Τα λάβαρα και οι ρίζες

Ωραία. Ο Παναγιώτης Δάβαρης συγκάλεσε Δ.Σ. της ΠΑΕ Παναθηναϊκός για να γίνει ανάκριση και να βρεθεί ο άνθρωπος που έδωσε την εντολή να κατέβουν τα λάβαρα στο γήπεδο του μπάσκετ. Για να ικανοποιηθεί ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, που δεν του έφτανε το κεφάλι «μιας κοπελίτσας που απολύθηκε», ούτε του Χρήστου Αθανασόπουλου που παραιτήθηκε, αλλά ήθελε κάποιο άλλο μεγαλύτερο κεφάλι.

Ποιου; Του Παρθενόπουλου και του Βουτσαρά, που είχε βάλει στο πρωτοσέλιδο η «Πράσινη»; Του Τζίγκερ; Του Πατέρα; Ολων των ανωτέρω; Κάποιου που δεν αντιληφθήκαμε; Εκτός αν στον ρόλο του αυτόκλητου υπερασπιστή της παναθηναϊκοφροσύνης ο Θανάσης κατάλαβε ότι όλοι μασάνε και τώρα χτυπάει αλύπητα. Γιατί ποτέ τόσοι πολλοί κοινωνικά επιτυχημένοι άνθρωποι δεν μαζεύτηκαν για μια τόσο απροκάλυπτη αφορμή.

Θα επαναλάβω ότι αν τα λάβαρα ήταν η πραγματική αιτία, δύο τηλέφωνα θα ήταν αρκετά. «Γιατί, ρε Νίκο, κατεβάσατε τα λάβαρα;». «Μια κουταμάρα κάνανε, Θανάση, τι να κάνω; Να τους απολύσω;». Και από εκεί και πέρα ο Γιαννακόπουλος μπορούσε να πει ένα «ναι» ή ένα «όχι» στον Πατέρα και το θέμα να τελειώσει. Μόνο που η ιστορία με τα λάβαρα έχει βαθύτερες ρίζες. Είναι εμφανές ότι τον Θανάση τον πείραξε ότι δεν σέβονται τα τρόπαιά του. Με την έμφαση στο «του». Οτι οι άνθρωποι του Τζίγκερ στην ΠΑΕ «γράψανε» τα τρόπαια που κατέκτησαν αυτός και ο Παύλος. Είναι και ο λόγος που στην «Πράσινη» ζητήθηκε με πρωτοσέλιδο η απόλυση ανθρώπων που είχε προσλάβει ο Βαρδινογιάννης.

Μέχρι εδώ η ιστορία είναι κατανοητή. Γίνεται όμως υπερβολική όταν ο Θανάσης αποφασίζει να γίνει ο ταγός της παναθηναϊκοφροσύνης. Οταν λέει για τη συνάντηση του Νίκου Πατέρα με τον Σωκράτη Κόκκαλη ότι αυτός δεν θα δεχόταν να μιλήσει με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Ανεξάρτητα από το αν είναι αλήθεια, είναι από τα πράγματα που δύσκολα λέγονται... Γιατί έτσι ο Θανάσης παρουσιάζει τον εαυτό του «παναθηναϊκάρα» και τον πρόεδρο της ΠΑΕ με ελαστική συνείδηση.

Σε αυτά κέφι να υπάρχει να βρίσκεις αιτίες παρεξήγησης και μειοδότες και αφορμές θα βρίσκεις. Ο Παναγιώτης Δάβαρης που συγκάλεσε το χθεσινό Δ.Σ. είναι παντρεμένος με τη Ρίτσα Δάβαρη, το γένος Συγγελίδη. Η οποία είναι αδερφή του Γιάννη Συγγελίδη, προέδρου του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού. Το γράφω και ξέρω ότι με τη φόρα που έχει πάρει ο Θανάσης μπορεί και να τους ζητήσει να χωρίσουν...

Το χθεσινό συμβούλιο τελείωσε με δηλώσεις για ενιαίο Παναθηναϊκό και παρεξηγήσεις που λύθηκαν. Επειδή όμως δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται οι δηλώσεις, επειδή κάθε φορά που θα επαναλαμβάνονται θα χάνουν από τη βαρύτητα τους και επειδή μονίμως ένας Γιαννακόπουλος βρίσκεται παρεξηγημένος και ένα Δ.Σ. τον ξεπαρεξηγεί, η λύση θα υπάρξει μόνο όταν υπάρξει και εμπιστοσύνη. Από τη στιγμή που οι Γιαννακόπουλοι πιστέψουν ότι αυτά που γίνονται είναι λάθη. Αν γίνει το χθεσινό άχρηστο Δ.Σ., θα είναι και το τελευταίο. Διαφορετικά ξανά - μανά τα ίδια.


H ανακοίνωση του Στέλιου Μανωλά ότι δεν είχε συμφωνηθεί συγκεκριμένη διαδικασία για να υπογραφεί συμβόλαιο με τον Λέκι τυπικά είναι σωστή. Ουσιαστικά δεν στέκει. Γιατί όταν θέλεις να πάρεις έναν Ενσαμπαμφούμου μπορείς να του ζητήσεις να τον δοκιμάζεις όσο καιρό θέλεις. Οταν παίρνεις έναν πρώην διεθνή της Αργεντινής μπορείς να τον περάσεις από ιατρικές εξετάσεις ή από τεστ και να τον απορρίψεις, αλλά δεν τον βάζεις σε διπλό τέσσερις με τέσσερις αναπληρωματικούς για να δεις τι κάνει.

Δηλαδή τι να κάνει; Να είναι καλός για αριστερό μπακ στο 4Χ4; Δηλαδή αν ο Μανωλάς ήταν ακόμα εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και πήγαινε σε μια ομάδα του εξωτερικού να υπογράψει, πώς θα ένιωθε αν του έλεγαν να παίξει στόπερ στο «κορόιδο» για να δουν αν τους κάνει;

Οπως και η υπόθεση του Φούμου στην καλύτερη περίπτωση δείχνει έλλειψη αποφασιστικότητας και στη χειρότερη έλλειψη σοβαρότητας. Δεν γίνεται στις 12 η ώρα το μεσημέρι να λες στον παίκτη «αντίο και δεν θα παραλείψουμε να σε παρακολουθούμε» και στις δύο η ώρα να τον δηλώνεις στην ομάδα. Ο παίκτης αποκλείεται να άλλαξε στο δίωρο, μόνο εσύ δεν ξέρεις τι θέλεις. Επειδή την απόφαση την πήρε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, που δεν φημίζεται για την αναποφασιστικότητά του, είναι αξιοπερίεργο.

Αντίθετα δεν είναι αξιοπερίεργη η καταστροφή που έγινε στην Αυστραλία. Επειδή αυτή την εποχή στην Αυστραλία είναι ντάλα καλοκαίρι οι θάμνοι έχουν ξεραθεί. Οι θάμνοι είναι το ιδιαίτερα εύφλεκτο υλικό που δημιουργεί αυτού του τύπου τις πυρκαγιές. Δίνουν μάλιστα το όνομά τους στον συγκεκριμένο τύπο πυρκαγιάς που λέγεται «bush fire».

Οι άνθρωποι δεν βολεύονται ποτέ με την εξήγηση «αυτά γίνονται». Γουστάρουν πάντα να υπάρχουν θεωρίες συνωμοσίας. Οπου στην περίπτωση των πυρκαγιών της Αυστραλίας η θεωρία συνωμοσίας είναι ότι τις προκάλεσαν μωαμεθανικά κομάντο αυτοκτονίας του Μπιν Λάντεν. Και αν αυτό σας θυμίζει κάτι, έχετε απόλυτο δίκιο. Ποιοι προκαλούν τις φωτιές στην Ελλάδα; Μα φυσικά όλοι το ξέρουμε. Οι Τούρκοι. Κάποιος πάντως πλανήτης πρέπει να είναι ανάδρομος με κάποιον άλλον και αυτή την εποχή ακούς όλα τα περίεργα. Οπως το άλλο που δημοσιεύτηκε χθες.

Χθες αναδημοσιεύτηκε ρεπορτάζ της «Sun», σύμφωνα με το οποίο πιλότος της Ολυμπιακής ανέφερε στον πύργο ελέγχου ότι συνοδεύεται από UFO. Ο πύργος ελέγχου πράγματι διέκρινε στα ραντάρ ότι υπήρχε ιπτάμενο αντικείμενο κοντά στο αεροπλάνο και ειδοποίησε την πολεμική αεροπορία. Μέχρι όμως τα δύο καταδιωκτικά να πλησιάσουν το αεροπλάνο το UFO είχε εξαφανισθεί.

Είμαι βέβαιος ότι την ίδια στιγμή σε κάποιο μακρινό πλανήτη του Γαλαξία ένας πύργος ελέγχου δεχόταν σήμα από τον πλανήτη Γη. «Βρίσκομαι πάνω από τον ελληνικό εναέριο χώρο και κοντά σε ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής». Και ο πύργος ελέγχου των εξωγήινων απάντησε στο UFO: «Ασε τα παραμύθια και γύρνα πίσω. Δεν υπάρχει αεροπλάνο της Ολυμπιακής που να πετάει».

Ολα αυτά όμως προδικάζουν κάτι μεγάλο. Κάτι που θα αλλάξει ή ήδη αλλάζει τις ζωές όλων μας. Την έλευση του μετά Χριστόν προφήτη, που με ανθρώπινο προσωπείο θα άρει τις αμαρτίες όλων μας, περιλαμβανομένων των χρεών στις πιστωτικές κάρτες. Ο Κύριος με τα UFO και με τα δύο γκολ του Λουκά Βύντρα μάς ειδοποιεί ότι ο κόσμος που ξέραμε τελειώνει. Οτι στέλνει σε εμάς τους αμαρτωλούς τον μικρό γιο του, τον Σοφοκλή, που εκτός από την αιώνια ζωή θα εξασφαλίσει και νέα κρατική χορηγία στην ΕΠΟ.

Ωσαννά. Ωσαννά εν τοις κυρίοις, ρε άπιστοι, ρε νούμερα, που για να αναγνωρίσετε την αιώνια αλήθεια πρέπει να σας πατήσει στον δρόμο. Ωσαννά στον Πιλάβιο και αιώνια ζωή στους πρώτους μαθητές που τον πίστεψαν, τον Παπανικόλα και τον Καρπετόπουλο. Ο Παπανικόλας ήταν πρόεδρος του Ατρομήτου την εποχή της Παράγκας. Κάτι δηλαδή σαν τη Μαγδαληνή.

Εκανε ό,τι έκανε την εποχή του Θωμά και σε μια στιγμή διέκρινε την αλήθεια στο καθάριο βλέμμα του Πιλάβιου. Από εκείνη τη στιγμή τού αφιερώθηκε. Στις εκλογές της ΕΠΟ, εκτός ότι ακολουθούσε τον Ισάβιο (είναι συνδυασμός των Ιησούς και Πιλάβιος) κρατώντας ένα κινητό και τραβώντας βίντεο τις στιγμές του θριάμβου, κάποια στιγμή δεν άντεξε. Αρχισε να κλαίει. Οπως έκλαψε η Μαγδαληνή όταν είδε τον Κύριο στο μαρτύριό του. Αμήν.

Μπορώ λοιπόν να αποκαλύψω την επιθυμία του Ισάβιου. Θέλει μια από τις επόμενες Κυριακές να μαζέψει όλους τους πιστούς του το μεσημέρι. Από τον Καρπετόπουλο και τον Παπανικόλα μέχρι τον Δαρζέντα και τον υπογράφοντα και, αφού πάμε στο «Spudino» για τον Μυστικό Δείπνο, να κατευθυνθούμε ψάλλοντας ύμνους αγάπης στο κοντινότερο γήπεδο για να παρακολουθήσουμε ένα ματς.


Ο Πιλάβιος είναι ο σωτήρας των ψυχών μας. Απεσταλμένος ενός ανώτερου όντος, ανώτερου και από τον Πλατινί. Για απόδειξη επαναδημοσιεύω τμήμα της φωτογραφίας από τη συνάντησή του με τον Κάρολο Παπούλια, στην οποία φαίνεται καθαρά ότι από το κεφάλι του φυτρώνει ένα κλαδί ελιάς, πανάρχαιο δείγμα σοφίας.