Ηθελε να μας αφορίσει όλους

Μια φορά κι έναν καιρό, το φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών γινόταν στα μέσα του Απρίλη. Οχι Σαββατοκύριακο, αλλά στη μέση της εβδομάδας: Τρίτη οι ημιτελικοί, Πέμπτη ο μεγάλος και ο μικρός τελικός. Αγνωστο γιατί. Ισως η ΦΙΜΠΑ αισθανόταν υποχρεωμένη να τηρήσει την «παράδοση» που θέλει τους ευρωπαϊκούς τελικούς (όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά και στο ποδόσφαιρο) να διεξάγονται μεσοβδόμαδα.

Η φόρμουλα εγακαταλείφτηκε στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, προς τέρψη των ταξιδιωτών. Δεν χρειάζεται πια μία εβδομάδα άδειας για να ταξιδέψει κάποιος στην Ευρώπη και να παρακολουθήσει ένα φάιναλ φορ. Ενα «μακρύ Σαββατοκύριακο» ελληνικού στυλ (κοπάνα Παρασκευή, κοπάνα Δευτέρα) αρκεί. Από το 2010 θα διεξάγεται βράδυ Σαββάτου και ο τελικός του ποδοσφαιρικού Τσάμπιονς Λιγκ. Το μπάσκετ δείχνει και εδώ τον δρόμο...

Οσο το φάιναλ φορ γινόταν Απρίλιο μήνα, έπεφτε συχνά πάνω στη Μεγάλη Εβδομάδα, είτε των ορθοδόξων είτε (σπανιότερα) των καθολικών. Θυμάμαι την κατάνυξη της Μεγάλης Τετάρτης το 1995 στη Σαραγόσα: στους δρόμους της πόλης οι Ισπανοί πιστοί ακολουθούσαν τα πατροπαράδοτα άρματα και τους κουκουλοφόρους ιερείς με τα ταμπούρλα, την ίδια ώρα που οι Ελληνες πιστοί (του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού) έψελναν... χριστοπαναγίες.

Θυμάμαι και τον τραγέλαφο του 1993, όταν η Ελλάδα ανέλαβε να διοργανώσει το φάιναλ φορ, του οποίου η διεξαγωγή έπεφτε Μεγάλη Τρίτη και Μεγάλη Πέμπτη. Η αψίκορος Εκκλησία της Ελλάδας απειλούσε να αφορίσει τον Βασιλακόπουλο και όλο του το σόι, την ίδια ώρα που χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες ματαίωναν τις πασχαλινές εξορμήσεις προς την ύπαιθρο και καβαλούσαν τα αυτοκίνητά τους για να ψάλουν... τα δώδεκα ευαγγέλια στην Αθήνα. Τραγούδησαν εν τέλει το ίδιο τροπάριο που ακούστηκε δύο χρόνια αργότερα από τους «πρασινοκόκκινους βαρβάρους» στη Σαραγόσα…

Σε μία τουλάχιστον περίπτωση το ελληνικό μπάσκετ γιόρτασε διπλή Ανάσταση στο εξωτερικό: το 2002, όταν το Πάσχα «έπεσε» αρχές Μαΐου, η αποστολή του Παναθηναϊκού στην Μπολόνια πέρασε τα μεσάνυχτα του Σαββάτου από την ορθόδοξη εκκλησία της πόλης για να ανάψει κερί και να προβάρει τις στρακαστρούκες που σκόπευε να εκτοξεύσει το επόμενο βράδυ.

Είχε προηγηθεί ο θρίαμβος επί της Μακάμπι βράδυ Μεγάλης Παρασκευής (αργία για τις εφημερίδες, ω της τεμπελιάς για εμάς τους δημοσιογράφους) και ακολούθησε ο θρίαμβος επί της Κίντερ βράδυ της Κυριακής του Πάσχα (αργία για τις εφημερίδες, ω της τεμπελιάς για εμάς τους δημοσιογράφους). Των Ιταλών η Πασχαλιά είχε ήδη περάσει.

Του χρόνου θα κάνουμε ξανά κοινό Πάσχα με τους καθολικούς. Κρίμα που δεν πρόκειται να συνδυαστεί με το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας. Απολαυστική ήταν η εμπειρία της Μπολόνια, φάιναλ φορ χωρίς τρεχάλα για την αφεντιά μας!

Μεγάλη Τρίτη για τους οπαδούς του Αρη έγινε και ο ημιτελικός του 1988 στη Γάνδη. Μεγάλη Πέμπτη για τους φίλους του Παναθηναϊκού διεξήχθη και ο αξέχαστος τελικός του 1996 στο Παρίσι. Θα καταφέρει κάποια ελληνική ομάδα να κάνει ετεροχρονισμένη Λαμπρή στις 3 Μαΐου 2009 στο Βερολίνο; Ή θα τις ραγίσει και τις δύο ο πρωτομαγιάτικος ημιτελικός σαν πασχαλινά αυγά;