Το διαιτητικό δράμα του σωκρατικού...

Οι πιο δύσκολες ερωτήσεις, λατρεμένε αναγνώστη, εκείνες που μπορεί να σε βασανίζουν για μήνες ή και χρόνια, έχουν συνήθως τις πιο απλές απαντήσεις. Αν λοιπόν ακόμα και τώρα προσπαθείς ανεπιτυχώς να κατανοήσεις τον λόγο για τον οποίο ο Χαραλαμπίδης στο παιχνίδι του σωκρατικού με τον Αρη έκανε τα δικά του μαγικά, η ευθύνη βαραίνει εσένα και μόνο. Είναι προφανές ότι δεν είδες «Αθλητική Κυριακή». Διότι αν είχες ακούσει την ανάλυση του γλυκού Πέτρου Μίχου για το θέμα, θα είχες καλυφθεί πλήρως.

Είπε συγκεκριμένα ο Πέτρος μου: «Στα διοικητικά, με τη λίγη εμπειρία που έχω και από αυτά που οσφραίνομαι και από αυτά που ακούγονται και παίζονται γύρω, ο Ολυμπιακός πρέπει να προσέξει γιατί θα προσπαθήσουν εσκεμμένα να του ευτελίσουν αυτή την κατάκτηση πρωταθλήματος. Για δικούς τους προσωπικούς λόγους. Είτε επειδή δεν μπορούν, είτε επειδή θα φύγουν, είτε για οποιονδήποτε λόγο. Είναι ποικίλοι αυτοί. Δεν μπορώ τώρα να σου πω ακριβώς, αλλά είναι και μέσα από τη διαιτησία».

Mon Dieu, έχω ανατριχιάσει. Φαίνεται τελικά ότι ο σωκρατικός είναι σαν το Οverlay. Υπάρχει και γι' αυτόν το σύστημα. Μόνο που στη δική του περίπτωση το σύστημα συνωμοτεί εναντίον του για να απαξιώσει τα πρωταθλήματά του. Είναι ένα σατανικό κόλπο που πρέπει να σου αναλύσω, dear, για να μάθεις κι εσύ τι γίνεται στον κόσμο...

Κάποιοι άνθρωποι (δεν έχει σημασία ποιοι είναι αυτοί. Για να πεισθείς ότι υπάρχουν UFO, δηλαδή, δεν σου ήταν αρκετή η μαρτυρία του Χαρδαβέλλα; Ζήτησες ποτέ ονόματα και διευθύνσεις;) έχουν αποφασίσει να κάνουν βρόμικο πόλεμο στον σωκρατικό. Πιάνουν λοιπόν τους αγαπημένους κόρακες και τους βασανίζουν μέχρι να σπάσουν και να δεχτούν να κάνουν μια χοντροαβάντα στον Θρύλο. Επειδή μάλιστα τα πουλάκια μου είναι γνωστό τοις πάσι ότι πάνω από απ' όλα βάζουν τη διαιτητική τιμή τους, δεν αποκλείω οι άνθρωποι του συστήματος να τους βγάζουν ακόμα και τα νύχια μέχρι να λυγίσουν και να πουν το πολυπόθητο «ναι»...

Ο μεγάλος στόχος των «αόρατων εκδικητών» είναι να κατακτήσει ο σωκρατικός καμιά δεκαριά πρωταθλήματα σερί, για να πειστεί μετά και ο πλέον δύσπιστος οπαδός ότι η ομάδα τα παίρνει λόγω της διαιτητικής εύνοιας και όχι με την αξία της. Θα λιποθυμήσω.

Τόσο καιρό πίστευα ότι πλεκτάνη σαν αυτή που έχει στηθεί εις βάρος του Μάικλ Σκόφιλντ στο «Prison Break» δεν έχει υπάρξει ξανά στα παγκόσμια χρονικά. Πλέον συνειδητοποιώ ότι μπροστά στο δράμα του σωκρατικού τα προβλήματα του Μάικλ είναι ασήμαντα...

Αλλάζω θέμα, sugar, διότι όλοι μαζί πρέπει να χειροκροτήσουμε τον «Αποδυτηριάκια» για την τεράστια δημοσιογραφική επιτυχία που κατέγραψε στο ενεργητικό του. Γράφει ο χρυσός μου στον «Φίλαθλο»: «Να πω και κάτι τελευταίο για την πάρτη μου. Ημουνα ο πρώτος σε όλο τον κόσμο που είχε γράψει ότι ο Χίντινκ θα πάει στην Τσέλσι. Και το έκανε τελικά ο Αμπράμοβιτς με λίγους μήνες καθυστέρηση».

Από τη στιγμή που το έγραψε το αγόρι μου, ήταν πιο σίγουρο και από το «Χ» του ΟΦΗ με τον Αστέρα ότι ο Αμπράμοβιτς θα πραγματοποιούσε το θέλημά του. Δεν μου προξενεί καμιά εντύπωση ότι ο Ρόμαν το έκανε λίγους μήνες αφότου ο «Αποδυτηριάκιας» το είχε γράψει. Μέχρι να πάρει ο Αντρέ την Ολυμπιακή και να την εκσυγχρονίσει, αυτά τα προβλήματα θα υπάρχουν. Εως ότου να φτάσει ο «Φίλαθλος» του Δεκέμβρη -που είχε το επίμαχο άρθρο- στο Λονδίνο, με τις καθυστερήσεις στα δρομολόγια και τις ματαιώσεις πτήσεων, μας βρήκε ο Φλεβάρης και ούτε που το καταλάβαμε...

Τότε ο Ρόμαν, όπως βλέπεις και στο σκίτσο, διάβασε τον «Αποδυτηριάκια» και λίγα λεπτά αργότερα πήρε τον Χίντινκ και του ανακοίνωσε τα ευχάριστα. Συνεχίζει το αγόρι μου: «Εγώ βέβαια δεν τα κάνω αυτά, να κάθομαι να περιαυτολογώ, και το ξέρει ο κόσμος». Εγώ από την πρώτη στιγμή το κατάλαβα. Ο «Αποδυτηριάκιας» άλλωστε δεν το γράφει για τον ίδιο. Για τον φουκαριάρη τον Σκολάρι το γράφει, για να μάθει και αυτός τον λόγο για τον οποίο απολύθηκε. Τι μεγαλόψυχος, Θεέ μου...

Σκέφτομαι, κεχαριτωμένε, όταν μεγαλώσω να γίνω διευθυντής ραδιοφωνικού σταθμού. Νομίζω ότι είναι το επάγγελμα του μέλλοντος. Διάβασα στο Gazzetta.gr τη συνέντευξη που έδωσε ο λατρεμένος Βαγγέλης Μπραουδάκης στον Νίκο Μαυρομμάτη και κατάλαβα ότι πρόκειται για την πιο απλή δουλειά του κόσμου.

Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να προσέχεις μήπως ο σταθμός αρχίσει να ανεβαίνει απότομα. Διότι έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθεί η σταθερότητά του. Δεν κρατιέμαι. Θα πάω να αγοράσω τον City FΜ της Γιάννας. Ο Βαγγέλης μού έβαλε ιδέες...

Προσπερνώ όσα είπε ο καλός μου για τα νούμερα της ακροαματικότητας, διότι αυτά είναι σαν τα ποσοστά των κομμάτων στα γκάλοπ. Καθένας μπορεί να τα ερμηνεύσει με τον τρόπο που τον βολεύει. Ακρη να βγάλουμε πάντως αποκλείεται. Αλλα ήταν τα σημαντικά που δήλωσε το αγόρι μου. Είπε λοιπόν για τον Sentra:

«Υποσχεθήκαμε αυτό που βγάζουμε στον αέρα. Είμαστε ψύχραιμοι, έγκυροι, νηφάλιοι. Δεν μας ταιριάζει ο φανατισμός. Προσπαθούμε να είμαστε αμερόληπτοι. Δεν πέφτει η ακροαματικότητα το Σαββατοκύριακο». Τον αγαπώ. Μου θύμισε τον θείο Αμάραντο, καλή του ώρα εκεί που είναι, ο οποίος κάθε Σαββατοκύριακο που συνευρίσκεται με τη θεία Λουκρητία έχει τον νταλκά του. «Δεν έπεσε, δεν έπεσε», φωνάζει ο θείος γεμάτος χαρά. «Γιατί; Μπορούσε να πέσει και άλλο;», του απαντά η άκαρδη θεία και άντε να τον ηρεμήσω μετά τον γλυκό μου. Γυναίκες, παιδί μου...

Συνεχίζει ο «Μπραού» μου: «Σύμφωνα με τις μετρήσεις δεν έχουμε τρομερές αυξομειώσεις από τις 8 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα. Είμαστε κύμα, δεν είμαστε καρδιογράφημα». Συμπεραίνω ότι ο στρατηγικός στόχος του Βαγγέλη μου είναι να μην υπάρχουν μεταξύ των εκπομπών αυξομειώσεις ανάλογες με εκείνες ενός καρδιογραφήματος ζωντανού οργανισμού. Ο γλυκός μου μάλλον προτιμά το καρδιογράφημα νεκρού, το οποίο είναι μια ευθεία γραμμή. Χωρίς σκαμπανεβάσματα. Δεν τολμώ να διαφωνήσω. Περί ορέξεως, άλλωστε...

Λίγο πιο κάτω το αγόρι μου γίνεται ακόμα πιο διαφωτιστικό: «Υπάρχει μία ισορροπία στα μεγέθη των ακροατών. Δεν έχουμε τρύπα. Δεν έχουμε και εκπομπή που να έχει τριπλάσια νούμερα ακροαματικότητας από τις υπόλοιπες». Φαντάζομαι ότι αν γίνει καμιά στραβή και υπάρξει εκπομπή που θα ξεχωρίσει και θα κάνει τριπλάσια νούμερα από τις άλλες, την επομένη κιόλας ο Βαγγέλης μου θα την κόψει αμέσως.

Για να μη διαταραχτεί το καλό κλίμα της ομάδας στα αποδυτήρια και αρχίσουν οι γκρίνιες και οι μουρμούρες. Αχ! Από κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες φαίνεται ο ηγέτης ο σωστός. Το ομολογώ χωρίς κανένα δισταγμό. Ο πολυμήχανος Μπραουδάκης είναι πιο μπροστά απ’ όλους. Πολύ πιο μπροστά...

Κλείνω μ' ένα ανέκδοτο που άκουσα, φίλε αναγνώστη. Ποια είναι η αγαπημένη τηλεοπτική σειρά των οπαδών του πολυμετοχικού; «Η Χαρά αγνοείται»...

Άκακος

Ο νέος που βλέπεις στη φωτογραφία, dear, είναι ο σωσίας του Κάκκου. Ο καλός μου, λόγω της ομοιότητάς του με τον ασκεπή κόρακα, έχει βρει τον μπελά του. Οπου και αν πάει τον κυνηγούν οπαδοί, νομίζοντας ότι είναι ο Κάκκος, προκειμένου να του εκφράσουν τον θαυμασμό τους για τις διαιτητικές επιδόσεις του. Με παρακάλεσε, λοιπόν, να το γράψω μπας και βρει την ησυχία του. Είναι ο Λάμπρος και ασχολείται με τον καθαρισμό χαλιών. Αφήστε τον ήσυχο, σας παρακαλώ…