Ενα ανυπόφορα δίκαιο για τις δικές μας παραδόσεις πρωτάθλημα

H τελική βαθμολογία του πρωταθλήματος αντικατοπτρίζει απόλυτα τις αξίες του, έτσι όπως αυτές προέκυψαν στη διάρκειά του. Αυτό είναι το πιο αισιόδοξο συμπέρασμα μιας χρονιάς που κύλησε με αρκετή πλήξη και στην οποία είδαμε ελάχιστα μεγάλα ματς. Είναι ένα πρωτάθλημα που δύσκολα θα θυμόμαστε, αλλά με μία δικαιότατη κατάληξη.

• Ο Ολυμπιακός παίρνει το πρωτάθλημα χάρη στη σταθερότητά του στην έδρα του, την καλή συμπεριφορά του στα ντέρμπι, το οργανωμένο του παιχνίδι, πράγμα που μαρτυρά η καλή άμυνά του, και τα γκολ μερικών σημαντικών μονάδων του, γεγονός που αποτυπώνεται με την πρωτιά του Γκαλέτι στον πίνακα των σκόρερ. Μπορεί κάποιες διαιτησίες στο Καραϊσκάκη να ήταν σε ορισμένες περιπτώσεις ιδιαίτερα καλόβολες (με την Ξάνθη, τον Αρη, τον Θρασύβουλο ίσως), όμως αυτές δεν έκριναν την πρώτη θέση και απλώς διαμόρφωσαν την τελική διαφορά των 8 βαθμών, η οποία θα έπρεπε να είναι μικρότερη. Αλλο όμως είναι η πρωτιά και άλλο η διαφορά, ας μην τα συγχέουμε.

• Ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε το πρωτάθλημα με μια αξιοσημείωτη σοβαρότητα και επιβραβεύεται με τη δεύτερη θέση κυρίως γι' αυτή. Ο πραγματισμός και ο κυνισμός του Σάντος αρκούν για να βγάλουν μια ομάδα δεύτερη στο πρωτάθλημα –και αυτό είναι κάτι που ξέραμε, αλλά μερικές φορές τα προβλεπόμενα είναι και τα πιο δύσκολα. Αξιοσημείωτο, επίσης, της καλής δουλειάς είναι ότι ο ΠΑΟΚ πήρε πέρυσι το καλοκαίρι περίπου 7 εκατ. ευρώ από τον ΠΑΟ και τον άφησε πίσω του: αυτό για όσους πιστεύουν ότι τις διαφορές τις κάνουν τα μπάτζετ.

• Ο ΠΑΟ, τερματίζοντας τρίτος, πλήρωσε ακριβά την αστάθειά του, την έλλειψη πρωταθλητών και τη φτωχή παρουσία του στα ντέρμπι. Η τρίτη θέση θα του κάνει ένα καλό: θα βάλει τους ανθρώπους του στην υποχρέωση να τον ενισχύσουν, χωρίς τα άλλοθι των λαθών που έκαναν εναντίον του συχνά φέτος οι διαιτητές. Αξιοσημείωτο και το γεγονός ότι ο ΠΑΟ τέλειωσε με την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος: αυτό δείχνει κυρίως το πώς ο Τεν Κάτε αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο.

• Η ΑΕΚ δικαίως έμεινε τέταρτη και δικαίως μπαίνει στα πλέι οφ με χάντικαπ έναντι του ΠΑΟ (-1) και του ΠΑΟΚ (-2). Οι καβγάδες, οι βεντετισμοί, η έλλειψη σοβαρότητας είναι αποδείξεις μιας διοικητικής σύγχυσης και μιας έλλειψης εμπιστοσύνης του Μπάγεβιτς στην ομάδα: στην ΑΕΚ όλοι μοιάζουν να ανέχονται ο ένας τον άλλον, δεν υπάρχει σύμπνοια, ούτε πίστη. Πιθανότατα ο τελικός να γίνει μια ευκαιρία συσπείρωσης, δύσκολα όμως όλα αυτά τα «κοκόρια» που έχουν μαζευτεί εκεί μπορούν να βγάλουν ένα μήνα ακόμα μαζί.

• Η ΑΕΛ δικαίως κατέκτησε την πέμπτη θέση. Ηταν σταθερότερη από τον Αρη, δυσκατάβλητη, ώριμη. Ο Αρης υπερεκτίμησε τον Ερνάντεθ και προσπάθησε να φτιάξει έναν προπονητή, επιλέγοντας τον άπειρο Μαζίνιο. Ακόμα και ο τρόπος που αντιμετώπισε τον Πανθρακικό μαρτυρά μια έλλειψη συγκέντρωσης, που ήταν και ο βασικός λόγος που η ομάδα δεν σκόραρε για 8 αγωνιστικές στην κρισιμότερη στιγμή του πρωταθλήματος.

• Η Ξάνθη δικαίως τερμάτισε 7η, διότι σε ένα πρωτάθλημα που τη διαφορά την κάνουν οι άμυνες είχε μία από τις καλύτερες. Ο Πανιώνιος μπήκε στην οκτάδα τελικά, πράγμα που αποδεικνύει ότι είχε δυνατότητες, αλλά κάπου χάθηκε στις πολλές αλλαγές προπονητών. Ο Εργοτέλης δικαίως ξεχώρισε από τον Ηρακλή, τον Αστέρα και τον Πανθρακικό, κυρίως γιατί αντιμετώπισε τους μεγάλους στην έδρα του ως ίσος προς ίσους! Οι τρεις, τέλος, που υποβιβάστηκαν δεν είχαν δυνατότητες παραμονής: καλά καλά ούτε καν το πάλεψαν...

Ολοκληρώθηκε ένα ανυπόφορα δίκαιο για τις δικές μας παραδόσεις πρωτάθλημα...