Ποιος θα φάει ποιον;

Ξέρετε το ανέκδοτο με τις δύο ξανθιές; Που κάθονται στο κλαδί και το πριονίζουνε να το κόψουνε. Μια γριά περνάει από κάτω και τους λέει: «Κορίτσια, θα πέσετε…». Οι ξανθιές πέφτουν, καταλήγουν στο νοσοκομείο και όταν από σύμπτωση περνάει έξω από το δωμάτιο η γριά, φωνάζουνε: «Η μάγισσα! Η μάγισσα!». Μην το παίξω λοιπόν κι εγώ μάγισσα, που χθες έγραφα ότι ο Μπάγεβιτς, ο Μανωλάς και ο Κιντής δεν χωράνε στην ίδια ομάδα επειδή ο πρώτος ξέσπασε. Ηταν προβλεπόμενο. Οπως προβλεπόμενη είναι η απάντηση στο ερώτημα του Ντούσαν Μπάγεβιτς «αν μας πιστεύουν και εμένα και τον Στέλιο, καλώς, αλλιώς ας μας το πουν να φύγουμε». Οταν σε ένα σπίτι βλέπεις μισό κιλό αλάτι στο πάτωμα και μια ανάποδη σκούπα, δεν χρειάζεται να ρωτάς αν είσαι καλοδεχούμενος. Το ερώτημα είναι άλλο. Μέσα στο επόμενο τριήμερο ποιος θα έχει φάει ποιον.

Στους περισσότερους από τους φανατικούς ΑΕΚτσήδες, συμπεριλαμβανομένων των μελών της «Original», μια απομάκρυνση του Μπάγεβιτς δεν θα κακοπέσει. Ο Μπάγεβιτς μπορεί να ζήτησε τις πέντε συγγνώμες και να έστρωσε την ομάδα, αλλά όταν τα χώνεις σε έναν άνθρωπο μια δωδεκαετία, σου είναι δύσκολο να τον αγαπήσεις. Κοντά στον Μπάγεβιτς θα σταθούν οι «Defenders», που μέλη τους περίμεναν έξω από το τελευταίο Δ.Σ. της ΑΕΚ, προειδοποιώντας ότι αν κάποιος πειράξει τον προπονητή τρομάρα του, και ένας σεβαστός πιθανόν, αλλά όχι αντίστοιχα δυναμικός αριθμός ΑΕΚτσήδων. Με την άλλη πλευρά, δηλαδή των μετόχων και του Κιντή, δεν νομίζω ότι θα είναι κάποιος. Εχοντας εξαντλήσει τα περιθώρια ανοχής στην τετραετία που πέρασε, οι μέτοχοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να λένε ότι έσωσαν την ΑΕΚ βάζοντάς τη στο 44.

Πιστεύουν οι μέτοχοι ότι η ΑΕΚ μπορεί να έχει προοπτική με τον Μπάγεβιτς προπονητή και στην πράξη πρόεδρο, αφού θα έχουν διώξει την επιλογή τους για πρόεδρο για να φέρουν κάποιον άλλον που θα εγκρίνει ο προπονητής; Πείθονται ότι ο Κιντής έχει ένα πραγματοποιήσιμο σχέδιο για μια νέα αρχή, με έναν άλλον προπονητή, που θα πείσει τον κόσμο;

Αν τίποτε από τα δύο δεν συμβεί, θα πρέπει να κάνουν αυτό που είπε ο Πέτρος Στάθης. Να πάνε στον Μελισσανίδη να του ζητήσουν συγγνώμη και, εάν θέλει την ΑΕΚ, πριν τη δώσουν να πληρώσουν τα 15 εκατ., αφού η δήλωση ήταν ότι δεν σκοπεύει να καλύψει λάθη άλλων. Ο,τι πάντως και να κάνουν, ας το κάνουν ομαδικά και ανοιχτά. Περισσότερο από λεφτά, ο κόσμος θέλει να δει μετόχους που να ενδιαφέρονται. Οσο κι αν η Νέα Υόρκη είναι μακρινή, η ΑΕΚ αξίζει τον κόπο ένα δεκάωρο ταξίδι, για να καταλάβει ο κόσμος ότι για τους μετόχους της δεν ήταν ένα παιχνιδάκι που το βαρέθηκαν.


Υποκλίνομαι στον αναγνώστη Π.Ξ., που περιγράφοντας αυτούς που αντιτίθενται στη διπλή ανάπλαση γράφει ότι στην Αγγλία το προσωνύμιό τους είναι BANANAs. «Build Absolutely Nothing Anywhere Near Anything». Το οποίο μεταφράζεται σε «Να οικοδομείς εντελώς τίποτα κοντά σε οτιδήποτε». Εμείς, όμως, το έχουμε προχωρήσει ακόμα πιο πολύ. «Και να αρνείσαι να γκρεμιστεί οτιδήποτε για να οικοδομηθεί κάτι άλλο». Παράδειγμα.

Στις 30 Ιουνίου 2006 η Ανοιχτή Πόλη βγάζει ανακοίνωση για το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Ελαιώνα. Πράγματι δεν τίθεται κάθετα ενάντια στη δημιουργία γηπέδου του Παναθηναϊκού όταν λέει ότι «η Ανοιχτή Πόλη από την πρώτη στιγμή είχε καταστήσει σαφές ότι δεν ήταν αντίθετη με τη χωροθέτηση του γηπέδου του Παναθηναϊκού, ακόμα και στην ευρύτερη περιοχή του Ελαιώνα, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα ανέτρεπε το ισοζύγιο πρασίνου στην περιοχή». Το «ακόμα» φυσικά δίνει τον τόνο και γίνεται πιο περίπλοκο όταν συνοδεύεται από το «ισοζύγιο του πρασίνου». Πάμε, όμως, στο θέμα της ανάπλασης στους Αμπελοκήπους. Που και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντίρρηση, μια και, αφού εκφράζει τις δίκαιες επιφυλάξεις του για την κυριότητα του γηπέδου της Λεωφόρου, εμφανίζει νέο φασούλι. «Για να βρεθούν, μάλιστα, οι απαιτούμενοι χώροι πρασίνου ο υπουργός εξήγγειλε την κατεδάφιση οκτώ εκ των δέκα κτιρίων των προσφυγικών, αδιαφορώντας για τη συλλογική μνήμη, τη φυσιογνωμία της περιοχής, αλλά και για την απόφαση του ΣτΕ, που απαγορεύει την κατεδάφισή τους». Υπακούοντας στις συμβουλές του προέδρου του ΣτΕ δεν θα κρίνω την απόφαση, υπακούοντας όμως και στην αισθητική μου μπορώ να ρωτήσω τον πρόεδρο ως πολίτης προς πολίτη. Εχει δει ο ίδιος ή κάποιος από αυτούς που έβγαλαν την απόφαση τις πολυκατοικίες της Αλεξάνδρας; Και αν τις έχει δει, τι του θυμίζουν; Περίχωρα του Νοβμποσιμπίρσκ το 1955; Εργατική γειτονιά της Δαμασκού; Οσο για το επιχείρημα «για τις συλλογικές μνήμες», αν διατηρούνταν από τέτοια μνημεία, θα έπρεπε να είχαμε διατηρήσει τα γερμανικά πολυβολεία δίπλα στην παλιά εθνική οδό και το μπουρδέλο της Γαβριέλας στο τέρμα της Ασκληπιού.

Το θέμα δεν είναι οι λεπτομέρειες, αλλά η υποκρισία. Αυτό που γίνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και το γήπεδο του Παναθηναϊκού είναι κάτι σαν να λες «εγώ τη γυναίκα μου την αγαπάω» και να την έχεις λυσσάξει στο κέρατο και τη σφαλιάρα. Μέχρι στιγμής ο ΣΥΡΙΖΑ λέει και επαναλαμβάνει ότι δεν έχει πρόβλημα με το γήπεδο του Παναθηναϊκού, αλλά έχει φέρει αντίρρηση στη σύμβαση του Δήμου με την ΠΑΕ, έχει κάνει ερώτηση στη Βουλή γιατί το γήπεδο δεν έχει 20 μέτρα περιμετρική ζώνη ασφαλείας, όπως συμβουλεύει η ΟΥΕΦΑ, έχει κάνει ερώτηση και πάλι στη Βουλή τι γίνεται με τη μεταστέγαση του τέρματος των ΚΤΕΛ από τη Λιοσίων και την Κηφισού και αν το γήπεδο θα τα επηρεάσει και δημιούργησε μια οικολογική οργάνωση με αντικείμενο καθαρά τον Ελαιώνα, στην οποία μετέχουν τρεις βουλευτές του, ενώ έχει κάνει και προσφυγή στο ΣτΕ. Δηλαδή αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εναντίον του γηπέδου τι θα έκανε;

Εν τω μεταξύ, ακούς πράγματα που αν σκεφτείς πέντε λεπτά λες: «Τώρα για Κώτσο με περνάνε;». Παραδείγματος χάριν, ότι με το Mall του Βωβού η περιοχή θα επιβαρυνθεί με 50 χιλιάδες επισκέπτες τη μέρα. Ενώ αν γίνει το γήπεδο θα πηγαίνουνε οριακά 50 χιλιάδες κάθε δύο εβδομάδες, συν τα ευρωπαϊκά ματς. Πρώτον, πρέπει να χαρούμε επειδή θα έχουμε φτιάξει ένα λευκό ελέφαντα που θα χρησιμεύει ένα δίωρο το 15ήμερο; Ιδιαίτερα στην περιοχή που γίνεται, αν μένει σχεδόν πάντα άδειο, καλύτερα να του βάλουνε μια ταμπέλα «Preza Arena», μια και κάθε πρεζόνι της περιοχής θα έχει αποκτήσει το στιγμιαίο στέκι του. Δεύτερον, τι χρειάζεται μεγαλύτερους κομβικούς δρόμους ένα στάδιο που 50 χιλιάδες θα πρέπει να φεύγουν σε μισή ώρα ή ένα εμπορικό κέντρο που ο ίδιος αριθμός θα μοιράζεται σε ένα 18ωρο; Για το επιχείρημα ότι η κυκλοφορία στην περιοχή θα επιβαρυνθεί, ας πάει κάποιος σήμερα στην Αγίας Αννης και αν πει ότι η κίνηση θα γίνει χειρότερη, να εξηγήσει πώς. Και φυσικά το τρελό μποτιλιάρισμα στην Αγίας Αννης θα συνεχιστεί. Οσο για την ερώτηση στη Βουλή «γιατί δεν γίνεται η μεταφορά των ΚΤΕΛ στον Ελαιώνα;», να ομολογήσω ότι τα ΚΤΕΛ όντως φτιάχνουν τη διάθεση των κορμοράνων. Οπως και τα γήπεδα, που το τσιμέντο τους είναι διαφορετικό από των Mall.

Αυτό που ενοχλεί είναι η υποκρισία. Θέλεις να σταθείς δίπλα στην πιτσιρικάδα, που είναι η εκλογική σου πελατεία, και με το που αρχίζουν οι διαδηλώσεις μετά τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου πλακώνεσαι στην πολιτική στήριξη. Δεν επικροτούμε τα επεισόδια, αλλά ούτε και τα αποδοκιμάζουμε. Καταλαβαίνεις ότι έχασες σχεδόν 10% αυτών που δήλωναν ότι θα σε ψήφιζαν και αρχίζεις τα μπουλκουμέ. «Περιμένετε να βγάλω την κουκούλα». Κανένας δεν είπε ότι εσύ ή το κόμμα σου φόραγαν κουκούλες. Αλλά το 60% από αυτούς που θα σε ψήφιζαν έδειξε να πιστεύει ότι τα γούσταρες «τα παιδιά στα πεζοδρόμια», που λέει και ο Αλαβάνος. Και όχι μόνο στα πεζοδρόμια, αλλά και έξω από τις βιτρίνες και μέσα στις βιτρίνες.

Από την εποχή που γινόταν πλάκα με τις ομιλίες του Κύρκου το Εσωτερικό, όπως τότε έτσι και σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ απευθυνόταν στις μειονότητες και τις μειοψηφίες. Ο μέσος, όμως, πολίτης δεν μοιάζει να θέλει να κάνει τη ζωή του ένα μοντάζ ανάμεσα σε διαμαρτυρίες για την αστυνομική βία, πορείες για τον φόνο του Αλέξη, μάχες με τη Χρυσή Αυγή στον Αγιο Παντελεήμονα, ακτιβισμούς και νέα κέντρα μεθαδόνης. Και πράκτωρ και εισπράκτωρ δεν γίνεται και όταν προσπαθείς να το κάνεις γίνεσαι αστείος.


Για να κλείσω, αν ούτε ο Βωβός βοηθήσει με την τσάμπα γη ούτε ο Δήμος επιβαρύνει τους δημότες και πλακώνουμε και τις προσφυγές όταν υπάρχουν εμπορικές χρήσεις, γήπεδο δεν γίνεται. Και μην το συγκρίνουμε με το Καραϊσκάκη. Το Καραϊσκάκη στοίχισε το 25% από όσο προβλέπεται να στοιχίσει ο Ελαιώνας, είχε 20 χρόνια τράτο στην αποπληρωμή και εκείνη την εποχή τα τηλεοπτικά δικαιώματα της «Προό» ήταν τρία εκατ. ευρώ.