Γκολ εσείς; Πρόστιμο εμείς!

Μαγκιά είναι να μπορείς να παραδέχεσαι τα λάθη σου δημόσια. Οχι «αναλαμβάνω την ευθύνη» κι έξω απ' την πόρτα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Τεν Κάτε διάβασε την άποψη αυτής της στήλης, η οποία έλεγε αμέσως μετά το παιχνίδι της Τρίπολης ότι κανονικά θα έπρεπε και αυτός και ο Κώστας Αντωνίου να πληρώσουν το πρόστιμο που επιβλήθηκε στους παίκτες, μπορώ όμως να πω ότι η κίνηση του Ολλανδού ήταν παντελονάτη και αντρίκεια.

Διότι η κίνηση είναι που μετράει –δεν θα του λείψουν φυσικά οι 15.000 ευρώ. Δείχνει, όμως, έμπρακτα ότι πίσω από τη -συχνά- απότομη συμπεριφορά, τον απαιτητικό χαρακτήρα και τη σκληρή γλώσσα μπορεί να υπάρχει τελικά «justice for all». Κι ότι ο προπονητής είναι πιο κοντά στους παίκτες παρά στη διοίκηση. Μπορεί να του στοιχίσει ακόμα και τη δουλειά του, αλλά για μένα ο κόουτς κέρδισε πόντους.

Επίσης για μένα –και είναι εντελώς υποκειμενική κρίση– η διοίκηση έχασε πόντους με τον χειρισμό της στο θέμα του προστίμου του Κώστα Αντωνίου. Ούτε σε εκείνον φυσικά θα έλειπαν οι 15.000 ευρώ, αλλά η ΠΑΕ αποφάσισε να τον εξαιρέσει από το πρόστιμο –ουσιαστικά να αυτοεξαιρεθεί, να βγάλει την ουρά της απ έξω σε ό,τι προβληματικό συμβαίνει στην ομάδα.

Οσοι πιστεύουν ότι για όλα φταίει ο Αντωνίου είναι άνθρωποι με απλοϊκό και «στρογγυλό» τρόπο σκέψης –τόσο επιδερμικό όσο και το να πιστεύεις ότι μια ωραία πρωία ο Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ ξύπνησε, πήρε μια καραμπίνα και «καθάρισε» τον Κένεντι ή ότι ο Εμμανουηλίδης για να ξεμουδιάσει πήδηξε από το τρίκυκλο του Γκοτζαμάνη και χτύπησε στο κεφάλι τον Λαμπράκη.

Θα έκρυβε έναν ωραίο συμβολισμό να πει ο πρόεδρος «συμφωνώ, πρόστιμο για όλους» –άλλωστε κανένας δεν θα έψαχνε δελτίο παροχής υπηρεσιών ή βεβαίωση μηνιαίων αποδοχών για να δει αν τελικά το πλήρωσε ο Αντωνίου. Θα σήμαινε ότι παραδεχόμαστε στον κόσμο πως μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι, πως δεν φταίνε μόνο «τα κωλόπαιδα που πληρώνονται ένα σκασμό λεφτά και δεν μπορούν να νικήσουν ούτε τον Αστέρα» και, το σημαντικότερο όλων, πως προχωράμε ενωμένοι στα εύκολα και –κυρίως– στα δύσκολα.

Τους μάγκες γουστάρουν οι οπαδοί πολύ περισσότερο απ' ό,τι τις «μαγκιές». Θα ήθελα κι εγώ και πολλοί άλλοι φαντάζομαι να βλέπω μερικές εικόνες στα γήπεδα που θα μας κάνουν να βγάζουμε λίγο το κεφάλι από τον βούρκο και να παίρνουμε μια τζούρα καθαρού αέρα. Οπως τότε που μας έβαλε γκολ ο Λυμπερόπουλος στη Λεωφόρο και τον χειροκροτούσε όλο το γήπεδο.

Ή όπως όταν ο Ντέμης σε τελικό Κυπέλλου είπε στον διαιτητή που έδειξε την άσπρη βούλα πως δεν υπήρχε κανένα πέναλτι. Αυτά σου μένουν στη μνήμη. Αν δοθεί ένα «μουσαντέ» πέναλτι, γουστάρω να δω έναν παίκτη να το πετάει επιδεικτικά έξω, πλάγιο άουτ ας πούμε. Κι ας φάει πρόστιμο από τη διοίκηση. Κι ας τσινίσουν 50-100 «κολλημένοι». Ολοι εμείς οι υπόλοιποι θα το πανηγυρίσουμε σαν νταμπλ.