Σφαίρες πάνω από την πόλη

Γράφει ο Βασίλης Κουφόπουλος

Σάββατο της Ανάστασης σε ιδιωτική κλινική παίδων στο κέντρο της Αθήνας στον Αγιο Νικόλαο στην οδό Αχαρνών. Περίπου μισή ώρα πριν από το «Χριστός Ανέστη», στην είσοδο της κλινικής επικρατεί μια μικρή αναταραχή. Ενας Αλβανός μετανάστης μεταφέρει με το αυτοκίνητό του έναν τραυματισμένο Πακιστανό ηλικίας κάτω των 30. Τον είχε πυροβολήσει από κοντά, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ένας άλλος Αλβανός. Στο στομάχι του Πακιστανού υπάρχουν δύο σφαίρες, ο αντίχειράς του είναι ελαφρώς καμένος από τον πυροβολισμό και έχει κάνει και χρήση κοκαΐνης.

Η αστυνομία έρχεται σχεδόν αμέσως, ενώ από την κλινική ζητούν ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ για να μεταφερθεί ο άτυχος άνθρωπος. Ενας παιδοχειρουργός από πάνω του, στο ιατρείο, αντιμετωπίζοντας το περιστατικό. Πρώτα φτάνει ένα περιπολικό, μετά δύο άνδρες της ασφάλειας, ένας με παπάκι και ένας με μηχανή, ο οποίος βγάζοντας το κράνος φοράει κουκούλα. Ακολουθεί το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μέσα σε ένα διάστημα 8 λεπτών και ο τραυματισμένος άνθρωπος μεταφέρεται σε εφημερεύον νοσοκομείο.

Η συγκεκριμένη κλινική, αν και είναι για παιδιά, αντιμετωπίζει κάθε μήνα περίπου 3-4 περιστατικά τραυματισμών με μαχαίρια, και πιο σπάνια πυροβολισμούς. «Οταν ήρθαμε υπήρχαν εδώ 40 ελληνικές οικογένειες, τώρα είναι ελάχιστες», λέει ένας από τους εργαζόμενους. Ενας άλλος παριστάμενος δηλώνει πως είναι υπέρ της θανατικής ποινής και ο πρώτος συμπληρώνει πως δεν αντέχει να βλέπει τους πολιτικούς στα παράθυρα.

Η γειτονιά του Αγίου Νικολάου, δίπλα σε εκείνη του Αγίου Παντελεήμονα, δείχνει να γιορτάζει. Οι άνθρωποι εκεί ζουν σε πολυκατοικίες η μία πάνω στην άλλη, άνθρωποι από άλλες χώρες, με άλλες αντιλήψεις και κουλτούρες για τη ζωή. Οι δρόμοι είναι υποφωτισμένοι με αυτό το άρρωστο κίτρινο φως, η Αχαρνών είναι ένας δρόμος τρέλας, με χιλιάδες οχήματα που πηγαινοέρχονται καθημερινά. Υπάρχουν ωραία μπακάλικα με τρόφιμα από τις ανατολικές και τις αραβικές χώρες, αλλά και άνδρες που με ένα μπουκάλι μπίρα κάθονται έξω από τις πολυκατοικίες και πίνουν. Από παντού ξεπηδούν ο φόβος, η ανασφάλεια. Οι άνδρες της Ασφάλειας με τα πολιτικά και ο τραυματισμένος παραπέμπουν σε σκηνές από αστυνομικές ταινίες της δεκαετίας του '70 για τη Νέα Υόρκη.

Η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής είναι μια νέα πραγματικότητα, με την κοινωνία των 2/3 να γεννιέται και στη χώρα μας. Οι αποκλεισμένοι, όμως, καμιά φορά σαλτάρουν, σηκώνουν το πιστόλι, είτε στον ΟΑΕΔ είτε στον Αγιο Νικόλαο, και πυροβολούν. Σε αυτή τη νέα πραγματικότητα η κυβέρνηση αντί για θεραπεία προτείνει καταστολή και δημιουργεί γκέτο. Η Ομόνοια, τα Πατήσια, η Κυψέλη εξελίσσονται σε άλλες χώρες. Η κουλτούρα της αντιπαροχής του θείου Καραμανλή έβαλε τα θεμέλια για το τέρας που τώρα θεριεύει. Η οικονομική ανέχεια σήμερα βάζει το φιτίλι. Και έτσι οι γειτονιές πεθαίνουν, διότι γι' αυτές αποφασίζουν άνθρωποι που ζουν στα νότια ή τα βόρεια προάστια, είτε από αδιαφορία είτε από στρατηγική επιλογή.