Θα σας γελάσω και είναι κρίμα...

Δεν ξέρω να σας πω κατά πόσο έκανε το χρέος του ο ΠΑΟΚ, ο οποίος αναδείχθηκε ισόπαλος –αν και με μισή ομάδα– στη Λάρισα, εκείνο που διαπιστώνω είναι ότι ο Αρης έχει λιγότερα δικαιώματα στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας, εκτός κι αν έρθουν τα πάνω-κάτω στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές.

Δεν ήταν λίγοι όσοι ένιωσαν ηθικά υπερήφανοι με την ισοπαλία του ΠΑΟΚ στη Λάρισα και με το δίκιο τους έφτασαν σε σημείο να γκρινιάξουν γιατί δεν πήρε το «διπλό». Είχε ευκαιρίες και δοκάρια που θα μπορούσαν να του εξασφαλίσουν κάτι παραπάνω από τον βαθμό της ισοπαλίας, αλλά το κυριότερο έχει να κάνει με την ομαλή μετάβαση σε αξιόπιστες εμφανίσεις. Διαπιστώσαμε ότι, ακόμα και με τις απουσίες αρκετών βασικών, μπορεί να παρουσιαστεί συμπαγής και ανταγωνιστικός έως και πρωταγωνιστής.

Προερχόμενος από τις αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό, στις οποίες έδειξε να χάνει πολλή από τη δυναμική του, και υποχρεωμένος να στηθεί ύστερα από αρκετό καιρό με τα «δεύτερα», μας έπεισε ότι δεν έχει απολέσει το συστατικό της ομάδας η οποία ξέρει να παίρνει αποτελέσματα και να στέκεται συνεπής σε πρόσκαιρες προκλήσεις. Δηλαδή, στην παραφιλολογία που συνόδευσε την αποστολή του στη Λάρισα, όταν βρέθηκαν πολλοί για να προδικάσουν το αποτέλεσμα και να μιλήσουν για τη βέβαιη επικράτηση των γηπεδούχων, οι οποίοι στο κάτω κάτω της γραφής «καίγονται» για βαθμούς και είχαν να αντιμετωπίσουν ομάδα με τεράστιες ελλείψεις βασικών ποδοσφαιριστών.

Με λίγα λόγια, ο ΠΑΟΚ εμμέσως πλην σαφώς απάντησε στις «Κασσάνδρες», οι οποίες άκουσαν τον Σάντος να λέει ότι «ο στόχος επετεύχθη» και το συνδύασαν με επτά απουσίες από την αποστολή, για να τον κατηγορήσουν ότι δεν θα προσπαθήσει το ίδιο εντατικά στη Λάρισα, τη στιγμή που θα βόλευε τον Αρη ένα στραβοπάτημα των Θεσσαλών.

Το δράμα του Αρη συνεχίζεται. Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών για να πλησιάσει τη Λάρισα δεν έκλεισε ούτε προχθές. Και είναι άγνωστο αν θα καταφέρουν να φτάσουν πιο κοντά στην πέμπτη θέση, αν δεν βρουν τρόπο να θεραπεύσουν –έστω και με τσιρότο– το φετινό καρκίνωμα. Γιατί μη μου πείτε... Για καρκίνωμα θα πρέπει να μιλούμε κι όχι απλώς για πληγή. Κι αν το πήραν χαμπάρι μόλις προχθές οι 50-100 που ξεφώνισαν τους ποδοσφαιριστές και τη διοίκηση, ο δύσμοιρος Μαζίνιο δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει.

Εκτός κι αν το κατάλαβε από την πρώτη στιγμή που επιμένει σε ρυθμό... Καθαράς Δευτέρας. Το ότι πετάει αετό ο Βραζιλιάνος πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής φάνηκε ξεκάθαρα, όταν στο τέλος του προχθεσινού αγώνα με την Ξάνθη μάς μιλούσε για την εξαιρετική απόδοση των παικτών του στις προπονήσεις. Και τι να το κάνω που στο οικογενειακό διπλό οι βασικοί νίκησαν με «τεσσάρα» τους αναπληρωματικούς; Ας πούμε ότι ξέσπασαν για την «τεσσάρα» από τον Παναθηναϊκό και την πιο πρόσφατη από τον Αστέρα.

Είπα για «καρκίνωμα» και είναι ευκαιρία να σημειώσω το εξής: αν νομίζετε ότι ο Σκόρδας δεν έχει αντιληφθεί ότι η χρονιά πηγαίνει στράφι, είσαστε ελαφρώς γελασμένοι.

Είμαι, επίσης, σίγουρος ότι έχει βάλει στο μίξερ όσα έχει ακούσει από παίκτες, προπονητές και συνεργάτες του στη διοίκηση και κάτι μαγειρεύει για την επόμενη σεζόν. Τι άλλο θα μπορούσε άλλωστε να κάνει; Να περιμένει ένα θαύμα;

Και, ξέρετε, δεν είναι θαύμα να παραγκωνίσει τη Λάρισα από την πέμπτη θέση. Ετσι όπως είδαμε προχθές τη Λάρισα, ενδεχομένως να μην είναι αυτό το δύσκολο. Το πιο δύσκολο είναι να παίξει η ομάδα του ποδόσφαιρο.

Και πάλι θα σας γελάσω. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να κάτσει στον πάγκο ο Κόκε για να σκοράρει ο Αρης ή να πάψει να κάνει πειραματισμούς ο Μαζίνιο για να φορμαριστεί μια ομάδα στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές.

Και τι να κάνει; Να βάλει τον Πρίττα βασικό επειδή είχε παίξει καλά με τον Θρασύβουλο; Ή να περιμένει πότε θα θυμηθεί ο Ρεγκέιρο ότι τον λένε Ρεγκέιρο και οφείλει πάνω απ’ όλα να σεβαστεί το όνομά του;