Στέρεψαν οι δικαιολογίες

Tι να πει κανείς έπειτα από μία ήττα με 4-0; Να συμφωνήσουμε ότι η ευρεία νίκη του Παναθηναϊκού ξεκίνησε από ένα πέναλτι που δεν έκανε ποτέ ο Καράμπελας και δεν άφησε περιθώρια στον Αρη να δείξει κάτι άλλο με την είσοδο του Λαμπριάκου στην επίθεση, μια και ακολούθησαν άλλα δύο γκολ και τέλειωσε το παιχνίδι. Ποιος φταίει, όμως, για την ανύπαρκτη αντίδραση μετά και τη συνολική εικόνα, η οποία σε ένα ακόμα παιχνίδι ήταν τραγική; Οι «κίτρινοι» περνούν παρατεταμένη αγωνιστική κρίση και όποιος σταθεί οπουδήποτε αλλού εθελοτυφλεί και βλέπει μόνο το δέντρο, αλλά όχι το δάσος.

Ο Αρης έχει να κερδίσει από τις 6 Δεκεμβρίου. Δεν έχει... ματώσει τα δίχτυα εδώ και πέντε αγώνες (πάνω από 500 λεπτά). Εκανε μια ψυχωμένη εμφάνιση στην Τούμπα, αλλά φαίνεται ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Χθες στο ΟΑΚΑ είδαμε μια ομάδα με προβλήματα σε όλες τις γραμμές και χαώδη απόσταση της άμυνας με την επίθεση. Με πολλά ατομικά λάθη, με λάθη του Ερνάντεθ, όπως η αλλαγή του Γκαρσία, και παίκτες που δεν είχαν ούτε δυνάμεις ούτε νεύρο και έδειχναν συμβιβασμένοι με το μοιραίο.

Πώς να καταπιεί ο οπαδός του Αρη το γεγονός ότι η ομάδα του δεν έκανε ούτε μία ευκαιρία κόντρα στον Παναθηναϊκό; Το ότι βάζει γκολ μόνο με αίτηση; Πώς να δεχθεί το γεγονός ότι οι παίκτες, πάνω στους οποίους στηρίχτηκε η αναγέννηση του Αρη τα δύο τελευταία χρόνια, είναι σκιά του εαυτού τους; Ο Αρης έχει δώσει ήδη 22 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις και με ελάχιστες εξαιρέσεις είναι καρικατούρα της ομάδας που θαύμασαν όλοι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται ένα ισχυρό ταρακούνημα, προτού χαθούν όλοι οι φετινοί στόχοι. Τα δύο ματς με τον ΠΑΟΚ μάλλον είναι η τελευταία ευκαιρία για όλους. Κυρίως για τον προπονητή.