Οι υπόλοιποι στον Βασιλακόπουλο...

Τo σταυρόλεξο που φτιάχτηκε από τα χεράκια του Τζόρντι Μπερτομέου δεν είναι για λύτες δυνατούς, αλλά για υποψιασμένους. Οσοι γνωρίζουν τις προτεραιότητες του Καταλανού και των συνεργατών του έπιασαν εξαρχής το νόημα. Για τους ισχυρούς, τους πλούσιους και τους πιστούς συμμάχους της Ευρωλίγκας η πόρτα παραμένει ανοιχτή. Οσοι βρουν τρόπο να προστεθούν στο λόμπι των εύρωστων και φιλόδοξων, θα βρουν εύκολα παράθυρο, ανοιχτό και ευρύχωρο. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να περάσουν από χίλια κύματα για να περάσουν το κατώφλι του «Τσάμπιονς Λιγκ του μπάσκετ».

Της άλλης πλευράς οι αντιρρήσεις έχουν βάση όχι καθαρά αθλητική, αλίμονο δα, αλλά ξεκινούν από την ανάγκη να ικανοποιηθούν ακόμα περισσότεροι «ημέτεροι». Σύμφωνα με το πλάνο Μπερτομέου, οι υπόλοιπες ισπανικές ομάδες, πλην του «εγγυημένου» κουαρτέτου Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Ουνικάχα, Τάου, θα πρέπει να πετύχουν εποποιία για να στριμωχτούν και αυτές στην Ευρωλίγκα: να κατακτήσουν το κολασμένο πρωτάθλημα της χώρας τους μπροστά απ' όλα τα μεγαθήριά της ή έστω το σκληροτράχηλο και δύσβατο EuroCup. Ο πολύς Εδουάρδο Πορτέλα επαναστάτησε, μαζί του και η (λοιπή) ACB. Αλήθεια, πώς φέρεται έτσι ο Μπερτομέου στη χώρα που πρωτοστάτησε στην πειρατεία του σωτηρίου έτους 2000; Ξέχασε την πηγή από την οποία άντλησε την ισχύ του;

Δυστυχώς για τις «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» του ισπανικού μπάσκετ, η υπόλοιπη Ευρώπη τάσσεται στο πλευρό του Μπερτομέου, με εξαίρεση τη Γαλλία και τις Λίγκες που δεν έχουν φωνή: την κοιμώμενη ελληνική και κάτι άλλες παρακατιανές...

Πάμε, λοιπόν, για Ευρωλίγκα έτσι όπως την οραματίστηκε το αμερικανόπνευστο τμήμα μάρκετινγκ του φωστήρα Τζόρντι, αυτό που πειραματίζεται και μαθαίνει (ό,τι μαθαίνει...) στου Κασίδη το κεφάλι.

Το μέχρι σήμερα εγγυημένο τρίτο ελληνικό «εισιτήριο» για την Ευρωλίγκα σιγά σιγά ας το ξεχάσουν ο Αρης, ο Πανιώνιος, ο Πανελλήνιος και οι υπόλοιπες ομάδες που το ορέγονται. Για να προκριθεί μία από αυτές κατευθείαν στους ομίλους θα πρέπει να κατακτήσει πρώτα τον τίτλο της εγχώριας Α1. Εάν τερματίσει δεύτερη στο ταλαίπωρο πρωτάθλημά μας, έχει ελπίδες να τρυπώσει στους ομίλους, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί και από άλλους -αγωνιστικούς- παράγοντες.

Η τρίτη της ελληνικής Α1 θα κονταροχτυπηθεί στα προκριματικά με 7 ξένες ομάδες, διεκδικώντας ένα από τα δύο εισιτήρια για την Ευρωλίγκα της ίδιας περιόδου. Στο διαφωτιστικό παράδειγμα που χρησιμοποιεί η ιστοσελίδα www.superbasket.gr, η οχτάδα αποτελείται (βάσει λογικής) από τον τρίτο του ελληνικού πρωταθλήματος, τον τρίτο του ιταλικού και τις πρωταθλήτριες Βελγίου, Λετονίας, Ισραήλ, Τσεχίας, Ουκρανίας και ένα wild card αγνώστων λοιπών στοιχείων. Αν η επιλογή γινόταν σήμερα, αυτό το «ελευθέρας» θα κατέληγε μάλλον στα χέρια της φιλόδοξης Λιέτουβος Ρίτας.

Δεν είναι φυσικά απαγορευτικό αυτό το μονοπάτι για μια ομάδα της δυναμικότητας λ.χ. του Αρη. Ωστόσο, οι πρόσθετες δυσκολίες που προκύπτουν θαμπώνουν το κίνητρο και αποθαρρύνουν τον παράγοντα που σκέφτεται να σπρώξει χρήμα σε ομάδες «δεύτερης ταχύτητας». Τα έσοδα από τον προκριματικό γύρο δεν αρκούν για να καλύψουν την όποια επένδυση. Αλλά ο Μπερτομέου και ο Πορτέλα αρνούνται να ενδιαφερθούν για τους τριτοτέταρτους. Για την Ευρωλίγκα και την ULEB, ομάδες όπως ο Πανιώνιος ή η Αβελίνο ή η Νανσί είναι βάρος και «φύρα».

Οποιος, λοιπόν, διαφωνεί με τη νέα τάξη πραγμάτων ας πάει στον Βασιλακόπουλο.