Η περίπτωση του Αρη ως παράδειγμα

Η πιο μεγάλη απογοήτευση της σεζόν για μένα ήταν ο Αρης. Ο Αρης ερχόταν από δύο εξαιρετικά πρωταθλήματα και η περσινή σεζόν του με τον Μπάγεβιτς προπονητή μπορεί να ήταν και η καλύτερη που θυμάμαι τα τελευταία είκοσι χρόνια. Καλύτερα από πέρυσι ο Αρης είχε πάει το 1980 όταν είχε χάσει τον τίτλο του πρωταθλητή από τον Ολυμπιακό στο μπαράζ στον Βόλο. Και τότε όμως δεν είχε παίξει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας και σίγουρα δεν είχε δώσει έξι ματς στην Ευρώπη όπως πέρυσι. Ενώ φέτος έφτασε να παίζει αύριο στις Σέρρες τα ρέστα του...

O Αρης με απογοήτευσε επειδή δεν κρατήθηκε ψηλά. Ερχόταν από δύο συνεχείς καλές σεζόν στις οποίες είχε τερματίσει τέταρτος. Βασιζόταν σ' έναν κορμό ποδοσφαιριστών που βρίσκονταν καιρό στην ομάδα. Είχε χρήματα στο ταμείο από την πώληση του Αβραάμ Παπαδόπουλου και τη συμμετοχή στους ομίλους του ΟΥΕΦΑ. Κι όμως έμεινε νωρίς μακριά από τις πρώτες θέσεις, δεν ανέδειξε νέους πρωταγωνιστές, κάτι που είχε κάνει τα προηγούμενα χρόνια, έφτασε να έχει δυσκολίες στο γκολ και δεν έπαιξε την μπάλα που περίμενα –πράγμα που για μένα είναι και το χειρότερο. Γιατί συνέβησαν όλα αυτά; Γιατί σε σχέση με τις δύο προηγούμενες χρονιές ο σύλλογος καταπιάστηκε λιγότερο με τα αγωνιστικά και πιο πολύ με τα τριγύρω. Κι αυτό συνέβη διότι φέτος έλειψαν οι άνθρωποι που είχαν εγγυηθεί τα προηγούμενα χρόνια αγωνιστικές προσεγγίσεις.

Φερέρ
Ο Αρης δύο χρόνια πριν είχε στη μηχανή του τον Ισπανό μάνατζερ Μανέλ Φερέρ -«πατέρα» ουσιαστικά της αγωνιστικής αναγέννησής του. Ο Φερέρ έφερε αρκετούς από τους παίκτες που στελέχωσαν την προηγούμενη διετία τον Αρη, όμως η αληθινή προσφορά του δεν ήταν απλά ο ερχομός των παικτών αυτών, αλλά η ύπαρξη, η σύνθεση και η εκτέλεση ενός αγωνιστικού σχεδίου: ο Φερέρ είχε στο μυαλό του μια πολύ συγκεκριμένη ομάδα, μπορούσε να σου πει τι ποδόσφαιρο θέλει η ομάδα να παίξει και επειδή ήξερε τι ήθελε, έβρισκε και τους ανθρώπους για να υλοποιήσουν τα «θέλω» του. Πρόπερσι ο Φερέρ πόνταρε στην ανάγκη του Ογιος να πάρει την ευκαιρία να προπονήσει μια κανονική ομάδα και στη δεδομένη αγάπη του για το επιθετικό ποδόσφαιρο. Οταν διαπίστωσε ότι αυτό που προσπαθούσε ο Αργεντινός ξεπερνούσε τις ίδιες τις δυνατότητες της ομάδας, τον αντικατέστησε με τον πρακτικό Κίκε Ερνάντεθ, ο οποίος, μειώνοντας τις απαιτήσεις από τους παίκτες για πρέσινγκ και σχηματικό ποδόσφαιρο, την έβγαλε εύκολα τέταρτη.

Μπάγεβιτς
Την επόμενη σεζόν όταν έφυγε ο Φερέρ διαφωνώντας με τη διοίκηση, ο Αρης είχε την τύχη να βρει διαθέσιμο τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Οι Ισπανοί και οι Λατίνοι που ο Φερέρ είχε φέρει μπορεί να έχασαν τον καλό πατερούλη προϊστάμενο για το χατίρι του οποίου ήρθαν στην Ελλάδα, αλλά βρήκαν απέναντί τους έναν απαιτητικό και σκληρό διοικητή με τον οποίο δεν υπήρχε λόγος προστριβών: οι παίκτες του Αρη (κυρίως οι ξένοι) έπαιξαν τη μια χρονιά για τον Φερέρ (τον άνθρωπο που εμπιστεύονταν) και τη δεύτερη για να μην τους «βασανίζει» ο Μπάγεβιτς (τον οποίο ουδέποτε αγάπησαν). Την πρώτη χρονιά η ομάδα δούλεψε χάρη στα καροτάκια, τη δεύτερη υπήρξε πολύ μαστίγιο.

Μοιάζουν
Ο Φερέρ και ο Μπάγεβιτς διαφέρουν σε όλα, εκτός από ένα πράγμα: αυτό που αξιολογούν ως σημαντικότερο είναι το ποδόσφαιρο και το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι του. Ο Φερέρ αντιμετώπιζε τον Αρη με την ισπανική νοοτροπία του: επαναλαμβάνει πάντα ότι, όταν είσαι καλός, έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσεις και το τριγύρω ελληνικό φολκλόρ ποτέ δεν τον άγγιξε. Ο Μπάγεβιτς πιστεύει σε ένα ποδόσφαιρο που βασίζεται σε αξίες, απαιτεί υπακοή και ομαδική δουλειά για να υπάρξει καλύτερη παραγωγή ποδοσφαίρου κι επομένως καλύτερα αποτελέσματα. Καμιά φορά πιστεύει ότι αυτός και το ποδόσφαιρο είναι το ίδιο πράγμα: όταν είσαι στα γήπεδα 45 χρόνια αυτό συμβαίνει –δεν γίνεται αλλιώς. Ξέρω ναυτικούς που έχουν πάρει σύνταξη εδώ και δεκαπέντε χρόνια, αλλά όταν ακουστεί η λέξη «καπετάνιος», γυρίζουν το κεφάλι.

Προσοχή
Φέτος από τον Αρη έλειψε η προσοχή στις αγωνιστικές λεπτομέρειες: αυτό ήταν που πληρώθηκε. Ο Γιάννης Κόντης είναι πολύ Ελληνας για να μην επηρεάζεται από τα τριγύρω και ν' ασχοληθεί αποκλειστικά με τα αγωνιστικά. Ο Λάμπρος Σκόρδας γουστάρει το παραγοντιλίκι και τα συνακολουθά του όσο λίγοι: οι συνεντεύξεις του, οι ανακοινώσεις του, οι τοποθετήσεις του, οι δικαστικές διαμάχες του είναι πάντα γεγονότα που έχουν ενδιαφέρον, αλλά δεν έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο, δηλαδή με το αγωνιστικό κομμάτι του. Ο Αρης αποδείχτηκε μια ομάδα καλών παραγοντικών προθέσεων που ωστόσο χαρακτηρίστηκαν από μια επιπόλαια εκτίμηση της αγωνιστικής κατάστασης. Ο Λέμπο είναι ένα αργό στόπερ που δεν έχει σχέση με τον Παπαδόπουλο και δεν κόλλησε με τον Γιάρο.

Η ομάδα δεν μπορούσε να στηριχθεί στον Κέλεμαν, που έπρεπε να αντικαταστήσει τον Χαλκιά. Ο Ρεγκέιρο είναι μια πολυτέλεια από τη στιγμή που υπήρχε ο Κάλβο. Ο Παπάζογλου έπρεπε να πάρει περισσότερες ευκαιρίες από τον Βλοντάρτσικ και τον Ντελόρτε. Και ο Γκαρσία έπρεπε πέρυσι να πωληθεί διότι η τιμή του ήταν στα ουράνια και τα μυαλά του αλλού. Κυρίως η ομάδα έπρεπε μετά τον Μπάγεβιτς να πάρει έναν προπονητή ικανό να της δώσει ταυτότητα –ο Κίκε είχε δείξει μια ικανότητα στη διαχείριση και τίποτε άλλο. Ο Μαζίνιο είναι απλώς ένας σεβαστός πρώην ποδοσφαιριστής.

Παράδειγμα
Ο Αρης είναι ένα καλό παράδειγμα για όλους. Δύο σεζόν πρόταξε τις αγωνιστικές προτεραιότητές του και έφτασε τέταρτος, φέτος δεν τις αξιολόγησε όσο σωστά όφειλε και το πλήρωσε. Ας τον δουν οι άλλοι: η περίπτωσή του «φωνάζει» ότι τη νέα σεζόν επιβάλλεται όλοι να φροντίσουν περισσότερο για τα αγωνιστικά –κυρίως γι’ αυτά. Ο Αρης μού μοιάζει να πήρε το μάθημα. Το ότι συζητιέται η επιστροφή του Ογιος σημαίνει ότι υπάρχει προβληματισμός προς τη σωστή κατεύθυνση: ψάχνουν κάποιον που θα βοηθήσει την ομάδα του χρόνου να σκοράρει πιο πολύ αποδίδοντας καλύτερο ποδόσφαιρο...

Psycho 27
Kαθώς βρέχει «καμπάνες» (έκφραση τόσο ποιητική που ξεπερνά τα στενά πλαίσια του σουρεαλισμού), οι διαιτητές ετοιμάζονται να διευθύνουν τα τελευταία ματς της περιόδου με την ελπίδα κάποιο να στραβώσει και να προκύψει ενδιαφέρον σε ένα πρωτάθλημα που δεν έχει να πει σχεδόν τίποτα. Για να δούμε τι θα δούμε:

• Κωνσταντινέας (ΑΕΚ – Λεβαδειακός). Ας είναι καλά ο Σταθόπουλος κι ο ψηλός δεν παθαίνει τίποτα. Παρά τις τιμωρίες και τα λάθη είναι πάλι κοντά μας και έτοιμος για το δικό του σόου και αυτή την Κυριακή. Ο Κομπότης μαζί του έχει μόνο ήττες! Συμπτωματικά;

• Κουκουλάκης (Πανιώνιος – Ολυμπιακός). Δυο χρόνια δεν τον βάζαν τον γιατρό σε ματς του Ολυμπιακού και μόλις έφυγε ο «Ψυχό» τον βάζουν συνέχεια. Λένε ότι θα δείξει ότι δεν είχε καμία πρόθεση να αδικήσει τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Εγώ πάλι λέω ότι θα σφυρίξει ό,τι βλέπει.

• Πολατιάν (ΟΦΗ – Πανθρακικός). Θα είναι το τελευταίο ματς της καριέρας του; Θα ρίξει τον ΟΦΗ και θα φύγει για να ασχοληθεί με την κατασκευαστική; ΄H θα συνεχίσει να τρελαίνει τον κόσμο;

• Παμπορίδης (Ηρακλής – ΑΕΛ). Πέρυσι στο Καυτανζόγλειο είχε δοθεί ένα πέναλτι σε βάρος της Λάρισας πολύ συζητήσιμο. Εκτοτε οι διαιτητές στα ματς της ΑΕΛ με τον «Γηραιό» σφάζουν τον Ηρακλή με τα κουζινομάχαιρα! Αβάντα θα 'χει η Λάρισα κι όχι μόνο από τον «Πάμπο». Είναι κι ο Καρσιώτης στο γήπεδο: αυτός που ανεβοκατεβάζει τη σημαία για να πετάξει.

• Δαλούκας (Πανσερραϊκός – Αρης). Αν ο Αρης δεν μπορέσει να κερδίσει με διαιτητή τον Γιώργη που φέρνει τα «Χ» και τα «2» με την ευκολία που φέρνει ο Κόντης Βραζιλιάνους, είναι άξιος της μοίρας του…

• Σταθόπουλος (ΠΑΟΚ – Θρασύβουλος). Καλός άνθρωπος. Ο,τι θέλει ο κόσμος! «Δύο στα δύο» έχει μαζί του ο ΠΑΟΚ...

• Μαζαράκος (Ξάνθη – Εργοτέλης). Ας πούμε ότι εγώ δίνω σε κάποιον δανεικά. Εναν καιρό μετά κάτι μου δίνουν και μου χρωστάνε τους τόκους. Αν είμαι στην από πάνω, απαιτώ να με ξεχρεώσουν ή τ’ αφήνω για να τα ζητήσω όταν έχω πρόβλημα; Πάντως μ' αυτά θα μπερδέψω τον Μαζαράκο και θα το φέρει «άσο» όπως μόνο αυτός μπορεί...

• Σπάθας (Αστέρας Τρίπολης – ΠΑΟ). Τα 'χει κάνει σύστημα τα «Χ» καιρό τώρα, αλλά μπορεί να του ξεφύγει και προς το «διπλό» το ματς. Αλήθεια, γιατί δεν τον βάζανε ποτέ σε ματς του Αστέρα;

Αυτό είναι είδηση...

Φοιτητής Περικλής

Eναν καινούργιο φοιτητή έχει από τον περασμένο Ιανουάριο το νεοσύστατο τμήμα της διεύθυνσης αθλητικού μάνατζμεντ του Πανεπιστημίου Σπάρτης: τον Περικλή Βασιλάκη! Ο Βασιλάκης έδωσε ως πτυχιούχος κατατακτήριες εξετάσεις τον περασμένο Δεκέμβρη και πέρασε από τους πρώτους για να παρακολουθήσει το τμήμα οργάνωσης και διαχείρισης αθλητισμού: μπήκε μάλιστα στο β’ έτος. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Διάβασε ότι η Λίγκα θέλει του χρόνου να περιορίσει την προβολή αμφισβητούμενων φάσεων και είπε να πάρει ένα πτυχίο ακόμα για να ανοίξει τους επαγγελματικούς ορίζοντές του. Με το καλό μετά το πτυχίο να πάρει και άδεια μάνατζερ...