, έχεις βρει τον πιο κατάλληλο τρόπο να δημιουργήσεις ατμόσφαιρα κηδείας. Εκτός του το ότι το 4-0 είχε πέσει βαρύ, ο Ολυμπιακός είχε κάνει το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει ομάδα ύστερα από πανωλεθρία. Προσπάθησε να δικαιολογήσει το αποτέλεσμα με την ύπαρξη εσωτερικών εχθρών. Ο,τι πρέπει για μια διοίκηση για να βγάλει το βάρος από τις πλάτες της αλλά και να διαλύσει τα αποδυτήρια με την αίσθηση ότι μέσα τους υπάρχουν προδότες.

Το Κύπελλο είναι όμως και ο θεσμός που έχει δημιουργήσει τις μεγαλύτερες γελοιότητες του ποδοσφαίρου. Από τον τελικό του «κορόνα-γράμματα» του 1969, όταν ο Παναθηναϊκός πήρε το Κύπελλο στο στρίψιμο του νομίσματος, μέχρι τις διοργανώσεις την εποχή που ο Βίκτωρας Μητρόπουλος έκανε κουμάντο στην ΕΠΑΕ, όταν τα προκριματικά άρχιζαν σε ομίλους τον Αύγουστο και όλα τα ματς ήταν διπλά διατηρώντας έτσι τις μεγάλες ομάδες στον θεσμό, αλλά καταργώντας τις εκπλήξεις που είναι ο λόγος ύπαρξης του θεσμού.

Το Κύπελλο είναι ο θεσμός που έχει προκαλέσει τις πιο μειωτικές κρίσεις για την ύπαρξή του, τού τύπου «Δεν μας ενδιέφερε το αποτέλεσμα γι' αυτό παίξαμε με αναπληρωματικούς. Μας ενδιαφέρει να έχουμε τους παίκτες ξεκούραστους για το ματς με τον...». Και εδώ μπορείτε να προσθέσετε το πιο απίθανο όνομα ομάδας της αρεσκείας σας χωρίς να παίρνετε ρίσκο να κάνετε λάθος. Ο,τι όνομα και να βάλετε, θα το έχει πει κάποιος πρόεδρος ή προπονητής εξηγώντας γιατί η ομάδα του σνομπάρισε τον θεσμό.

Πόσο σημαντικό είναι το φετινό Κύπελλο για την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό; Φυσικά είναι αδύνατον να απαντήσει κάποιος κατηγορηματικά αφού τελευταίος κριτής της σημασίας των γεγονότων είναι η ιστορία, αλλά κάποιες εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν.

Περιέργως έχω την εντύπωση ότι η απώλεια του Κυπέλλου μπορεί να επηρεάσει περισσότερο τον Ολυμπιακό από την ΑΕΚ. Ο λόγος είναι ότι η απώλεια του Κυπέλλου σε κάποιο βαθμό θα κρίνει και την παραμονή ή την αποχώρηση του Ερνέστο Βαλβέρδε. Οπου σημαίνει νέος προπονητής, χρόνος για την προσαρμογή του στο δυναμικό της ομάδας, χρόνος για τους ποδοσφαιριστές για να μάθουν τα χούγια του καινούργιου, επιφυλακτικότητα στην κερκίδα, μουρμούρα σε περίπτωση που υπάρχουν αποτυχίες στην αρχή της σεζόν και οικονομική ζημία αν δεν μπορέσει η ομάδα να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Και σε περίπτωση συντριβής, δηλαδή από τέσσερα και πάνω, η μουρμούρα να γίνεται αποδοκιμασίες και η κερκίδα του Ολυμπιακού να ψάχνει ενόχους.

Για την ΑΕΚ μια απώλεια του Κυπέλλου δεν θα κάνει τη μεγάλη διαφορά. Διοίκηση και προπονητής προσπαθούν να σώσουν τη χρονιά με την επικοινωνιακή γραμμή ότι το Κύπελλο είναι απαραίτητο. Κάθε νοήμων ΑΕΚτσής καταλαβαίνει ότι οικονομικά το Κύπελλο δεν σημαίνει τίποτα και σε πρεστίζ ελάχιστα αφού τα Κύπελλα που έχει πάρει η ΑΕΚ στη δεκαπενταετία χωρίς πρωτάθλημα δεν ήταν καθοριστικά. Επίσης για τον προπονητή το Κύπελλο δεν σημαίνει τίποτα. Για τον Μπάγεβιτς το Κύπελλο θα σήμαινε κάτι αν ήταν γεμάτο λεφτά, για να τα χρησιμοποιήσει για μεταγραφές. Μια συντριβή όμως θα προκαλέσει πολύ πιο μεγάλη ζημιά στην ΑΕΚ. Γιατί με το μισό γήπεδο ΑΕΚτσήδες, που εξάντλησαν τα εισιτήρια πολύ πριν από αυτά των Ολυμπιακών, η απογοήτευση θα είναι μεγαλύτερη. Η απογοήτευση μεταφράζεται σε αποδοκιμασίες και με τη διοίκηση άψιλη και ανίσχυρη ο Μπάγεβιτς δύσκολα θα μείνει για να τα ακούει.

Οσο για τα προγνωστικά, νομίζω ότι η ΑΕΚ κινδυνεύει περισσότερο στην αρχή σε περίπτωση που οι αμυντικοί της, που είναι πιο σκληροί απ' αυτούς του Ολυμπιακού, δεχτούν κάρτες ή φάει γρήγορα το γκολ. Οσο όμως το ματς προχωράει και αν η ισοπαλία μένει η ΑΕΚ θα γίνεται το φαβορί. Προγνωστικά. Δυστυχώς θα διαλέξω την κοκοκό ισοπαλία και αν οπωσδήποτε πρέπει να διαλέξω νικητή, το ποντάρισμά μου, αλλά λίγα, στον Ολυμπιακό.