Καλά που δεν πάθαμε και τίποτα

Γράφει ο Μιχάλης Τσαπίδης

Tη στιγμή που ο Γιορέντε νίκησε δεύτερη φορά τον Γκαλίνοβιτς για λογαριασμό της Βιγιαρεάλ, το ευρωπαϊκό ταξίδι του Παναθηναϊκού τελείωσε. Είκοσι λεπτά πριν από τη λήξη της ρεβάνς με τους Ισπανούς. Τι ακριβώς συνέβη στη φάση κατά την οποία τα φώτα άρχισαν να χαμηλώνουν: οι παίκτες του ΠΑΟ έδειχναν να έχουν αναθαρρήσει, βγήκαν μπροστά και «πούλησαν» μια μπάλα, όταν και οι μπακ και οι κεντρικοί χαφ ήταν ψηλά.

Η κόντρα επίθεση, την οποία εκδήλωσε ο Ιμπαγάσα και τελείωσε ο Γιορέντε, απέβη μοιραία. Επρόκειτο για ένα γκολ σαν τα πολλά που έχει δεχτεί φέτος ο Παναθηναϊκός με τον ίδιο τρόπο. Στην κόντρα, όντας εκτεθειμένος στην άμυνα, με κενά που δεν είναι εύκολο να καλύψουν κουρασμένα πόδια στο 70ό λεπτό. Αυτά τα πάθαινε ο Παναθηναϊκός με τον Εργοτέλη. Με τη Βιγιαρεάλ δεν θα τα πάθαινε;

Στην κρίσιμη φάση του παιχνιδιού αποδείχτηκε και κάτι άλλο: πως ορθώς ο Τεν Κάτε, σαν καλός αναισθησιολόγος, προσπαθούσε να κάνει υπνωτική ένεση στο ματς. Επιδίωξε αυτό που ήθελε, δηλαδή να μη δεχτεί γκολ. Και ίσως θα 'χει να θυμάται σαν πάθημα που γίνεται μάθημα (μόνο που κάποια στιγμή πρέπει να γίνει τέτοιο!) ότι με ψηλά τα μπακ η άμυνα του Παναθηναϊκού μοιάζει να «λέει» στον αντίπαλο «περάστε!».

Απ' αυτή τη διαδρομή, όμως, ο Τεν Κάτε και όλοι εμείς θα 'χουμε να θυμόμαστε κι άλλα, όπως το επιβλητικό 0-3 στη Βρέμη και το απίθανο 0-1 στο Μιλάνο με την Ιντερ. Δύο αποτελέσματα που εκχώρησαν στους «πράσινους» το δικαίωμα συμμετοχής στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, μολονότι βρίσκονταν με την πλάτη στα σχοινιά ύστερα από τις τρεις πρώτες αγωνιστικές και τον μόλις ένα βαθμό στο ενεργητικό τους.

Στην πραγματικότητα αυτός ο αποκλεισμός δεν είναι δυνατόν να έχει αρνητική επίδραση στον Παναθηναϊκό. Μπροστά είναι τα δύσκολα για την ομάδα του Τεν Κάτε. Στα προσεχή πλέι οφ του πρωταθλήματος, στα οποία το διακύβευμα είναι μεγάλο: η προοπτική συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ και την επόμενη ποδοσφαιρική σεζόν. Οσο για τα χθεσινά, όπως λέει και το ανέκδοτο: «καλά που δεν πάθαμε και τίποτα».