Η απόλυτη ισοπαλία

Η Λάρισα μπήκε δυνατά στα πρώτα δέκα λεπτά του ματς, έλεγξε το παιχνίδι και υποχρέωσε την ΑΕΚ σε παθητικό ρόλο στο συγκεκριμένο διάστημα. Οι ποδοσφαιριστές των φιλοξενουμένων δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα στον χώρο του κέντρου, δυσκολεύονταν να τη βγάλουν από την άμυνά τους και ευτυχώς για την ΑΕΚ αυτό κράτησε μόνο για δέκα λεπτά, διότι η Λάρισα φαινόταν ικανή να σκοράρει.

Από κει και πέρα η ΑΕΚ ισορρόπησε το παιχνίδι, χωρίς όμως να δημιουργήσει καμία ευκαιρία στην εστία της Λάρισας. Από το εικοσάλεπτο και μετά οι δύο ομάδες έφθαναν ακόμα πιο εύκολα και στις δύο εστίες, χωρίς να δημιουργηθεί κάποια κλασική ευκαιρία, μια και οι παίκτες της ΑΕΚ ήταν άστοχοι στην τελική προσπάθεια και οι παίκτες της Λάρισας έβρισκαν πάντα μπροστά τους τον πολύ καλό γκολκίπερ Σάχα. Γενικά ήταν ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο, με πολλές μονομαχίες στον χώρο του κέντρου και χωρίς την πολύ μεγάλη φάση.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε χαλαρά και για τις δύο ομάδες, ωστόσο είδαμε ευκαιρίες και από τις δύο πλευρές. Μέχρι το 55' είχαμε παιχνίδι κέντρου και αν εξαιρέσει κανείς ένα σουτ του Σαρμιέντο που απέκρουσε ο Σάχα και μια κεφαλιά του Πελετιέρι σε μια λανθασμένη έξοδο του Κοτσόλη, δεν μπορείς να πεις ότι το παιχνίδι πρόσφερε ιδιαίτερες συγκινήσεις.

Στα τελευταία 15' οι δύο ομάδες ανοίχτηκαν, το παιχνίδι έγινε κατά κάποιον τρόπο πιο άναρχο και φτάσαμε στο τελευταίο λεπτό. Κι εκεί που όλα έδειχναν ότι οδεύαμε προς «λευκή» ισοπαλία, ήρθε αρχικά ο Φωτάκης και εν συνεχεία ο Τζεμπούρ στην αμέσως επόμενη φάση να διαμορφώσουν το τελικό αποτέλεσμα, με το οποίο επιβεβαιώθηκε ότι οι δύο ομάδες δεν άξιζαν κάτι περισσότερο ή κάτι λιγότερο από ένα βαθμό.

Η ΑΕΚ δυσκολευόταν πολύ στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και στη δημιουργία οργανωμένων επιθέσεων. Εχανε γρήγορα την μπάλα και έδινε την ευκαιρία στους παίκτες της Λάρισας να δημιουργούν επιθετικές προσπάθειες. Οι γηπεδούχοι έφτασαν αρκετές φορές στην εστία του Σάχα, παρ' όλα αυτά η άμυνα των φιλοξενουμένων έδειχνε να μην προβληματίζεται ιδιαίτερα και να τελειώνει σχετικά εύκολα οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια της Λάρισας.

Η ΑΕΛ είναι μια συγκροτημένη ομάδα, με κατάλληλους ποδοσφαιριστές σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Αυτό που φάνηκε χθες είναι ότι δεν υπολείπεται σε ποιότητα από το δυναμικό της ΑΕΚ. Είναι μια ομάδα που μπορεί να αναπτύσσεται πολύ σωστά και οργανωμένα από την άμυνα και μπορεί να φτάνει εξίσου εύκολα στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό που της λείπει είναι ένας δυνατός φορ που θα μετουσιώνει σε γκολ τις ευκαιρίες.

Από την ΑΕΚ ξεχώρισαν ο Σάχα, που έσωσε την ομάδα του ουκ ολίγες φορές, και οι Μαϊστόροβιτς, Γεωργέας, που έδειχναν ανίκητοι σε όλο το ματς. Ο Αλεξόπουλος, αν και είχε καιρό να αγωνιστεί, έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει και σίγουρα αποτελεί μια αξιόπιστη λύση για τα μετόπισθεν.