Δεν χωρούν δύο σταρ στην ίδια ομάδα...

Χθες η «SportDay», λατρεμένε αναγνώστη, προσπάθησε να βρει τους λόγους της κακής πορείας του πολυμετοχικού. Εκτίμησα την προσπάθεια των αγοριών μου, όμως θεωρώ πιο σημαντικό αντί για τις «αιτίες του κακού» να αναζητηθούν οι λύσεις που θα βγάλουν την ομάδα από το αδιέξοδο. Τη σκέψη μου πρέπει να διάβασε ο αρρενωπός Βασίλης Γαλούπης, ο οποίος στη στήλη του στον «Φίλαθλο» κατέθεσε μία επαναστατική πρόταση που, αν εισακουστεί, θα φέρει την άνοιξη στο «πράσινο» στρατόπεδο...

Γράφει ο Βασίλης μου: «Εγώ, λοιπόν, φτάνω να σκεφτώ ότι ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται ούτε άλλον προπονητή, ούτε άλλον γυμναστή, ούτε άλλον φυσιοθεραπευτή, ούτε άλλον ποδοσφαιριστή. Χρειάζεται ένα χαστουκατζή». Mon Dieu, ρίγη συγκίνησης διαπερνούν το καλοσμιλεμένο σώμα μου. Ο Γαλούπης μ' ένα του άρθρο κατάφερε να καταρρίψει το μύθο που έχτισε ο «Οργανισμός Τουρισμού του Κουίνσλαντ» για την «καλύτερη δουλειά στον κόσμο». Αν η διοίκηση του πολυμετοχικού προκηρύξει διαγωνισμό για τη θέση του χαστουκατζή, δεν θα προλαβαίνει να μετρά τις αιτήσεις που θα φτάνουν από όλες τις γωνιές του κόσμου. Πρόκειται ασφαλώς για επάγγελμα-φαντασίωση που θα συγκινούσε ακόμα και τον Χρήστο Ζαμπούνη...

Οι υποχρεώσεις του χαστουκατζή είναι συγκεκριμένες. Δες το σκίτσο για να πάρεις μια μικρή γεύση και μάθε τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τον γλυκό Γαλούπη: «Εκεί που παρατάσσονται οι ομάδες για τα εύκολα θεωρητικά ματς στο ΟΑΚΑ, να περνάει από μπροστά τους ο επαγγελματίας χαστουκατζής με την παλάμη σαν κουπί από βάρκα και να χώνει χαστούκια σε όλους ανεξαιρέτως».

Μελώνω. Για να είμαστε βέβαιοι για την επιτυχία του εγχειρήματος, όμως, θα πρότεινα μόλις ο χαστουκατζής ολοκληρώσει την πρώτη γύρα, να σφυρίζει, οι παίκτες του πολυμετοχικού να γυρίζουν αυτομάτως και το άλλο μάγουλο και να τους περνά και ένα δεύτερο χέρι. Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως, λατρεμένε...

Δεν τελειώσαμε ακόμα, honey. Είπαμε, εξαιρετική δουλειά είναι, αλλά για να βγει το μεροκάματο χρειάζεται και ένας κόπος ακόμα: «Και όταν έχει τελειώσει ο χαστουκατζής με τους παρατεταγμένους παίκτες της ενδεκάδας, να πηγαίνει και στον πάγκο να χώνει και άλλες δυο καρπαζιές στον Τεν Κάτε. Να έχουν ξυπνήσει και οι παίκτες, άρα ο Παναθηναϊκός να παίρνει αυτά τα ματς, τα για πλάκα θεωρητικά, που του στερούν τόσα χρόνια πρωταθλήματα και Κύπελλα».

Αυτά είναι τα βασικά καθήκοντα του χαστουκατζή, sugar. Κανείς δεν τον εμποδίζει, όμως, να πάρει και δικές του πρωτοβουλίες. Αν, δηλαδή, δει κατά τη διάρκεια του αγώνα κάποιον παίκτη να υστερεί, μπορεί να κάνει τον Τζίμι Τζαμπ, να μπει στο γήπεδο, να του ρίξει μια ψιλή για να συνέλθει και να ξαναβγεί. Αν επίσης διαπιστώσει ότι ο Τεν Κάτε δεν κάνει σωστές αλλαγές, μπορεί να τον πλησιάσει και να παίξουν μαζί το μονόπρακτο «Οταν ο Βασίλης συνάντησε τον Ντίνο Κούλη». Κώστα, συγκρατήσου, σε παρακαλώ. Δεν θέλω να σου βάζω ιδέες...

Αλλάζω θέμα, πιστέ μου αναγνώστη, και περνώ στον γλυκό Γιώργο Μίνο, ο οποίος έχει βρει τον μπελά του. Μια βόλτα είπε να κάνει ο Γιώργος μου στην Αθήνα και του βγήκε ξινή. Οι θαυμαστές του δεν τον άφησαν σε χλωρό κλαρί. Διαβάζω στο Metrosport.gr: «"Θέλετε να βγαίνει κάθε χρόνο πρωταθλητής και Κυπελλούχος η ομάδα του Πειραιά;", αναρωτήθηκαν χθες στην Αθήνα μόλις με αντίκρισαν σε κεντρικούς δρόμους».

Το περίεργο της ιστορίας, φίλε αναγνώστη, δεν είναι ότι ο κόσμος σταματούσε τον Μίνο για να του μιλήσει. Συμβαίνει αυτό με τους επιφανείς άνδρες. Το εντυπωσιακό είναι το περιεχόμενο των ερωτήσεων που του έκαναν. Αντί να του ζητήσουν να τους πει σε ποιο νυχτερινό κέντρο θα εμφανιστεί μαζί με τον Βαρούχα και τον Πουρουπουπού, για να μάθουν ποιο θα είναι το πιο hot μαγαζί της βραδιάς, του έλεγαν τον πόνο τους για τον σωκρατικό. Είναι σαν να βλέπεις την Τζούλια Αλεξανδράτου στον δρόμο και να ζητείς τη γνώμη της για το νέο άλμπουμ των U2. Χωράει ανθρώπου νους τέτοια διαστροφή;

Συνεχίζει ο Γιώργος: «"Γιατί το λέτε αυτό;", τους ρώτησα. "Μα δεν γίνεται κάθε φορά να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές", μου απαντούσαν και κουνούσαν το κεφάλι τους πικραμένοι γι' αυτή την κατάσταση». Είναι προφανές ότι ο απλός οπαδός αντιμετωπίζει τον Μίνο, όπως ο συνταξιούχος τον Αυτιά. Από τη μέρα που είδε κοτζάμ Κασναφέρη να γονατίζει μπροστά στο θαυματουργό μικρόφωνο του Γιώργου, εναπόθεσε τις τελευταίες του ελπίδες για την εξυγίανση στον χώρο της διαιτησίας σε εκείνον. Αν ο λαός μπορούσε να ψηφίσει τον αρχιδιαιτητή της καρδιάς του, ο Μίνος θα ξεπερνούσε το ποσοστό του Παπανδρέου στην κατηγορία «πλέον ακατάλληλος για τη διακυβέρνηση της χώρας». Με το όνειρο θα έμενε ο Κύρος...

Ο καλός μου στη συνέχεια, επειδή αντιλαμβάνεται ότι τα πνεύματα στη συμπρωτεύουσα έχουν οξυνθεί τις τελευταίες μέρες, στέλνει το δικό του ενωτικό μήνυμα προς τους οπαδούς του ΠΑΟΚ: «Πρέπει να είναι έτοιμοι οι φίλοι της ομάδας να δείξουν πόσο υπεράνω και πολιτισμένοι είναι απέναντι στους "επιστήμονες" του Πειραιά, οι οποίοι έφεραν με τα γεγονότα που σημειώθηκαν το ποδόσφαιρο πολλά χρόνια πίσω. Ο ΠΑΟΚ θέλει και μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι για τη νέα πορεία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ξέρει να προασπίζει τα συμφέροντά του και δεν πέφτει σε παγίδες κάποιων που μοναδικό στόχο έχουν την εξόντωση. Ο ΠΑΟΚ ξύπνησε και θα κτυπάει δυνατά το χέρι στα κέντρα των αποφάσεων με όση δύναμη έχει. Με ψυχή και τον Ζαγοράκη μπροστάρη θα τα καταφέρει».

Αν δεν με κρατούσε η θεία Λουκρητία, θα είχα πάρει ήδη το λάβαρο του «Δικεφάλου του Βορρά» και θα είχα βγει στους δρόμους, ψάχνοντας τον Τεό, για να στοιχηθώ και γω πίσω του στην πορεία για τη μεγάλη επανάσταση. Ο λόγος του Γιώργου ξύπνησε τον Αλαβάνο που κρύβω βαθιά μέσα μου. Δεν αποκλείω, dear, ο Μάκης να διάβασε το άρθρο του Μίνου και αμέσως μετά να υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του γενικού διευθυντή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Διότι δύο σταρ στην ίδια ομάδα δεν χωρούν...