Σοβαρεύτηκαν και κέρδισαν

Οταν ο αγωνιστικός χώρος έχει τα χάλια που είχε χθες αυτός του γηπέδου του Λεβαδειακού, δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις για θέαμα και έτσι εξηγείται το κακό ποδόσφαιρο που είδαμε χθες. Αρα εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι στο αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε σε μία έδρα που φέτος δεν έχει κερδίσει άλλη ομάδα και έβαλε δύο γκολ σε μία άμυνα που σε όλα τα ματς φέτος στην έδρα της είχε δεχθεί μόλις ένα. Αυτά τα γράφω για να μη νομίζει κάποιος ότι ο φετινός Λεβαδειακός έχει σχέση με την ομάδα των προηγούμενων χρόνων, όταν δεχόταν τρία και τέσσερα γκολ στην έδρα του από τους μεγάλους.

Ο Παναθηναϊκός αυτή τη φορά κέρδισε, διότι οι παίκτες του με ελάχιστες εξαιρέσεις (η φάση του γκολ) απέφυγαν τα λάθη και μπήκαν συγκεντρωμένοι στο γήπεδο από την αρχή μέχρι το τέλος. Αντέδρασαν σωστά μετά την ισοφάριση και κέρδισαν. Και επειδή ο Τεν Κάτε αυτή τη φορά απέφυγε τα λάθη και τα πειράματα. Επέστρεψε στο πετυχημένο 4-4-2 και κυρίως έβαλε τους παίκτες στις σωστές θέσεις. Ο Κλέιτον δεν έπαιξε στην επίθεση (όπως με τον Εργοτέλη), αλλά στα χαφ και από τα πόδια του ξεκίνησε ό,τι καλό δημιούργησε ο Παναθηναϊκός.

Πέτυχε το πρώτο γκολ και ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη. Στην επίθεση έπαιξαν μαζί Σαλπιγγίδης και Πετρόπουλος. Το δεύτερο γκολ που πέτυχε ο Πετρόπουλος μπορεί να φαίνεται εύκολο, αλλά η ουσία είναι ότι βρέθηκε και πάλι στη σωστή θέση. Πέτυχε το πέμπτο γκολ στο πρωτάθλημα στη δέκατη συμμετοχή του. Διόλου άσχημα. Να θυμίσω ότι ο Πετρόπουλος, άνευ λόγου και αιτίας, ήταν εκτός αποστολής στο προηγούμενο παιχνίδι. Στα χαφ Ζιλμπέρτο και Σιμάο βοήθησαν στο μαρκάρισμα του Λεονάρντο, ενώ μόλις ο Ζιλμπέρτο επέστρεψε στην άμυνα έδωσε ηρεμία και σιγουριά, που μέχρι τότε δεν μπορούσαν να δώσουν ο Σαριέγκι με τον Βύντρα.

Παράλληλα, στα χαφ μπήκε ο Ιβανσιτς δίπλα στον Σιμάο. Σωστή κίνηση από τον Τεν Κάτε, η οποία του βγήκε. Ο Αυστριακός βοήθησε τον Κλέιτον στο κουβάλημα της μπάλας, από τα πόδια του ξεκίνησε το δεύτερο γκολ, είχε δοκάρι και πολύ καλά στημένα. Αλλος ένας... εξαφανισμένος παίκτης τον τελευταίο καιρό απέδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει με την ποιότητά του.

Ο Παναθηναϊκός νίκησε χθες και πήρε κουράγιο για τη συνέχεια, η οποία περιλαμβάνει τη μάχη για τη δεύτερη θέση και το Τσάμπιονς Λιγκ στα πλέι οφ, την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ στους «8» και να κατακτήσει το Κύπελλο. Το πρωτάθλημα έχει χαθεί από τον πρώτο γύρο και την εντός έδρας ήττα από τον Εργοτέλη. Και εγώ μένω με την απορία: γιατί πρέπει πάντα να γίνεται ένα στραβό αποτέλεσμα για να σοβαρευτούν στη συνέχεια προπονητής και παίκτες; Ετσι φθάσαμε στο -12.

ΥΓ.: Πληροφορούμαι μόλις τώρα την απαράδεκτη συμπεριφορά του κυρίου Κομπότη και τα όσα φώναζε μετά το ματς για τον Τεν Κάτε και για τις διαμαρτυρίες του σε προηγούμενα ματς για τη διαιτησία. Δεν παραξενεύομαι καθόλου. Σε αυτό το ποδόσφαιρο που έχουμε, αυτοί οι παράγοντες μας αξίζουν. Η λέξη «ντροπή» ή η λέξη «τσίπα» δεν αρκούν για να χαρακτηρίσεις τέτοιου είδους παράγοντες.