Γράφει ο Μιχάλης Τσαπίδης
Εδώ και πολύ καιρό, από τότε που ο Παναθηναϊκός πέρασε το κατώφλι των δικών του πνιγηρών «πέτρινων χρόνων», υποπίπτει σ' ένα συγκεκριμένο λάθος: ασχολείται με οτιδήποτε υπάρχει γύρω από την ομάδα και λιγότερο με την ίδια την ομάδα. Με ό,τι υπάρχει έξω από το τερέν και όχι με τα πεπραγμένα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Με τα λάθη των διαιτητών και όχι των προπονητών του. Με τα λάθη των εποπτών και όχι των ποδοσφαιριστών του. Το τελευταίο κοσκινάκι του ΠΑΟ είναι η –τεχνητή ή αυθόρμητη– διεκδίκηση της διοικητικής εξουσίας από τους μετόχους του. Ο τέλειος αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας και μάλιστα παραμονές των πλέι οφ, στα οποία οι «πράσινοι» θα κληθούν ν' ανανεώσουν τη συμμετοχή τους στα προκριματικά -σε πρώτη φάση- του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το φρούτο δεν είναι νέας εσοδείας. Αυτή η συμπεριφορά του Παναθηναϊκού, είπαμε, είναι επαναληπτική. Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της σεζόν, προκύπτει ένα απίθανο ζήτημα (το οποίο απλώς είναι υποστηρικτικό στο γνωστό «κουβέντα να γίνεται»). Σήμερα είναι η εξουσία και η διοικητική ενότητα. Πέρυσι ήταν η ανατροπή του Βαρδινογιάννη. Παλαιότερα τα κρασιά με φίρμα «Παράγκα». Αλλοτε το... ΠΑΣΟΚ που έδινε τα πρωταθλήματα στον Ολυμπιακό. Λίγο απ' όλα εκτός από το βασικό: την ομάδα.
Στην τρέχουσα σεζόν, το συνήθειο ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Το πρόβλημα δεν ήταν ούτε τ' αμυντικά κενά του Παναθηναϊκού, ούτε η αγωνιστική διπροσωπία του, ούτε οι φτωχές επιδόσεις του στα ντέρμπι, ούτε οι βαθμολογικές απώλειες στην έδρα του από ομάδες μικρότερου κυβισμού, ούτε η ακατάληπτη διαχείριση του ρόστερ. Ηταν, αντιθέτως, τα λάβαρα που εξαφανίστηκαν από το κλειστό του ΟΑΚΑ στη γιορτή των 100 χρόνων, τα ραντεβού στην ΠΑΕ ερήμην κάποιων μετόχων, η διαφύλαξη της ενότητας και οι διαρροές από τ' αποδυτήρια. Να 'χαμε να λέγαμε, δηλαδή, αντί «έχουμε και λέμε» μετά την απώλεια του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
