Οταν ο Κόκκαλης συνάντησε τον Ρονάλντο

Μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής Θανόπουλου από το «Goal» και τη γραπτή δήλωση του προέδρου της ΠΑΕ ΑΕΚ, η οποία ακολούθησε, χθες δόθηκε συνέχεια στο σίριαλ. Ο Βαγγέλης Μπραουδάκης επανήλθε δριμύτερος. Ο καλός μου ξεκίνησε το άρθρο του με στίχους από τον Αγγελο Εξάγγελο του Σαββόπουλου. Βρήκα την ιδέα του «Μπραού» καταπληκτική. Σήμερα μπορεί να βγει ο Θανόπουλος και να του απαντήσει με τον ίδιο τρόπο. Με στίχους: «Μια μπουκάλα έχω πιει, μα το σπίτι κελί και τα άστρα έχουν βγει / ήρθε η σειρά μας καλή μου, λέω στη μηχανή μου κι όλοι οι δρόμοι για μας ανοιχτοί».

Ντρέπομαι που το γράφω, όμως δεν θυμάμαι τον αοιδό του συγκεκριμένου αριστουργήματος. Ακουσα το άσμα στην εκπομπή του Βασίλη Γερασίμου και συγκεντρώθηκα τόσο πολύ στα υψηλά νοήματα των στίχων, ώστε ξέχασα το όνομα του καλλιτέχνη. Η αξία του στιχουργού έκλεψε τη δόξα του τραγουδιστή. Μεθαύριο ο Βαγγέλης μου καλό θα ήταν να του ανταπαντήσει με στίχους άλλου τραγουδιού και όλο αυτό το γαϊτανάκι να συνεχιστεί μέχρι να στερέψει το τζουκμπόξ ενός εκ των δύο. Αν είναι να μαλλιοτραβηχτούμε, dear, ας το κάνουμε μετά μουσικής. Είναι πιο σικ…

Επιστρέφω στο άρθρο του Μπραουδάκη γιατί εκεί είναι το ταξίδι (στο άγνωστο): «Μπόλικοι "κιτρινόμαυροι" οπαδοί, λοιπόν, ασχολήθηκαν όλη μέρα χθες με δύο "κρίσιμα" ερωτήματα. Οχι εκείνα τα "καυτά" που προέκυπταν απ' όσα στο σημείωμά του έλεγε προς τους "ενεργούς" μετόχους ο πρόεδρος της ΑΕΚ, αλλά (μόνο) με το κίνητρο (και καλά). Γιατί τα αποκαλύψαμε χθες κι όχι κάποια άλλη μέρα και ποια ήταν η πηγή(ές) μας».

Μην τους κακίζεις, Βαγγέλη μου. Απλώς είχε περάσει λίγο ο καιρός και όταν δημοσιοποιήθηκε η επιστολή, τα «καυτά» ερωτήματα είχαν «κρυώσει». Φυσικό και επόμενο είναι, λοιπόν, αγόρια όπως ο Γιάννης Καραλής στην «Ωρα των Σπορ», τα οποία δεν έχουν μάθει να εκτιμούν τη γεύση μιας πίτσας που έμεινε 19 μέρες στο ψυγείο, να καταπιάνονται με τα μικρά και ασήμαντα της ιστορίας. Γράφει ο Γιάννης:

«Η είδηση, λοιπόν, η μοναδική σε αυτή τη (θλιβερή για την Ενωση) ιστορία είναι ο "Δούρειος Ιππος" της ΑΕΚ! Ο ρουφιάνος των κολλητών της παρέας. Ετσι δεν αυτοαποκαλούνταν όλοι μεταξύ τους στην ομάδα Νικολαΐδη; Ο οποίος ρουφιάνος είναι και κολλητός και νοσταλγός του Θεμιστοκλή».

Ελπίζω να διαβάζει Καραλή ο Τεν Κάτε για να σκάσει από τη ζήλια του. Εκείνος παλεύει ένα μήνα να ανακαλύψει τον ρουφιάνο που «ζει ανάμεσά τους» στην Παιανία και ο Γιάννης μου σε μια μέρα έχει σχεδόν ξεσκεπάσει τον συνάδελφό του στην ΑΕΚ. Μόλις βγάλει το πόρισμα, θα του στείλω τον φάκελο του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Αν ξεκλέψει ένα τέταρτο από τη δουλειά και ρίξει μια ματιά στα στοιχεία, είμαι σίγουρος ότι θα βρει την ταυτότητα του περίφημου Τζακ, τώρα που είναι ζεστός. Μετά θα ψάξουμε μαζί για τον Zodiac…

Κάνω άλλη μία στάση στο άρθρο του «Μπραού», διότι ο επίλογός του ερέθισε τη φαντασία μου: «Για μένα, λοιπόν, ούτε ανήθικος ούτε εχθρός είναι όποιος κι αν δημοσιοποιούσε αυτό, προηγούμενα ή επόμενα ενημερωτικά σημειώματα. Είναι απλώς όντως ΑΕΚτσής». Δεν αντέχω θα το φωνάξω: «Μαζί σου, Βαγγέλη, για μια ΑΕΚάρα μέλι».

Εγώ, γλυκέ μου, σε αποθεώνω για τη δημοσιοποίηση της επιστολής. Θέλω να σου προτείνω, μάλιστα, για να καταπιούν οι φαρμακόγλωσσες τη γλώσσα τους, να μου στείλεις το όνομα της πηγής σου και (για να σε βγάλω από τη δύσκολη θέση) θα το δημοσιεύσω εγώ στη στήλη μου. Δεν είναι θέμα περιέργειας, αλλά ιερού καθήκοντος. Ενας ΑΕΚτσής σαν και του λόγου του πρέπει να υμνηθεί και να δεχτεί τα συγχαρητήρια όλων των οπαδών της ομάδας για τις υπηρεσίες που προσέφερε. Βαγγέλη, θα περιμένω ξάγρυπνος πάνω από το mail μου. Μη με ξεχάσεις...

Αλλάζω θέμα και περνώ στον αγαπημένο Κώστα Νικολακόπουλο, ο οποίος τις τελευταίες μέρες αναστάτωσε κόσμο και κοσμάκη. Ο «Νικολακό» την Κυριακή έκλεισε τις «Μεγεθύνσεις» του στο «Φως» με μια είδηση-βόμβα: «Στο σπίτι του Κόκκαλη ήταν χθες ο Ρονάλντο». Αμέσως μετά, πιστέ μου αναγνώστη, ξεκίνησε ένα ανελέητο Ροναλντοκυνηγητό για να επιβεβαιωθεί η εγκυρότητα της είδησης. Οι πιο ψαγμένοι βέβαια έκαναν κάτι πιο απλό. Τηλεφώνησαν στον Τσουκαλά και τον ρώτησαν αν ακούστηκε τώρα τελευταία στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» το σύνθημα «Πρόεδρε, σε παρακαλώ, φέρε τον Ρονάλντο στον Ολυμπιακό». Η απάντηση του Τάκη τους απογοήτευσε.

Την Τρίτη ο Κώστας μου επανήλθε και έδωσε ο ίδιος τη λύση του γρίφου: «Εντάξει, έκανα λίγο πλακίτσα με τον Ρονάλντο που είναι στο σπίτι του Κόκκαλη. Ρονάλντο έχουν βγάλει τον σκύλο του! Αλλά μπορεί να είναι και σημαδιακό». Μην τον πιστεύεις, κεχαριτωμένε. Ο «Νικολακό» προσπαθεί να θολώσει τα νερά. Ο Ρονάλντο απασχολεί τον Ολυμπιακό.

Φαίνεται πως ο πρόεδρος συνηθίζει να δίνει στα κατοικίδιά του ονόματα παικτών που θέλει να φέρει στο λιμάνι για να τσεκάρει τους οιωνούς. Αν διαπιστώσει ότι δαγκώνουν το χέρι του αφεντικού τους, δεν προχωρά στη μεταγραφή, γιατί τα σημάδια είναι άσχημα. Οπως καταλαβαίνεις, η μεταγραφή του Βραζιλιάνου βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα δόντια αυτού του τίμιου γιγαντόσκυλου.

Συνεχίζω με λίγα λόγια σοφίας από τον Γιάννη Ματζουράκη, από τη συνέντευξη που έδωσε στο πουλέν μου, τον Θέμη Σινάνογλου. Ο Ελληνας προπονητής κάνει ένα σχόλιο για τον Κυριάκο Παπαδόπουλο: «Βρίσκεται στην κορυφαία ομάδα και πρέπει να δείξει επιμονή και υπομονή, να δουλέψει στην έκρηξη για να μπορεί να κουβαλάει γρήγορα τη σωματική κατασκευή που έχει».

Οχι, ρε γαμώτο, τι Γολγοθά ανεβαίνει το παλικάρι μου και δεν το ξέραμε; Μάλλον, dear, ο νεαρός άσος του Ολυμπιακού σε κάθε παιχνίδι φορτώνεται στην πλάτη, όπως βλέπεις και στο σκίτσο, τη σωματική κατασκευή του και αρχίζει τα τρεχαλητά. Πώς να μαρκάρει τον αντίπαλο το πουλάκι μου με τέτοιο βάρος στην πλάτη; «Ερνι», να είσαι επιεικής μαζί του, σε παρακαλώ. Κυριάκο, αγόρι μου, κουράγιο…