Τι τραβάμε για ένα «χο, χο, χο»...

Το χθεσινό εξώφυλλο της «Ωρας των Σπορ» ήταν ένα από τα καλύτερα που έχουν υπάρξει ποτέ στην ιστορία του αθλητικού Τύπου. Μόλις το είδα, κόντεψε να πέσει η εφημερίδα από τα χέρια μου. Νόμισα ότι η καλή εφημερίδα είχε στο πρωτοσέλιδό της διαφήμιση νυχτερινού κέντρου και μαγεύτηκα. Τώρα που η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και τα ΜΜΕ, οι πρωτότυπες ιδέες επιβάλλονται. Ο τίτλος «Μπάκος, Τίγρης, Ρέστης, Νοτιάς» και οι φωτογραφίες των τεσσάρων αγοριών από πάνω με ενθουσίασαν...

Πίστεψα ότι επρόκειτο για την επίσημη παρουσίαση κάποιου νέου σχήματος κέντρου της παραλιακής, σε μια προσπάθεια της «Ωρας» να αλιεύσει αναγνώστες από τον σκληρό πυρήνα εκείνων του περιοδικού «Πίστα». Αρχισα να ψάχνω με αγωνία να βρω τη διεύθυνση του μαγαζιού και περισσότερες πληροφορίες...

Ποιος ανοίγει το πρόγραμμα, ποιος το κλείνει, αν υπάρχει μία ποπ πινελιά ή περιορίζεται μόνο στο βαρύ λαϊκό και όλα τα σχετικά. Λίγο πριν πάρω τον Καραλή για να του ζητήσω να μου κλείσει τραπέζι, η θεία Λουκρητία μού εξήγησε ότι η «Ωρα» παρουσίαζε απλώς τους ανθρώπους που θα αποτελέσουν την επόμενη μέρα της ΑΕΚ, για την οποία υπάρχουν σκέψεις να γίνει πολυμετοχικότερη της ήδη πολυμετοχικής. Τσάμπα η χαρά που πήρα. Με προσευχές και Ρέμο θα τη βγάλω και φέτος τη χρονιά...

Για να σβήσω τη φωτιά που σιγόκαιγε μέσα μου πήρα στα χέρια μου το «Φως» και αφέθηκα στα λόγια σοφίας του γλυκού Μανώλη Γαβαθιώτη. Ο καλός μου προσπαθούσε να πείσει κάποιον αναγνώστη ότι δεν έπεσε έξω στην εκτίμηση που είχε κάνει πως ο πρόεδρος του σωκρατικού ποτέ δεν θα δεχόταν να συναντηθεί και να συνομιλήσει με τον ομόλογό του του πολυμετοχικού (παρ' ότι οι δύο άνδρες τελικά συναντήθηκαν). Γράφει ο «Γαβ» μου:

«Οταν ο Κόκκαλης πάει στα γραφεία της Σούπερ Λίγκας, της ΕΠΟ ή της ΕΠΑΕ παλαιότερα, θα συναντήσει μοιραία ένα σωρό ανθρώπους που είτε θέλει, είτε δεν θέλει να τους δει, είτε του είναι αδιάφοροι. Και τον Κούνουπα συναντάει ο Κόκκαλης όταν πηγαίνει στη Σούπερ Λίγκα και τον Γρηγόρη που κρατάει τα πρακτικά και την κυρία που φτιάχνει τους καφέδες και όλους τους υπαλλήλους. Με όλους είναι ευγενέστατος και απαντάει πρόθυμα σε ό,τι τον ρωτήσουν».

Υπάρχει μάλιστα η πιθανότητα ο Σωκράτης να μην ήξερε καν ποιος ήταν ο μουσάτος Αδωνις που του ζήτησε να μιλήσουν, να τον πέρασε για τον καφετζή κι έτσι να έγινε το κακό. Την ώρα που ετοιμαζόταν να του πει «πού 'σαι, παιδί, τσάκω έναν εσπρέσο μέτριο», να πετάχτηκε από δίπλα ο Κομπότης, να του χτύπησε διακριτικά το πόδι και να του εξήγησε ότι ο γοητευτικός κύριος ήταν ο πρόεδρος του πολυμετοχικού. Ο Σωκράτης μάλλον θα ντράπηκε επειδή δεν τον αναγνώρισε και για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις δέχτηκε να του μιλήσει.

Συνεχίζει ο Μανώλης: «Οταν είσαι Κόκκαλης και βλέπεις τον άλλον, τον συνάδελφό σου στο συμβούλιο και αντίπαλό σου στο γήπεδο, να σου ζητάει να μιλήσετε ιδιαιτέρως, τι πρέπει να κάνεις; Να αρνηθείς την πρόσκληση; Για ποιο λόγο; Εχεις κάτι προσωπικό ή θέλεις να δημιουργηθεί πρόβλημα; Και τι κάνεις; Απλώς λες "εντάξει", πας εκεί που θέλει, τον ακούς με προσοχή, ρίχνεις και κανένα "χο, χο, χο" όταν χρειάζεται, αποδέχεσαι ευγενικά τις όποιες ευγενικές του προτάσεις και τις σημειώνεις στα προσωπικά σου αρχεία. Διότι ουσιαστικά δεν σε ενδιαφέρουν».

Εχω εντυπωσιαστεί. Αν ο πρόεδρος μπαίνει σε τέτοια ταλαιπωρία μόνο και μόνο για να τηρήσει τους κανόνες του σαβουάρ βιβρ, σήμερα-αύριο είναι σίγουρο ότι θα βρει τον μπελά του. Διότι αν τον καλομάθει τον γλυκό Πατέρα και στην επόμενη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας έρθει και του ζητήσει να πάνε στο κότερό του για να συζητήσουν, τι θα κάνει ο Σωκράτης;

Θα αφήσει τη σιγουριά της ξηράς για να βγει μεσοπέλαγα, να ακούσει τις ευγενικές προτάσεις του Πατέρα και για να τις γράψει στο τέλος στα προσωπικά του αρχεία; Κουράστηκα εγώ μόνο που το σκέφτηκα. Φαντάσου ο πρόεδρος, που θα χρειαστεί να το κάνει κιόλας. Αν είναι τόσο ακριβό το τίμημα για ένα «χο, χο, χο», εγώ λέω να το κόψουμε καλύτερα...

Αλλάζω θέμα, dear, και περνώ στη λαμπερή Ντέπυ Γκολεμά, η οποία έδωσε μία καταπληκτική συνέντευξη στο «Down Town». Ο τίτλος «Είμαι η Ντέπυ και μόλις άρχισα» και η φωτογράφηση της γλυκιάς μου με μία ομπρέλα και πόζα σε στυλ Πετρούλας με έκανε να φανταστώ την Ντέπυ όπως τη βλέπεις στο σκίτσο. Ο Μαλλέλης να τα βλέπει αυτά για να καταλάβει τι έχασε...

Η μετριοφροσύνη της αγαπημένης μου, η οποία φάνηκε ιδιαίτερα στην ατάκα της «και οι τηλεκριτικοί είναι άνθρωποι», ομολογώ ότι με εντυπωσίασε. Κατανοώ ότι για ευνόητους λόγους δεν είπε την αλήθεια, όμως εγώ, που δεν έχω τέτοια κολλήματα, νιώθω την ανάγκη να αποκαταστήσω την τάξη. Διότι οι υπόλοιποι τηλεκριτικοί μπορεί να είναι άνθρωποι, όμως η Ντέπυ μου δεν είναι. Το μπουμπούκι μου είναι μια θεά που ήρθε στον κόσμο των θνητών για να μας δώσει λίγη λάμψη από τη λάμψη της. Την αγαπώ...

Η Γκολεμά στη συνέχεια μιλάει για τις αγαπημένες της σειρές: «Κόλλησα λίγο με το "Grey's Anatomy" και περιμένω τώρα τον τρίτο κύκλο του "Prison Break", αλλά δεν παρακολούθησα τίποτα συστηματικά». Mon Dieu, έχω συγκλονιστεί. Δεν περίμενα ποτέ ότι η χρυσή μου θα έβλεπε σειρές τύπου «Grey's Anatomy». Μάλλον η Ντέπυ μου θα άκουσε τον τίτλο και θα μπερδεύτηκε. Θα πίστεψε προφανώς ότι πρόκειται για σίριαλ σχετικό με τη ζωή της Καίτης Γκρέυ, γι' αυτό άρχισε να το παρακολουθεί. Και γω με τον Γκλέτσο έτσι την πάτησα. Επειδή ο Αποστόλης ήταν σειρά μου στον στρατό, για το χατίρι του και μόνο ξεκίνησα να βλέπω το σίριαλ «Το σόι μου μέσα» και πλέον έχω εθιστεί. Ντεπούλα μου, σε καταλαβαίνω...

Λότο Ρεχάγκελ

Μην ανησυχείς για το μέλλον της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, λατρεμένε αναγνώστη. Οσο στον πάγκο του εθνικού μας συγκροτήματος βρίσκεται ο μεγάλος Λότο Ρεχάγκελ, θα πετάει η ομάδα. Κάρβουνο πιάνει ο χρυσός μου και γίνεται μεμιάς χρυσάφι. Τι να τους κάνουμε τους μπαλαδόρους και τους φαντεζί παίκτες, κεχαριτωμένε; Αφού υπάρχει το σύστημα...