Οταν λυγίζει η πένα του ποιητή

Ορισμένες φορές η πένα του ποιητή λυγίζει μπροστά στην ανθρώπινη βαρεμάρα. Είναι οι φορές που τα κλισέ ξεπηδούν σαν τα διαβολάκια προτείνοντας την εύκολη σωτηρία. «Με τον κόσμο του για 12ο παίκτη…», για να τελειώσεις με τον ΠΑΟΚ; «Με ανοιχτές τις πληγές της Σεντ Ετιέν», για να ξεπετάξεις και τον Ολυμπιακό;

«Κρατάει το αποτέλεσμα», και ησυχάζεις με την ΑΕΚ; «Μας κακομαθαίνετε, κύριε πρέσβη», και κάνεις τους Παναθηναϊκούς χαρούμενους. Εκείνες, όμως, τις στιγμές που τα διαβολάκια του κλισέ σου προτείνουν την εύκολη λύση, είναι εκείνες που πρέπει να αντισταθείς και σε μια εντελώς αδιάφορη αγωνιστική, να βρεις ό,τι τελοσπάντων έχει ελπίδα να περάσει στην ιστορία. Εστω για να το θυμόμαστε και την ερχόμενη εβδομάδα.

Με το πρωτάθλημα να έχει εδώ και καιρό τελειώσει και το νέο σύστημα των πλέι οφ να τους δίνει ενδιαφέρον όταν θα αρχίσουν, αλλά να κάνει σχεδόν αδιάφορες τις βαθμολογικές διαφορές, το μόνο που συνεχίζει να έχει ενδιαφέρον είναι αν υπάρχει ομάδα που θα βάλει από κάτω τον Λεβαδειακό και θα σώσει την κατηγορία. Μια υπόθεση σημαντική για τον ακατάβλητο πρόεδρο Γιάννη Κομπότη και για τους οπαδούς του Λεβαδειακού, αλλά οι υπόλοιποι πρέπει να αναζητήσουν αλλού τις συγκινήσεις τους. Αλλά πού;

Στο αστερισμό του Κουτσιανικούλη; Οχι ακόμα. Στο ματς με τον Ολυμπιακό ο επιθετικός του Εργοτέλη έδειξε ότι εκτός από την ταχύτητα και τις κλασικές περιστροφές της γνήσιας «κουβαρίστρας», τα πάει καλά και στην τεχνική. Οι μισοί παίκτες που παίζουν στην Ελλάδα και τα 4/5 των Ελλήνων παικτών, αν είχαν δοκιμάσει να κοντρολάρουν στην κίνηση μια ψηλοκρεμαστή μπαλιά των 30 μέτρων που έρχεται πίσω από την πλάτη τους, θα έδιναν μόνο δουλειά σε κάποιο μπολ μπόι για να κυνηγήσει την μπάλα.

Ο Κουτσιανικούλης κατάφερε να την κοντρολάρει, αλλά όχι ακριβώς όπως θα ήθελε. Οταν η προσπάθεια πιάσει, η μπάλα κολλάει στο μυτάκι του παπουτσιού. Είναι βέβαιο ότι αυτό ήθελε να κάνει και ο Κουτσιανικούλης, άσχετο βέβαια ότι επειδή το κοντρόλ δεν πιάνει τέλεια και η μπάλα φεύγει στα δεξιά, το πλασέ γίνεται πιο εύκολο.

Οσο για τις ομάδες της κορυφής, ο Ολυμπιακός ήδη βρίσκεται στο mode του ψαροντούφεκου. Δεν είναι ότι οι παίκτες δεν κοιτάνε να κερδίσουν, αλλά αυτό το κατιτίς, αυτό το τρέξιμο για την μπάλα που θα το έκαναν αν κάποια ομάδα τους απειλούσε αλλά δεν το κάνουν με 14 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο, απουσιάζει. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να νίκησε τον Ηρακλή, αλλά εκτός του γκολ η καλύτερη ευκαιρία ανήκε στον ηττημένο.

Η ΑΕΚ κέρδισε σε ένα ματς που ο πιο περίπλοκος συνδυασμός ήταν όταν ο τερματοφύλακας πετύχαινε τον φορ με ελεύθερο. Και μόνο ο Παναθηναϊκός από τις ομάδες της κορυφής, πιθανότατα και λόγω Βιγιαρεάλ, έδειξε σε πλήρη ετοιμότητα. Χωρίς βέβαια να μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα, μια και ο Πανιώνιος σε μια επίδειξη προγραμματισμού πρέπει να έχει 35 παίκτες στο ρόστερ του, χωρίς ούτε ένας να είναι φορ.

Μια αγωνιστική που για να γραφτεί κάτι πρέπει να επιστρατευθούν σχεδόν όλα τα κλισέ. Εκτός από ένα: «Τώρα που μπαίνουμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος…». Να το ξεκινήσεις γίνεται. Αλλά πώς να το τελειώσεις; «...Θα μας πάρει ο ύπνος»;