Θα πει «όχι» και στη Ρεάλ ο Κακά;

Πριν καλά καλά περάσουν σαράντα οκτώ ώρες από το τέλος της μεταγραφικής ιστορίας που είχε πρωταγωνιστές τον Ρικάρντο Κακά, τη Μίλαν και τους σεΐχηδες της Μάντσεστερ Σίτι, έγινε γνωστό ότι για τον Βραζιλιάνο σταρ κινούνται ήδη από τώρα η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα, με σκοπό να τον αποκτήσουν το επόμενο καλοκαίρι. Οτι οι δύο μεγάλες ισπανικές ομάδες μπορεί να ενδιαφερθούν για έναν από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου δεν μου κάνει εντύπωση. Εχουν εκλογές το καλοκαίρι και στην προεκλογική περίοδο οι υποψήφιοι πρόεδροι της Μπάρτσα και της Ρεάλ κάνουν πάντα εντυπωσιακές εξαγγελίες και κινήσεις.

Xθες ένας άνθρωπος που ξέρει καλά τον Κακά, ο Εμερσον, είπε ότι αν γινόταν μια σοβαρή πρόταση από τη «Βασίλισσα» π.χ. ο Κακά θα το σκεφτόταν. Ο ίδιος ο Κακά, που ορκιζόταν αιώνια πίστη στη Μίλαν την Κυριακή το βράδυ, δεν έκανε την παραμικρή δήλωση, αλλά ο μάνατζέρ του, μολονότι τόνισε ότι δεν θέλει να σχολιάσει σενάρια, εντούτοις άφησε να εννοηθεί ότι μια πρόταση από την Ισπανία θα τη σκεφτόταν σοβαρά.

Αγάπη

Τελικά ο Κακά παρέμεινε στη Μίλαν επειδή την αγαπούσε ή απλώς δεν ήθελε να πάει στη Μάντσεστερ Σίτι; Για όποιον γνωρίζει πώς σκέφτονται στη Μίλαν και πόσο αγαπούν τις μπίζνες, ότι η μεταγραφή αυτή δεν ολοκληρώθηκε μοιάζει απίστευτο. Η Μίλαν πούλησε τον Αντρέι Σεβτσένκο στην Τσέλσι πριν από λίγα χρόνια για τα μισά από όσα της έδιναν οι σεΐχηδες για τον Κακά. Ο Σεβτσένκο όταν έφυγε από το Μιλάνο ήταν μετά τον Πάολο Μαλντίνι ο πιο αγαπητός ποδοσφαιριστής στη διοίκηση και την εξέδρα: όχι τυχαία, μακριά από το Μιλάνο έπαθε κατάθλιψη. Επιπλέον ο αγαπητός Κακά φέτος παρουσιάζει και κάποια προβλήματα αγωνιστικής συνύπαρξης με τον Ροναλντίνιο –η δικαιολογία της πώλησής του ήταν έτοιμη και στον κόσμο, που σίγουρα θα γκρίνιαζε. Η απάντηση του Γκαλιάνι και τον υπόλοιπων θα ήταν ότι δεν πρέπει να ξεχνούν πως πριν από λίγες μέρες η ομάδα απέκτησε και τον Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Μοιάζει

Η Μίλαν δεν είχε πρόβλημα να παραχωρήσει τον παίκτη και η Σίτι δεν είχε κανένα πρόβλημα να τον αγοράσει: τουλάχιστον έτσι μοιάζει. Η Σίτι είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που μοιάζει να έχει πολλά χρήματα για ξόδεμα στο νωθρό, εξαιτίας της κρίσης, μεταγραφικό παζάρι –λέω «μοιάζει», διότι για την ώρα οι προτάσεις σε μεγάλους ποδοσφαιριστές που κάνουν οι Αραβες πετρελαιάδες, μολονότι είναι πολλές, δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Από το καλοκαίρι μέχρι τώρα έχουν γραφτεί στα βρετανικά ταμπλόιντ ως τελειωμένες μεταγραφές παικτών, όπως ο Τζον Τέρι, ο Μπουφόν, ο Στίβεν Τζέραρντ, ο Ριμπερί κ.ά. Η Σίτι δεν απέκτησε κανέναν από αυτούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι σεΐχηδες παίζουν με τα βρετανικά ΜΜΕ και σπέρνουν μεταγραφικά παραμύθια. Οι άνθρωποι χρήματα έχουν κι αυτό οι Ιταλοί το ξέρουν και γι' αυτό τους πήραν και στα σοβαρά.

Αρνηση

Η μεταγραφή χάλασε επειδή ο Κακά δεν ήθελε να πάει στο νησί: η άρνηση του Βραζιλιάνου άσου υπήρξε κανονική απόρριψη της Σίτι. Οι όροι που έβαλε ο Κακά στους ανθρώπους της Σίτι για να ολοκληρωθεί η μεταγραφή του ήταν ένας εύσχημος τρόπος για να τους πει «όχι» περιφραστικά. Τους είπε ότι πρέπει να φτιάξουν σε δύο χρόνια μια ομάδα που να μετέχει στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλιώς βάσει συμφωνίας θα μπορεί να μείνει ελεύθερος, αρνήθηκε να τους εκχωρήσει τα προσωπικά εμπορικά δικαιώματά του, τους τρόμαξε με οικονομικές απαιτήσεις πρωτόγνωρες. Στο τέλος της ιστορίας, δηλώνοντας πίστη στη Μίλαν, είπε ότι δεν θα πήγαινε στη Σίτι ποτέ με τη θέλησή του και ότι δεν προτίθεται να ζητήσει αύξηση των αποδοχών του, μολονότι ο αγγλικός σύλλογος του πρότεινε αποδεδειγμένα ένα μεγαλύτερο συμβόλαιο. Και ύστερα από αυτά την επόμενη μέρα κυκλοφόρησε ότι τον θέλει η Ρεάλ Μαδρίτης και τον καλοκοιτάζει η Μπαρτσελόνα!

Εταιρείες

Δεν είναι τρελοί οι Ισπανοί, ούτε ψάχνουν αρνήσεις. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ένας ποδοσφαιριστής μπορεί εύκολα να πει «όχι» στην οποιαδήποτε Σίτι του κόσμου και «ναι» στη Ρεάλ Μαδρίτης –ακόμα και με λιγότερα χρήματα. Η διαφορά στην εκτίμηση δεν έχει να κάνει μόνο με την ιστορία των ομάδων ή τη δυναμική τους –στο φινάλε κανείς δεν αποκλείει την πιθανότητα η Σίτι να είναι σε τρία χρόνια η καλύτερη ομάδα του κόσμου. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι ένας μεγάλος παίκτης, όταν βρίσκεται σε μια μεγάλη ομάδα κερδίζει την υπεραξία της εκμετάλλευσης του ονόματός του: όταν η «εταιρεία Κακά» συγχωνεύεται με την «εταιρεία Ρεάλ» ή την «εταιρεία Μπαρτσελόνα» εκτοξεύει τα κέρδη της! Η συγχώνευση με την «εταιρεία Σίτι» είναι ένα επιχειρηματικό ρίσκο: ολοένα και περισσότεροι το φοβούνται. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ότι οι σεΐχηδες της Σίτι πλησίασαν τον Τέρι, τον Ριμπερί, τον Μπουφόν, αν όμως το έκαναν και εισέπραξαν και από αυτούς αρνήσεις, αυτό δεν είναι καλό σημάδι για το ποδόσφαιρο. Πάει να πει ότι στο μυαλό των ποδοσφαιριστών οι καλοί προορισμοί είναι πλέον ελάχιστοι.

Πλήξη

Μακάρι να κάνω λάθος και ο Κακά να είναι ο τελευταίος ρομαντικός και να αρνήθηκε τα εκατομμύρια των Αράβων από αγάπη για τη φανέλα της Μίλαν. Λίγη υπομονή και θα δούμε αν θα αρνηθεί το καλοκαίρι και τις ισπανικές Σειρήνες. Την περασμένη δεκαετία το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο αναστατώθηκε ευχάριστα από κάποιους πλούσιους ή ρομαντικούς απατεώνες που έβαλαν στον χάρτη του πρωταθλητισμού (και του Τσάμπιονς Λιγκ) φρέσκες δυνάμεις. Τέτοιες ήταν η Μπορούσια Ντόρτμουντ, η Ρόμα, η Βαλένθια, φυσικά η Λάτσιο του Σέρτζιο Κρανιότι, η Ολιμπίκ Μαρσέιγ του Ταπί, η Τσέλσι (τελευταία και καλύτερη) του Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Ολες αυτές οι ομάδες ήταν για μεγάλα διαστήματα ελκυστικοί προορισμοί. Σήμερα ο Κακά και όχι μόνο θα 'λεγε «όχι» σε όλους τους ιδιοκτήτες τους για να παίξει στη Μίλαν, τη Ρεάλ, την Μπάρτσα, ίσως στην Τσέλσι. Αν σκέφτονται έτσι όλοι οι μεγάλοι παίκτες, μας περιμένει στο μέλλον μεγάλη πλήξη.

Ομπάμα

Eντυπωσιάστηκα από την πρώτη του Μπαράκ Ομπάμα. Μίλησε ανθρώπινα, κατανοητά, υπεύθυνα όσο κανείς πολιτικός τον τελευταίο καιρό. Θέλουμε να πούμε ότι η στόχευσή του ήταν να ξεκινήσει προκαλώντας στον πλανήτη την καλύτερη δυνατή εντύπωση; Να το πούμε, γιατί είναι στα υπέρ του. Το να προσπαθείς να δείξεις στον άλλο ότι τον σκέφτεσαι και ότι η προτεραιότητά σου είναι να του δώσεις ελπίδα δεν είναι κακό –ίσα ίσα. Αντίθετα με αυτό που πιστεύουν οι εν Ελλάδι κομπογιαννίτες της πολιτικής, η πολιτική μπορεί να είναι περισσότερο συνώνυμο της ελπίδας από ό,τι συνώνυμο της διαμαρτυρίας ή της εκδούλευσης.

Αν υπάρχουν πολιτικοί που ακόμα μπορούν να στέκονται μπροστά σου και να σου λένε ότι η βασική σκέψη τους είναι πώς θα σε βοηθήσουν να ζήσεις καλύτερα, τότε υπάρχει και πολιτική: όλα τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση. Ο Ομπάμα με την ωραία χροιά στη φωνή, το καθαρό βλέμμα και τον σύνθετο και μεστό λόγο του είπε πράγματα που οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν τολμούν να πουν, επειδή δεν μπορούν να τα πουν: δεν τα έχουν στο κλισαρισμένο και βαρετό λεξιλόγιό τους.

Δεν υπάρχει Ευρωπαίος πολιτικός σαν τον Ομπάμα: οι Ηνωμένες Πολιτείες για μια ακόμα φορά έβαλαν στη σκουριασμένη Ευρώπη τα γυαλιά. Στη δική μας γηραιά ήπειρο βασιλεύουν οι καθηγητάδες που αποστρέφονται ή φοβούνται τον κόσμο, οι λογιστές που μιλούν ακατανόητα για ελλείμματα, spreed, AEΠ, σε μια γλώσσα που όποιος την ακούει τρομάζει, οι σόουμαν της συμφοράς που κάνουν την ιδιωτική ζωή πασαρέλα γνωρίζοντας ότι υπάρχει σε κάθε απλό άνθρωπο μια trash πλευρά την οποία και κολακεύουν.

Στην Ευρώπη υπάρχουν οι χαρτογιακάδες των κομματικών επιτελείων, οι γόνοι που κληρονομούν καριέρες, οι μέτριοι που κολλούσαν αφίσες πιτσιρικάδες επενδύοντας στην επίδειξη της κομματικής τους πειθαρχίας, οι δεξιοί κρυφορατσιστές και κρυφοφασίστες, οι αριστεροί που έχουν λύσει τα προβλήματά τους και δημιουργούν προβλήματα στους υπόλοιπους, οι Σαρκοζί που σε βυθίζουν στην πλήξη και οι Μπερλουσκόνι που δεν σε αφήνουν να συγκρατήσεις τα γέλια σου.

Αμφιβάλλω αν υπάρχει πιθανότητα σε μια ευρωπαϊκή χώρα να ξεπηδήσει και να βρεθεί στο κέντρο της πολιτικής ένας άνθρωπος με τόσο καθαρό βλέμμα όσο ο Ομπάμα, κάποιος δηλαδή που είκοσι χρόνια πριν δεν θα μπορούσες να φανταστείς ότι θα γίνει πρωθυπουργός και που η νίκη του και μόνο μαρτυρά πόσο ο κόσμος μας έχει αλλάξει. Δεν ξέρω τι θα κάνει: ξέρω ότι η δημοκρατική Αμερική χάρη σε αυτόν είναι πλέον ξανά περήφανη.

Θα τρελάνουν τον κόσμο

Είπαμε να υπάρχουν τάσεις στον ΣΥΝ, αλλά όχι κι έτσι. Tη Δευτέρα το βράδυ στο Σπόρτιγκ ο κ. Τσίπρας φώναζε ότι όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ του γηπέδου και απαιτούσε να συνεχιστούν τα έργα για να αποκτήσει ο ΠΑΟ στέγη. Την επόμενη μέρα ο εκπρόσωπος της κίνησης των «131», ο δικηγόρος κ. Κώστας Παπαδάκης, προειδοποίησε ότι τα μέλη της κίνησης θα κινηθούν και εναντίον της σύμβασης που έχει υπογραφεί ανάμεσα στον Δήμο Αθηναίων και στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός για το γήπεδο, χωρίς να το διακρίνει από το Μall του Βωβού. Τελικά τι ισχύει, βρε παιδιά;

(Αλέξη, είσαι σε καλό δρόμο. Με λίγη προσπάθεια θα τους τρελάνετε όλους).