Οι οπαδικές καραμελίτσες μπουκώνουν…

Εβλεπα τον Παναθηναϊκό να χάνει από τα δεύτερα του Πανσερραϊκού για το Κύπελλο Ελλάδας, έχοντας κάνει μόνο ένα φάουλ στο πρώτο 25λεπτο του ματς, και σκεφτόμουν πόσο παράλογη είναι πολλές φορές η εκ του αποτελέσματος κριτική που γίνεται μόνιμα στην Ελλάδα.

Μετά το ντέρμπι του Καραϊσκάκη ο Ολλανδός πέρασε ως ο μεγάλος θριαμβευτής του ματς, γιατί ο ΠΑΟ έκανε καλό τελευταίο μισάωρο και σοβαρεύτηκε αγωνιστικά όταν έμεινε με δέκα παίκτες. Ενώ ειδικά για το ντέρμπι θα 'πρεπε να του έχει γίνει κριτική και μάλιστα σκληρότατη. Οχι γιατί δεν κέρδισε, αλλά γιατί δεν έπαιξε όσο καλά θα μπορούσε.

Δεν είναι ξεκομμένο από την υπόλοιπη σεζόν το ματς με τον Πανσερραϊκό. Τι παιδεύεται να μάθει όλη τη σεζόν ο Τεν Κάτε στον ΠΑΟ; Να μάθει να αντιμετωπίζει τις ανάγκες του ελληνικού πρωταθλήματος ως αληθινά μεγάλη ομάδα. Δηλαδή χωρίς να χρειάζεται σε αυτού του είδους τα ματς κάποια ιδιαίτερη τακτική προετοιμασία και να αρκεί η απλή εφαρμογή μιας δεδομένης τακτικής που προπονητές όπως ο Ολλανδός αρέσκονται να αποκαλούν «ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας».

Το ντέρμπι στο Καραϊσκάκη θα έπρεπε να είναι για πολλούς λόγους το ματς στο οποίο θα φαίνονταν τα αποτελέσματα των πολλών μαθημάτων που προηγήθηκαν μέσα στη χρονιά. Ο Ολυμπιακός ήταν κατάκοπος και χωρίς ηθικό από τις συνεχείς ήττες. Ο ΠΑΟ δεν είχε το παραμικρό άγχος για τη νίκη και ερχόταν από το καλό αποτέλεσμα στο «Μαδριγάλ».

Στον Ολυμπιακό παραμονές του ματς τσακώνονταν ο Λέτο με τον Βαλβέρδε, στον ΠΑΟ προετοιμάστηκαν κάνοντας ανοιχτή προπόνηση στη Λεωφόρο μπροστά σε χιλιάδες ενθουσιώδεις οπαδούς. Από τον Ολυμπιακό έλειπαν παίκτες, την ώρα που ο ΠΑΟ ήταν υπερπλήρης. Ο ΠΑΟ έπρεπε να διεκδικήσει τη νίκη για να πείσει τον κόσμο (κι όχι μόνο τους οπαδούς του) ότι η διαφορά στη βαθμολογία είναι πλαστή και ότι η πρόοδός του υπήρξε μέσα στη χρονιά τεράστια. Μόνο κάτι τέτοιο, όμως, δεν φάνηκε.

Ανασταλτικά

Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα πολύ καλό ματς στο ανασταλτικό κομμάτι. Περιόρισε τον Ντιόγο, μάρκαρε τον Μπελούτσι με τον Σιμάο, έκανε σωστή κατοχή μπάλας, κυρίως χάρη στον Καραγκούνη και τη σχεδόν αδιάκοπη κίνησή του. Ομως την πρώτη ώρα του αγώνα και μέχρι την αποβολή του Σαριέγκι ούτε το παιγνίδι του επέβαλε ούτε φάνηκε να έχει επιθετικές βλέψεις. Το ότι ο ΠΑΟ περιόρισε τον Ολυμπιακό δεν αποτελεί κατόρθωμα.

Πέρυσι στο αντίστοιχο ματς του πρωταθλήματος, με τον Πεσέιρο στον πάγκο και έχοντας την ίδια λογική, είχε παίξει πολύ καλύτερα, μια και πίεση σοβαρή δεν του είχε ασκήσει ο Ολυμπιακός και πάρα πολλές κόντρα αντεπιθέσεις είχαν βγάλει ο Ν'Ντόι και ο Ιβανσιτς.

Τις προηγούμενες δύο εβδομάδες άκουγα όλο τον κόσμο να μιλάει απαξιωτικά για τις εμφανίσεις του Ολυμπιακού στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και την ευκολία με την οποία η Σεντ Ετιέν τού έκανε ευκαιρίες, διαλύοντας την άμυνά του. Η σύγκριση της εμφάνισης που έκανε η Σεντ Ετιέν στο Καραϊσκάκη με αυτή που έκανε ο ΠΑΟ θα 'πρεπε να προκαλεί κατάθλιψη στους φίλους των «πρασίνων».

Και μην αρχίσει πάλι το τροπάριο για τη διαιτησία, γιατί σε βάρος της Σεντ Ετιέν δώθηκε μια «μαϊμουδιά πέναλτι», που αν είχε δοθεί σε βάρος του ΠΑΟ, θα 'χε ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος. Οσο για τους επόπτες, να δεχτώ ότι αδίκησαν τον ΠΑΟ σφόδρα. Σε πόσες φάσεις; Σε δύο; Σε τρεις; Και τι συνιστούν αυτές; Επιθετική παραγωγή; Θέλω απλώς να θυμίσω ότι οι Γάλλοι είχαν στο Καραϊσκάκη 18 σουτ, εκ των οποίων 9 στην εστία! Τόσα στον Ολυμπιακό ο ΠΑΟ δεν έκανε και στα δύο ντέρμπι της χρονιάς.

Σύνθεση

Γιατί συνέβησαν αυτά; Γιατί ο Ολλανδός κατέβασε στο Καραϊσκάκη λάθος σύνθεση. Κακώς εμπιστεύθηκε τον Ρουκάβινα (που δεν είναι ακόμα έτοιμος για βασικός σε τέτοια ματς) και κακώς πίστεψε τον Ιβανσιτς γιατί του είπαν ότι έχει παράδοση μεγάλων παιχνιδιών στο Φάληρο. Αυτή η λογική είναι πολύ ελληνική, δεν του ταιριάζει. Το ίδιο το ματς απέδειξε ότι ο ΠΑΟ είχε τρόπους (και φυσικά παίκτες) να παίξει καλύτερα.

Ο Χριστοδουλόπουλος ήταν πιο φρέσκος από τον Αυστριακό, ο Σαλπιγγίδης στην κορυφή έπαιξε καλύτερα από τον Κροάτη, ακόμα κι ο Κλέιτον στο λίγο που αγωνίστηκε ήταν αρκετά παραγωγικός. Προφανώς κάποιες αξιολογήσεις ήταν λανθασμένες, όμως το πιο μεγάλο πρόβλημα δεν ήταν η ενδεκάδα, αλλά η προσέγγιση του ματς. Ο ΠΑΟ στο ματς που έπρεπε να παίξει για να κερδίσει επιδεικνύοντας την πρόοδό του κρύφτηκε, προτιμώντας την άμυνα και το κυνηγητό δυο–τριών φάσεων στις αντεπιθέσεις. Αν δεν του έκοβαν κάποιες από αυτές τις ελάχιστες οι διαιτητές κι απλώς αστοχούσαν οι επιθετικοί του, δεν θα 'χε να θυμάται τίποτα από το ματς.

Επίπτωση

Αυτή η λανθασμένη νοοτροπία είχε επίπτωση στο χθεσινό ματς με τον Πανσερραϊκό. Για μισή ώρα στην αρχή, απέναντι στους μικρούς του Χιούγκο Μπρος, ο ΠΑΟ έκανε ένα απαράδεκτο ματς ως συνέχεια του ό,τι έγινε την Κυριακή. Δεν τόλμησε να παίξει στο Καραϊσκάκη, δεν μπήκε με τη σωστή νοοτροπία χθες.

Η συνεπαγωγή της νοοτροπίας ήταν η εμφάνιση: χαλαρός ρυθμός, ελάχιστο πρέσινγκ, ατομικές ενέργειες, κανένα σχέδιο επίθεσης, τουλάχιστον μέχρι το γκολ του Μπαϊκαρά, το οποίο κάπως τον ξύπνησε, περίπου όπως στο Καραϊσκάκη. Μόνο που η όποια αντίδραση δεν αποτελεί οργανωμένο ποδόσφαιρο. Οταν ο ΠΑΟ ξεθύμανε, δέχτηκε και το δεύτερο γκολ. Κι όταν με τη φούρια του άρχισε να κυνηγάει απελπισμένος τη νίκη, ήταν αργά.

Ελλειψη

Ο ΠΑΟ αποκλείστηκε από το Κύπελλο, εξαιτίας της έλλειψης κριτικής μετά το ντέρμπι. Αντί να θέσουν την ομάδα ενώπιον των ευθυνών της, την μπούκωσαν με οπαδικές καραμελίτσες για τη διαιτησία. Η κριτική στους διαιτητές και στο Καυτανζόγλειο και στο Καραϊσκάκη και στο ματς με την ΑΕΚ ήταν άδικη γιατί δεν υπήρχε πρόθεση –τα λάθη είναι ανθρώπινα. Καλή είναι η γκρίνια για τη διαιτησία κι εύκολη η συνακόλουθη αποθέωση μιας ομάδας κι ενός προπονητή για να καταδειχθεί η αδικία που τους έγινε. Αλλά μετά έρχεται ο Μπαϊκαρά…

Κάτι άλλαξε

Στο δεύτερο ημίχρονο του ματς του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ ο Ερνέστο Βαλβέρδε έβγαλε τον Πατσατζόγλου και πέρασε στο ματς τον Νταρμπισάιρ. Ο Ισπανός άλλαξε το 4-2-3-1 έπειτα από μήνες και πέρασε σε ένα κλασικό 4-4-2 με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Οι ακραίοι χαφ, δηλαδή ο «Τζόλε» κι ο Γκαλέτι, πήραν μπάλα χωρίς να χρειάζεται να κάνουν συγκλίσεις για να πλαισιώσουν τον Ντιόγο, σέντραραν περισσότερο, άνοιξαν τις αντεπιθέσεις, χωρίς να κυνηγάνε τους αντίπαλους ακραιούς μπακ.

Ο Ντιόγο με τον Αγγλο δίπλα του είχε περισσότερες πιθανότητες να πάει σε φάσεις ένας εναντίον ενός. Στη φάση του γκολ ξεμονάχιασε για πρώτη φορά στο ματς τον Μαλεζά και λίγο αργότερα πήρε και την αποβολή του Κοντρέρας. Η κίνηση του Ισπανού προπονητή δεν ήταν ούτε μεγαλειώδης, ούτε εμπνευσμένη, ούτε μαγική. Ηταν κάτι πιο σημαντικό, απολύτως λογική. Εγραφα χθες ότι με μια κουρασμένη ομάδα δεν μπορεί να παίζει όπως έπαιζε όταν ήταν φρέσκια κι έτρεχε. Ο Βαλβέρδε για πρώτη φορά διαχειρίσθηκε λογικά το μομέντουμ της ομάδας του.

Δεν ξέρω πόσο τελείωσε το ματς –αν υπάρχει λόγος θα γράψω γι' αυτό αύριο. Θέλω απλώς να επισημάνω ότι ο Βαλβέρδε έδειξε χθες ότι υπήρχε τρόπος να παίξει διαφορετικά, όχι μόνο στο κυριακάτικο ντέρμπι, αλλά και σε άλλα πρόσφατα ματς στα οποία τόσο δυσκολεύτηκε.

Προφανώς ο Ισπανός ήταν πολύ ευχαριστημένος από την ομάδα του –τόσο ευχαριστημένος που δεν ήθελε να αλλάξει το παραμικρό. Ο τρόπος που διαχειρίσθηκε το χθεσινό ματς δείχνει ότι ακόμα κι αυτός ο φτωχός σε πολλές λύσεις Ολυμπιακός μπορεί να παίξει και κάπως διαφορετικά. Αρκεί ο προπονητής του να βρει το πώς.

Στο μεταξύ ο Κουκουλάκης απέβαλε και τον Ιβιτς χωρίς δισταγμούς. Στα τελευταία ματς στο Καραϊσκάκη βρέχει κόκκινες. Είναι προφανές ότι οι φωνές του Ολυμπιακού για το σκληρό παιχνίδι εισακούστηκαν. Οι φωνές των υπόλοιπων όχι, αλλά αυτό είναι μια ιστορία που θα πρέπει να ενδιαφέρει τους αλλους κι όχι τον Ολυμπιακό.

Η γνώμη μου είναι ότι ο ακριβοδίκαιος Κουκουλάκης είχε δίκιο και στις δύο κάρτες, αν και πριν από το φάουλ του Ιβιτς είχε γίνει φάουλ του Αραμπατζή. Αλλά η διαιτησία στην Ελλάδα είναι πλέον πολιτική και η λογική δεν χωράει πια σε τίποτα …

Τυχερός

Μου το 'λεγε φίλος διαιτητής, την επόμενη του ντέρμπι. «Αν δεις πουθενά τον Σπάθα, ζήτα του να σου πει έξι νούμερα στο Λόττο να τα παίξουμε. Ο άνθρωπος είναι ο πιο τυχερός στον κόσμο»! «Γιατί το λες; Γιατί έχει πατέρα τον κυρ–Γιάννη και τον έκανε ξεφτέρι;», ρώτησα.

«Οχι, ρε. Γίνεται ό,τι γίνεται και ο Κλέιτον καταλήγει στο έδαφος. Και λέω τώρα θα σε δω, κύριε Σπάθα, που παίρνεις όλο άριστα χωρίς να σου 'χει τύχει μισή δύσκολη φάση φέτος. Θα δώσεις το πέναλτι και θα σε κυνηγάει ο Ολυμπιακός ή δεν θα το δώσεις και θα σε κυνηγάει ο ΠΑΟ; Κι εκεί που περιμένω να δω τι θα κάνει στην πρώτη δύσκολη, βλέπω ότι ο Τρύφων σήκωσε σημαιάκι και τον γλίτωσε! Απίστευτα πράγματα…».