Οταν ο Γκόντζος ξεπέρασε τον Βερύκιο…

Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω, λατρεμένε αναγνώστη. Η χθεσινή μέρα θα μου μείνει αξέχαστη. Ημουν μια χαρά, μέχρι την ώρα που διάβασα το άρθρο του Κώστα Γκόντζου στο «Derby». Αμέσως μετά «έφαγα», έντρομος, το μπαούλο της θείας Λουκρητίας για να βρω το φύλλο πορείας χειριστή ραντάρ επιφανείας και έφυγα τρέχοντας για να παρουσιαστώ στον πλησιέστερο ναύσταθμο. Ημουν σίγουρος ότι μας την έπεσαν οι Τούρκοι και ήταν θέμα λεπτών ο Καραμανλής να ανακοινώσει την επιστράτευση. Διάβασε τι γράφει ο Κώστας μου, dear, και θα καταλάβεις τον λόγο του πανικού μου:

«Ο συναγερμός σήμανε χθες λίγο μετά το μεσημέρι. Απογευματάκι ήταν, για την ακρίβεια, όταν το επίπεδο ετοιμότητας έφτασε στο κόκκινο. Το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας, το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και, φυσικά, κυρίως το Υπουργείο Δικαιοσύνης τέθηκαν σε γενική επιφυλακή».

Η μόνη σκέψη που με ηρεμούσε λίγο την ώρα που προετοιμαζόμουν για να πάω στο μέτωπο ήταν ότι θα είχα καλή παρέα. Φανταζόμουν τον Κώστα Πρέκα με το ντουφέκι του να φωνάζει πλάι μου «αέρα» και τον επίτιμο (όπως βλέπεις και στο σκίτσο) στην πρώτη γραμμή της μάχης –όπως πάντα– να φυλάει τα νώτα μας την ώρα της επίθεσης και έπαιρνα κουράγιο. Η θεία Λουκρητία, εν τω μεταξύ, μέχρι να φέρει ο οδηγός μου ο Θόδωρος τη λιμουζίνα που θα με μετέφερε στη μάχη τραγουδούσε Βέμπο και ξερογλειφόταν. Η ιδέα ότι θα ράβει τις σκελέες των στρατιωτών, για να συνεισφέρει κι αυτή στον αγώνα, την είχε συνεπάρει. Ο Κώστας μού είχε ξυπνήσει το πατριωτικό αίσθημα της οικογένειας. Συνεχίζει ο χρυσός μου:

«Στελέχη μπαινόβγαιναν στις εισόδους, οι διάδρομοι ήταν γεμάτοι υπαλλήλους που πηγαινοερχόντουσαν βιαστικοί κρατώντας ογκώδεις φακέλους με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Σε ανοικτή σύνδεση και ακρόαση με την "κόκκινη γραμμή" τα αρχηγεία του ΝΑΤΟ και της CIA συμμετείχαν στη σύσκεψη, προκειμένου να δώσουν τις συμβουλές τους ή, όπως έλεγαν σε κάποια δημοσιογραφικά γραφεία εφημερίδων προσκείμενων στην Αριστερά, την άδειά τους για την επιχείρηση».

Μου σηκώθηκε η τρίχα, κεχαριτωμένε. Τέτοια δραματική περιγραφή θα τη ζήλευε μέχρι και ο μετρ του είδους, ο αγαπημένος Δήμος Βερύκιος. Βρε, μπας και πρέπει τα αγόρια μου να αλλάξουν ρόλους; Να αναλύει, δηλαδή, ο Δήμος τα δρώμενα στον πολυμετοχικό και να πάρει θέση σχολιαστή στον ALPHA ο Γκόντζος; Κανείς δεν θα καταλάβει τη διαφορά. Ο μόνος μου ενδοιασμός είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση αντιστροφής ρόλων θα έπρεπε ο Κώστας να πειράζει από το ραδιόφωνο την Ντεπούλα μου και αυτό δεν θα το άντεχα. Ούτε εγώ ούτε εκείνη. Ο Βερύκιος της τα λέει με τακτ και γλυκύτητα, ο Κώστας μου είναι πιο άγαρμπος. Θα την πλήγωνε…

Σκέφτομαι, επίσης, πως θα δυσανασχετούσε και ο γοητευτικός Αντώνης Δελλατόλας. Διότι αν ο Κώστας μου αναλάμβανε θέση σχολιαστή στις ειδήσεις του ALPHA, κανείς δεν θα ξαναέβλεπε Ευαγελλάτο μετά. Ούτε και τον Αντώνη μου, δηλαδή, που είναι ό,τι πιο ωραίο έχει να παρουσιάσει το δελτίο του ANT1 (μετά τον Ιάκωβο Φιλιππούση φυσικά, στον οποίο εκφράζω τη συμπάθειά μου. Αφού αντέχει να παίζει ρεπορτάζ για τον Πανελλήνιο με την ίδια συχνότητα που ο «Πρασινοφρουρός» τα χώνει στον Τζίγκερ, χωρίς να δυσανασχετεί, είναι αξιέπαινος).

Λίγο πιο κάτω, sugar, ο Κώστας μου έλυσε το μυστήριο του ξαφνικού συναγερμού. Τσάμπα βγήκα στους δρόμους μαζί με τον μπουμπούκο της Μανωλίδου και τον πνευματικό μου, τον Ανθιμο. Ο Γκόντζος αλλού το πήγαινε: «Οι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για παρενοχλήσεις. Λίγες ώρες αργότερα η κατάσταση είχε αποσαφηνιστεί και η εικόνα ήταν ξεκάθαρη. Τα πράγματα ήταν όντως κρίσιμα για το έθνος και ολόκληρο τον ελληνισμό. Αιτία όλης αυτής της κινητοποίησης του κρατικού μηχανισμού ήταν οι συνεχιζόμενες και προκλητικές παρενοχλήσεις των αμυντικών του ελληνικού πρωταθλήματος στον Ντιόγο και τα άλλα υπερηχητικά του ΟΣΦΠ».

Ο χρυσός μου μας πήγε Πειραιά μέσω Πίνδου. Εχει κι αυτός τα δίκια του, όμως. Από τη μια τα δημοσιεύματα για το αντιαθλητικό παιχνίδι των αντιπάλων του σωκρατικού, από την άλλη η ανακοίνωση του προέδρου, άνθρωπος είναι και αυτός, έσπασε…

Αλλάζω θέμα επειδή νομίζω ότι ο Νίκος Παπαδάκος στον «Πρωταθλητή» μού έδωσε την αφορμή που έψαχνα για να καταθέσω στο τραπέζι του Πηλαδάκη μια ρηξικέλευθη πρόταση. Γράφει ο καλός μου: «Ποιο DVD του Παναθηναϊκού; Αυτό, έτσι κι αλλιώς, είχε χαρακτηριστεί από οπαδούς της ίδιας ομάδας ως "της βλακείας". Ορεξη να έχει ο Ολυμπιακός να συλλέξει όλες τις φάσεις από την αρχή του πρωταθλήματος και να βγάλει σε κυκλοφορία ολόκληρη συλλογή από το ξύλο που τρώνε οι παίκτες σε κάθε αγώνα και από πάνω τιμωρούνται για διαμαρτυρίες».

Από το άρθρο σου και στου Σωκράτη το αυτί, Νίκο μου. Μακάρι ο σωκρατικός να κυκλοφορήσει το συγκεκριμένο DVD, για να ανοίξει τον δρόμο και στους άλλους. Μόνο να μην ξεχάσει ο Κούλης Δουρέκας (ο λατρεμένος μου είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές) που θα επιμεληθεί τη συλλογή των φάσεων να βάλει και τη σκαριά του Γιάννη Παπαδόπουλου στον Ντοριβάλ. Ετσι, για να το παίξουμε υπεράνω εμείς…

Στη συνέχεια να ακολουθήσει και ο πολυμετοχικός με το δικό του DVD για «Τα πέναλτι που άργησαν ένα γύρο», η ΑΕΚ με το αριστούργημα «Ζητείται Πρόεδρος», ο Λεβαδειακός με το «Οταν λείπει η TV χορεύει ο Κομπότης» κ.λπ. Βγάλε για λίγα δευτερόλεπτα τα οπαδικά γυαλιά σου, λατρεμένε αναγνώστη, και απάντησε με ειλικρίνεια. Αν έπρεπε να επιλέξεις πώς θα περάσεις το απόγευμα της Κυριακής σου, τι θα διάλεγες; Να δεις τον αγώνα της ομάδας σου ή το DVD που θα είχε κυκλοφορήσει;

Οπως καταλαβαίνεις, το ερώτημα ήταν ρητορικό. Αφού λοιπόν έτσι και αλλιώς μπάλα δεν βλέπουμε, δεν τους ψήνει όλους ο Πηλαδάκης να ανοίξουν ένα DVDάδικο εκεί στη Σούπερ Λίγκα, να δούμε κι εμείς κάτι ενδιαφέρον;

Βαρουχάβινα

Είναι ο ιδανικός παίκτης για τον πολυμετοχικό. Αφενός θα λύσει το επιθετικό πρόβλημα της ομάδας, αφετέρου θα τον αγαπήσει ο Τεν Κάτε. Ο Βαρουχάβινα όχι μόνο θα διαμαρτύρεται στους «κόρακες» –όπως ο Ολλανδός επιθυμεί–, αλλά μπορεί να τους κάνει και ταχύρρυθμα μαθήματα διαιτησίας μπας και ξεστραβωθούν λιγάκι. Θα πω στον Μπότο να τον αναλάβει πριν να είναι αργά. Ο Πουρουπουπού καραδοκεί…