Ημερολόγιο καταστρώματος «Μαδριγάλ»

ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

* Η σκηνή του πρώτου λεπτού ξύπνησε εφιαλτικές θύμησες. Τότε, στο πρώτο κιόλας λεπτό, η Μπαρτσελόνα άνοιξε το σκορ με τον Ετό σε μια βραδιά που δεν έλεγε να τελειώσει. Μόνο που θα ήταν άδικο να πετύχει γκολ με τη σέντρα και η Βιγιαρεάλ απέναντι σε μια τόσο ενισχυμένη άμυνα, μια 11άδα σχεδόν καθολικά αμυνόμενη. Διότι ο Τεν Κάτε το «μελέτησε» το παιχνίδι πολύ πιο προσεκτικά, σε αντίθεση με τον Μαλεζάνι τότε, ο οποίος εφάρμοσε το σύστημα «τριαλαριραρόμ», ένα σύστημα ευχάριστο στο μάτι μόνο αν είσαι Καταλανός.

* Μήπως, όμως, ο Τεν Κάτε το παράκανε; Ο Μάντζιος μόνος κι έρημος κάπου ανάμεσα στα σέντερ μπακ τους, ο Καραγκούνης πολλές κούρσες αλλά δίχως στήριξη, ο Ζιλμπέρτο κατώτερος των απαιτήσεων, οι ακραίοι «αλυσοδεμένοι» κοντά στην περιοχή τους. Οι Ισπανοί το πήραν χαμπάρι, ο Σένα έκοβε, ο Ιμπαγάσα έραβε, ο Καθόρλα έτρεχε κι ο Ρόσι τρύπωνε.

* Ο Ισπανός σκηνοθέτης έδειξε καμιά 20αριά φορές τη φάση με τον Καθόρλα να μαρκάρεται απ' τον Βαβρζίνιακ, μήπως και την εικοστή φορά ανακαλύψει καμιά παράβαση. Του κάκου (όχι του ρέφερι, του άλλου).

* Κι όμως, παρά την υπεροχή των Ισπανών, αυτό το 61-39 κατοχή μπάλας, που σου πλάκωνε την καρδιά, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να έχει ανοίξει το σκορ στο πρώτο ημίχρονο. Είτε με την υψηλής αισθητικής και ποδοσφαιρικής ευφυΐας πινελιά του Μάντζιου, με το ανάποδο τακούνι από το κόρνερ του Καραγκούνη –αν έμπαινε θα μιλάγαμε για το γκολ της δεκαετίας– είτε με το φάουλ του Καραγκούνη –όταν θα μπορούσε να είχε ανοίξει το σκορ, αλλά δεν το πήραν χαμπάρι οι διαιτητές.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

* Ο Γκάμπριελ μπήκε αντί του Γκούμα, ο Βαβρζίνιακ επέστρεψε στα λημέρια του κι άφησε ήσυχα τα... άγνωστα χωράφια της μεσαίας γραμμής, ο Σπυρόπουλος ξανάγινε μπακ, ο Καραγκούνης πήγε στην αγαπημένη του αριστερή πλευρά. Η ατέλειωτη μοναξιά στην επίθεση του Παναθηναϊκού, κόντρα σε κάθε λογική, έφερε ένα γκολ πέρα από κάθε φαντασία –εξαιρείται αυτή του Καραγκούνη. Ο Μάντζιος αφήνει όμορφα στον Καραγκούνη, η μπάλα αναπηδάει μπροστά του όσο πρέπει ώστε να φύγει ψηλά, ο τερματοφύλακας την ακουμπά τόσο ώστε να τη στείλει πιο ψηλά και πιο βαθιά κι ο Καραγκούνης πανηγυρίζει α λα Βρέμη: ό,τι να 'ναι.

* Λίγα λεπτά μετά, ο Μάντζιος είχε την ευκαιρία να τελειώσει την όμορφη γιορτή, με μια φάση στην οποία ο Σένα σήμανε έκτακτο «Amber Alert» διότι τον έχασε κι έψαχνε απελπισμένα να τον βρει. Πόσοι επιθετικοί στην Ευρώπη θα έκαναν άραγε αυτό που έκανε ο Βαγγέλης σε μισό τετραγωνικό; Ο Πιρές μάς χάλασε τη διάθεση κερδίζοντας πέναλτι, ο Ρόσι το εκτέλεσε κι όλα αυτά με την ευγενική χορηγία του φαλακρού εκδικητή με τη σφυρίχτρα, ο οποίος δεν είδε το σπρώξιμο πάνω στον Βαβρζίνιακ από τον Ρόσι.

* Ο πολύτιμος Καραγκούνης αποχωρεί τραυματίας, ο εξίσου πολύτιμος Σαλπιγγίδης μπαίνει. Οχι επιλογή σκοπιμότητας, αλλά πολύτιμη αλλαγή. Τσαμπουκάς στον πάγκο με τον Τεν Κάτε –που δεν θέλει και πολύ να φιτιλιάσει, κάρτα και στον Ανχελ Λόπεθ. Κορόιδα πιάστηκαν οι Ισπανοί, οι φασαρίες ανακουφίζουν και δίνουν ανάσες σ' αυτούς που πιέζονται. Η άμυνα βαστάει, τα λέμε σε δύο εβδομάδες. Ποιο «Μαδριγάλ»; Για κοπιάστε στο ΟΑΚΑ να δείτε ατμόσφαιρα...