Ο ανένδοτος κι ο ανέκδοτος

• «Αποσύρετε τις προσφυγές κι ελάτε να συζητήσουμε», είναι πλέον η στάση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός προς τους 131 του ΣΥΡΙΖΑ. Πού είναι τα μεγαλεία των προηγούμενων ημερών; Πού είναι η πυγμή και η ατσάλινη θέληση; Πού είναι οι πύρινες δηλώσεις για το γήπεδο «που θα γίνει, ο κόσμος να χαλάσει»; Εχει μείνει ο Νικήτας Κακλαμάνης να παλεύει επικοινωνιακά ολομόναχος με τις «δυνάμεις του Σκότους» κι αν η πολυμετοχική διοίκηση τον «κρεμάει» και δεν τον στηρίζει, κινδυνεύει να τον απαξιώσει στα μάτια των πολιτών. Εκτός αν τον υπολογίζει για μελλοντικό πρόεδρο της ομάδας.

• Αν η διοίκηση επιβάλει πρόστιμο στους παίκτες, θα κάνει το ίδιο και στον προπονητή; Διότι είναι εύκολο να πεις «φταίει ο Μελίσσης που δεν έπαιξε καλά ως αμυντικό χαφ», αλλά ακόμα πιο εύκολο να βρεις τον άνθρωπο που τον έβαλε τις τελευταίες εβδομάδες στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και τον βάφτισε αμυντικό χαφ, διότι τον μπέρδεψε το «6» που φοράει στη φανέλα.

• Τα «ξεχεστήρια» του Τεν Κάτε προς τους παίκτες του –τον Ρουκάβινα για την αποβολή του αλλά και την εμφάνισή του, τον Νίνη, τον Γκάμπριελ, τον Σπυρόπουλο, τον Μάντζιο– θα είχαν νόημα αν είχε κάνει πρώτα την αυτοκριτική του. Δεν είναι κακό να κάνεις λάθη, κακό είναι να μην τα παραδέχεσαι ποτέ. Δεν είμαι σίγουρος αν ήθελε να επιβραβεύσει τον Ρουκάβινα και τον Κλέιτον με την παρουσία τους στην 11άδα ή να τους εκθέσει. Διότι όταν βάζεις τον Ρουκάβινα μοναδικό προωθημένο, χωρίς Σαλπιγγίδη ή Μάντζιο δίπλα του, χωρίς Ζιλμπέρτο στα χαφ ώστε να ανεβαίνει να βοηθάει και χωρίς Σπυρόπουλο αριστερά, ο οποίος είναι καλύτερος επιθετικά παρά ανασταλτικά, μοιάζεις να του ζητείς να παίξει ντραμς, παρ' όλο που είναι κιθαρίστας. Αν έχει παράπονα για τους παίκτες του, να δει πόσα παράπονα έχουν εκείνοι από αυτόν. Για τις αλλαγές ας μη μιλήσουμε καν. Δεν ήταν μόνο άστοχες, ήταν και καθυστερημένες. Αντίθετα με την αντίδρασή του προς τον τέταρτο, που ήταν άστοχη αλλά άμεση. Με τον Αρη η ομάδα έπιασε το 80% των δυνατοτήτων της. Με τον Εργοτέλη πόσο; 20%; 10%; Μηδέν εις το πηλίκον;

• Ο Μάτος και ο Ιβανσιτς (αλλά και ο Χριστοδουλόπουλος, ο Τζόρβας, ο Πετρόπουλος κ.ά.) πέρα από αγαπημένοι μεγάλης μερίδας των «βάζελων» είναι και περιουσιακά στοιχεία της ομάδας. Και σε ιδανική ηλικία όλοι τους. Οσο σαπίζουν στον πάγκο ή την εξέδρα, η τιμή τους πέφτει, η διάθεσή τους εξατμίζεται και ζημιωμένοι βγαίνουν όλοι. Αν η διοίκηση έχει πάρει απόφαση ότι τον Τεν Κάτε τον έχει «παντρευτεί» και θα προχωρήσουν α λα μπρατσέτα για πολλά χρόνια, τότε τους παίκτες ας τους πουλήσει, ας τους δανείσει, ας τους αφήνει αμανάτι σε ενεχυροδανειστήριο. Αν όμως ο Τεν Κάτε δεν είναι τελικά αυτό που ονειρεύτηκαν όταν τον προσέλαβαν ή αν όντως ο κόουτς θα βγει στη σύνταξη σε 1,5 χρόνο, όπως «απείλησε», πρέπει όλοι να σκεφτούν τι θα μείνει στην ομάδα για τον επόμενο προπονητή. Ισως μια έλλειψη στα χαφ, αφού ο Ζιλμπέρτο μέχρι τότε θα είναι συνομήλικος του Εμερσον και η ομάδα θα ψάχνει για αμυντικό χαφ –που τον έχει ήδη και τον αγόρασε και ακριβά. Ισως και μια έλλειψη στη θέση του έξω αριστερά, αφού και ο Καραγκούνης θα είναι 34 τότε -μόνο που κι εκεί ήδη έχει παίκτη, τον οποίο επίσης αγόρασε ακριβούτσικα το καλοκαίρι.

• Για να μην ξεχνιόμαστε: μια που πριν από λίγες μέρες του Ντιόγο τού έπεσε το φλουρί, μήπως του ξαναέπεσε στην περιοχή του ΟΦΗ κι έσκυψε να το μαζέψει; Ελεος πια! Μετά μας φταίει ο Βαρούχας κι αυτά που είχε πει στα πρώτα μακροβούτια του Βραζιλιάνου. Επιπλέον, ένας ακόμα αγώνας που κανείς δεν σκέφτεται να δώσει στον Παναθηναϊκό ένα πέναλτι, που μπορεί να μην είναι, αλλά μπορεί και να είναι. Για μία ακόμα φορά η αμφισβήτηση πάει σε βάρος του «μεγάλου» Παναθηναϊκού κι όχι του «μικρού» Εργοτέλη. Ασχετα που η άθλια εμφάνιση του Παναθηναϊκού στην Κρήτη πήγε αλλού την κουβέντα. Δεν ψάχνω για άλλοθι ύστερα από τόσο αναιμική εμφάνιση, αλλά ποιος μου λέει ότι με 0-1 πριν από το 10ο λεπτό δεν θα βλέπαμε ένα τελείως διαφορετικό παιχνίδι στο Παγκρήτιο;