Όλα στον αέρα

Για το γήπεδο aς το πάρουμε απόφαση: οι «Παναθηναϊκάρες» με τις οικολογικές ευαισθησίες, οι οποίοι σκίζουν τα φτωχικά ιμάτιά τους ότι θέλουν το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό άνευ εμπορικού κέντρου, μας δουλεύουν κανονικότατα. Διότι είναι τόσο Παναθηναϊκάρες όσο κι ο Σάββας, τόσο οικολόγοι που δεν έχουν φυτέψει ποτέ στον Βοτανικό ούτε τις φακές που βάζαμε στον κεσέ του γιαουρτιού (αυτές με το βαμβάκι) όταν πηγαίναμε σχολείο και τόσο ταπεινοί, που όταν κατεβαίνουν για καφέ στο φτωχικό Κολωνάκι ψάχνουν ειδικά διαμορφωμένα γκαράζ για να παρκάρουν τα θηριώδη SUV τους. Οπότε αν ξεμπλοκάρει το θέμα του συντελεστή δόμησης, θα στήσουν μπλόκο κάπου αλλού. Κι αν σπάσει κι αυτό το μπλόκο, θα βρουν κάποια άλλη πρόφαση.

Στην υπέροχη γραφειοκρατική δημοκρατία που έχουμε, αυτή κατά την οποια 131 νοματαίοι έχουν το συνταγματικό δικαίωμα να πάνε κόντρα σε νόμους τους οποίους έχει υπερψηφίσει η πλειοψηφία της Βουλής, κάποιοι μας δουλεύουν κανονικά. Και δεν έχουν καν το θάρρος να πουν «ναι, ρε, δεν γουστάρουμε να κάνετε γήπεδο πουθενά» και το αμπαλάρουν με «ναι, υπό προϋποθέσεις» και «εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι δεν θέλουμε». Μαγκιά εις το πηλίκον.

Για Κατσουράνη - Γιούρκα
Τα πράγματα είναι απλά: θέλεις Κατσουράνη πραγματικά; Κάνεις κίνηση από τώρα. Αν περιμένεις μήπως βρεθεί κάποιος να πληρώσει τη ρήτρα του Σιμάο, για να σκεφτείς μετά τη λύση του «Κατσούρ», πιθανότατα θα είναι πολύ αργά και θα έχει κλείσει κάπου αλλού. Δεν καταλαβαίνω, απ' την άλλη, γιατί να συνδέεται απαραίτητα η προσπάθεια απόκτησης του Κατσουράνη με την πώληση του Σιμάο. Δεν παίζει και σέντερ μπακ, μέχρι και δεξί μπακ ο Κατσουράνης; Προκάλεσε ποτέ πραγματικό πρόβλημα σε μια ομάδα η παρουσία πολλών καλών παικτών; Μόνο ψευδοπροβλήματα προκαλεί και «ευχάριστους πονοκεφάλους». Εκτός αν τα 4 εκατομμύρια ευρώ μοιάζουν πολλά αυτή τη στιγμή, όταν κανείς δεν ξέρει αν η ομάδα θα βγει δεύτερη. Οσο για τον Γιούρκα, ας κρατάμε μικρό καλάθι.

Για έναν παίκτη που έφυγε (κι αυτός) πικραμένος, που έκανε προσφυγή για χρωστούμενα πριμ, τον οποίο ρώτησε ο Γκαλέτι τη γνώμη του ένα χρόνο πριν έρθει στον Ολυμπιακό και του είπε «μακριά» και που παίρνει 1,5 εκατομμύριο ευρώ, είναι παρακινδυνευμένο να εικάζουμε ότι «θα ρίξει τις απαιτήσεις του όπως ο Καραγκούνης και θα έρθει». Διότι δεν ξέρω κατά πόσο πραγματικά θέλει.

Για την περίφημη λίστα
Καλά κάνει ο Τεν Κάτε και διαψεύδει τα σενάρια μιλώντας στους παίκτες του. Το ίδιο έκανε κι ο Βαλβέρδε το καλοκαίρι, άσχετα που δεν έπειθε ούτε τον πιο αφελή. Από κει και πέρα, όμως, το να λέει ότι μόνο εκείνος ξέρει ποιοι θα φύγουν και ποιοι θα έρθουν είναι για μένα λίγο άτοπο. Οπως δεν είχε άποψη ούτε το καλοκαίρι ούτε τον Γενάρη για κανέναν παίκτη που έφυγε ή που ήρθε, πόσο σίγουρο είναι τώρα ότι θα το πάρει πάνω του; Ο Τεν Κάτε ήθελε τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, τον οποίο δεν ήθελε η διοίκηση. Δεν ήθελε τον Ιβανσιτς, τον οποίο του επέβαλαν. Δεν διάλεξε τον Μελίσση, αλλά τον βρήκε μπροστά του. Δεν ζήτησε Βαβρζίνιακ και Ντέιβιντ, αλλά, βουαλά. Και δεν πήρε ούτε ένα «δικό του» παίκτη σε δύο γεμάτες μεταγραφικές περιόδους.

Για τον Τεν Κάτε
Σέβομαι απόλυτα τις κουβέντες και δηλώσεις ότι η ομάδα θα πορευτεί και του χρόνου με τον Τεν Κάτε και το θεωρώ πολύ σωστή κίνηση να ολοκληρώσει τη διετία και να κριθεί συνολικά. Αναρωτιέμαι, όμως, αν θα ισχύουν όλα αυτά σε περίπτωση που ο Παναθηναϊκός τερματίσει τριτοτέταρτος, μείνει εκτός Τσάμπιονς Λιγκ και μαζέψει καμιά «τεσσάρα» στην Τούμπα ή στο ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ. Διότι τώρα ο περισσότερος κόσμος της ομάδας στηρίζει τον Ολλανδό και δίνει την ευχέρεια στη διοίκηση να τον κρατήσει. Αν αλλάξουν τα πράγματα, κάπως θα πρέπει να εξευμενιστεί ο κόσμος, ο οποίος θα ζητεί το κεφάλι του συμπαθούς Χενκ σε εμαγιέ δίσκο.