Η εκδίκηση της γυφτιάς

Κανονικά ο Λουκάς Βύντρα, όταν άκουσε όλο το ΟΑΚΑ να φωνάζει ρυθμικά το όνομά του, έπρεπε να βάλει το δάχτυλο στο στόμα, ως άλλος Σανλί Τουντσάι, και να τους κάνει νόημα να σωπάσουν. Τόσο απλά. Διότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Ενίοτε και κατεψυγμένο.

• Δεν ξέρω αν ο Σωτήρης Νίνης έχει χάσει σε έκρηξη, έχει βάλει μυικό όγκο, έχει πλακωθεί στη γυμναστική ή ετοιμάζεται για τους αγώνες «Mister Olympia». Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Μαλεζάς ακόμα τριγυρνάει κάπου εκεί στη γραμμή του άουτ και τον αναζητά με παράπονο, διότι τον έχασε έτσι ξαφνικά. Και -με κάθε σεβασμό στον σεπτό Καραγκούνη, τον προστάτη κάθε μπαλαδόφατσας, ο Σωτήρης εκτελεί καλύτερα κόρνερ. Χαμηλά και φαλτσαριστά. Θα έλεγα ότι και ο Κλέιτον χτυπάει καλύτερα φάουλ, αλλά κινδυνεύω να έρθει κάτω από το σπίτι μου και να μου σπάσει τα παράθυρα με εκτελέσεις φάουλ.

• Εντάξει, η φάτσα του Βαβρζίνιακ δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Δεν τον κοιτάς και λες «να ένας Καναβάρο», φερ' ειπείν. Ωστόσο, το παιχνίδι του σε κάνει να ξεχάσεις τη φάτσα του, διότι έχει τα προτερήματα της πολωνικής φυλής: είναι δουλευταράς, τίμιος, «πιάνουν τα χέρια του» και τιμά το μεροκάματο μέχρι το τελευταίο ευρώ. Δεν ξέρω ποιος του είπε να λέει ότι είναι αριστερό μπακ, αλλά αυτά που ήξερε να τα ξεχάσει, επειδή κατακυρώθηκε πλέον ως αριστεροπόδαρο στόπερ -πάει και τελείωσε. Πρώτον, διότι δεν έχουμε άλλον αριστεροπόδαρο. Και δεύτερον, διότι με αυτόν δίπλα του ο Λουκάς θυμάται ότι ο Γκούμας ξεκίνησε ως επιθετικός και προσπαθεί να τον μιμηθεί.

• Στον Παναθηναϊκό πρέπει να κάνουν κάτι το συντομότερο δυνατόν με τη ρήτρα του Σιμάο, διότι μπορεί σε 1-2 χρόνια τα 6 εκατομμύρια να φαίνονται λίγα. Πέρυσι λέγαμε ότι είναι απλά ένας άτεχνος τρεχαλατζής που μπορεί να δίνει ανάσες στον Μάτος ή τον Μόρις πού και πού. Φέτος στο ξεκίνημα ότι είναι ο πιο βελτιωμένος παίκτης της ομάδας.

Παιχνίδι με παιχνίδι, πέραν του ότι γράφει συνεχώς τα ίδια (μπόλικα) χιλιόμετρα στο κέντρο και μαρκάρει όπως ο σκύλος «μαρκάρει» τα λημέρια του, δείχνει πολύ βελτιωμένος σε τεχνική κατάρτιση. Πασάρει πια με ακρίβεια και πάνω από τα πέντε μέτρα, ανεβαίνει ψηλά όταν η ομάδα πιέζει, σηκώνει το κεφάλι και κοιτάει πού βρίσκονται οι συμπαίκτες του πριν πασάρει. Αυτά τα λέω για τους ανόητους, που νομίζουν ότι η προσφορά του Ζιλμπέρτο μετριέται μόνο από τη στατιστική του Κώστα Γαλάνη.

• Οταν νιώθεις προσβεβλημένος απ’ αυτά που είπε ο προπονητής ή/και ο πρόεδρός σου, υπάρχουν δύο δρόμοι: είτε να σκιστείς για να αποδείξεις ότι δεν είσαι πριμαντόνος και μπαλαρίνος, είτε να ξύνεις περήφανα τα αχαμνά σου όταν ο προπονητής σου σε φωνάζει για να σου δώσει οδηγίες, παριστάνοντας τον περήφανο στ’ αυτιά. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού σίγουρα δεν έκαναν το δεύτερο και αμφιβάλλω ότι έκαναν το πρώτο. Διότι με τόσα που ακούνε όλα αυτά τα χρόνια δεν ιδρώνει τ' αυτί τους. Απλά, είναι διαφορετικό το κίνητρο του να παίζεις στο ΟΑΚΑ μπροστά σε τόσο κόσμο με τον ΠΑΟΚ και διαφορετικό να παίζεις στις Σέρρες με τα δεύτερα του Πανσερραϊκού, γνωρίζοντας ότι υπάρχει ρεβάνς για να διορθώσεις τυχόν τσαπατσουλιές.

Εγώ προσωπικά στην ιστορία που έγινε με τα γκάζια που άκουσαν είμαι με τους παίκτες. Εχω βαρεθεί να τα φορτώνουμε όλα σ’ αυτούς για ό,τι κακό έχει γίνει στον Παναθηναϊκό από τη Ριζούπολη και μετά. Σε λίγο θα πούμε και λούζερς τους παίκτες εκείνους και μάγκα τον Αγγελο Φιλιππίδη, ο οποίος «είχε την εξυπνάδα να μην πάει με την ομάδα και οξύνει περισσότερο τα πνεύματα».