Πέντε μέρες πριν μπω στο αεροπλάνο για το Βερολίνο, ανακάλυψα, επιτέλους, τι είναι αυτό που μου δημιουργεί ευεξία και καλή διάθεση εν όψει του φάιναλ φορ, παρά την ενοχλητική παρουσία των φανατικών οπαδών των δύο ελληνικών ομάδων. Δεν είναι τόσο η πρόοδος του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, ούτε η πιθανότητα να καταλήξει το Κύπελλο Πρωταθλητριών στη χώρα μας για 6η φορά.
Είναι περισσότερο η παρουσία σύσσωμης, σχεδόν, της Εθνικής Ελλάδας στο παρκέ της «Ο2 World Arena».
Mόνο ο… Γλυνιαδάκης θα λείψει από τους παίκτες που φόρεσαν πέρυσι τα γαλανόλευκα στην Κίνα. Με τα κόκκινα του Ολυμπιακού θα διεκδικήσουν το στέμμα του πρωταθλητή ο Παπαλουκάς, ο Βασιλόπουλος, ο Μπουρούσης, ο Πρίντεζης, ο Πελεκάνος και ο Σχορτσανίτης. Με τα πράσινα του Παναθηναϊκού θα εμφανιστούν στο πάλκο ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης, ο Φώτσης, ο Τσαρτσαρής και ο -εφεδρικός της ομάδας του Πεκίνου, αλλά σχεδόν σίγουρος σε αυτήν του 2009- Περπέρογλου. Στις τάξεις της ΤΣΣΚΑ θα εμφανιστεί (με την ελληνική σημαία κρυμμένη στην κάλτσα του, ώστε να επιστρατευτεί σε τυχόν πανηγυρισμούς...) ο Νίκος Ζήσης. Πλήρης δωδεκάδα!
Στη θεσπέσια εξίσωση θα πρέπει να προστεθούν οι διεθνείς με τα ελληνικά χρώματα εκπρόσωποι της προηγούμενης γενιάς (Αλβέρτης) αλλά και της νεότερης (Βουγιούκας, Βεργίνης, ακόμα και Σλούκας και Σάκοτα). Ανάμεσα στο κουαρτέτο των προπονητών συναντάμε ένα ζωντανό σύμβολο του ελληνικού μπάσκετ και μέχρι πρότινος ομοσπονδιακό τεχνικό μας (Παναγιώτης Γιαννάκης), κάποιον που αισθάνεται σχεδόν Ελληνας και πιθανόν μια μέρα να γίνει προπονητής της Εθνικής μας (Ζέλικο Ομπράντοβιτς), αλλά και τον παραλίγο διάδοχο του «δράκου» (Ετόρε Μεσίνα)!
Μόνο η Μπαρτσελόνα θα εμφανιστεί απαλλαγμένη από ελληνικό «αξάν». Κρίμα που πήρε «διαζύγιο» από τους «μπλαουγράνα» ο Μιχάλης Κακιούζης…
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι, απλούστατα, αυτό θα είναι -εάν κατακτηθεί από Παναθηναϊκό ή Ολυμπιακό- το πιο ελληνικό τρόπαιο της ιστορίας. Οτι θα το γεμίσουμε με ρετσίνα αντί γαλλικής σαμπάνιας. Οι δύο «αιώνιοι» ταξιδεύουν στο Βερολίνο εκπροσωπώντας όχι μόνο τα πολύχρωμα δικά τους λάβαρα, αλλά σύσσωμο το ελληνικό μπάσκετ, του οποίου την πρόοδο καθρεφτίζουν με τη σειρά τους, αναλαμβάνοντας τη σκυτάλη από την Εθνική ομάδα.
Η αλήθεια είναι ότι και στο Τελ Αβίβ (1994) και στη Σαραγόσα (1995) εμφανίστηκαν οι κορυφαίοι Ελληνες παίκτες της εποχής: Γκάλης, Γιαννάκης, Φασούλας, Παταβούκας, Οικονόμου, Αλβέρτης, Σιγάλας και άλλοι. Ελειψε μόνο ο Φάνης Χριστοδούλου. Ελληνικά μιλούσαν και οι τρεις προπονητές: Ιωαννίδης, Πολίτης, Κιουμουρτζόγλου.
Αλλά αυτά συνέβησαν πριν η φίλαθλη υφήλιος μάθει το όνομα του Ζαν-Μαρκ Μποσμάν. Οι ομάδες είχαν δικαίωμα να παρατάξουν μόλις δύο αλλοδαπούς, τους οποίους φυσικά φρόντισαν να πλαισιώσουν με κάθε λογής ελληνοποιημένους. Εν έτει 2009, οι κανονισμοί της Ευρωλίγκας τούς δίνουν το δικαίωμα να παίξουν ακόμα και με 12 ξένους, αν έτσι θελήσουν. Δείτε τη σύνθεση της Τάου και θα καταλάβετε.
Μολαταύτα, τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο Ολυμπιακός πόνταραν στον Ελληνα μπασκετμπολίστα και δικαιώνονται. Ελπίζω μόνο να μη φανούν οι παίκτες που θα νικήσουν στην «εμφύλια» αναμέτρηση... υπερβολικά Ελληνες το βράδυ του τελικού. Αν αφήσουν πίσω τους το μεθύσι της Παρασκευής, θα βαδίσουν πολύ πιο σταθερά στον δρόμο για το τρόπαιο.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
