Ποδόσφαιρο διακοπών

Ενα από τα μεγάλα κλισέ του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι το «τώρα που δεν έχουν ανάγκη τους βαθμούς θα παίξουν ελεύθερη μπάλα». Συνήθως το νόημα της «ελεύθερης μπάλας» είναι αυτό που περιγράφει ένα άλλο κλισέ «χωρίς σκοπιμότητες». Το κλισέ είναι μια παπαριά καμαρωτή, που ανάθεμα αυτόν που το πρωτοείπε. Από την στιγμή που μια ομάδα καταλάβει ότι δεν έχει απόλυτη ανάγκη τους βαθμούς αρχίζει να παίζει «ποδόσφαιρο διακοπών». Από αυτό που έπαιζε η Αλίκη Βουγιουκλάκη με τις φίλες της στις ταινίες, με τη ριγέ μπάλα της Nivea. Που κάθε φορά που η μπάλα φτάνει σε μια από τις κοπέλες, πηδάει στον αέρα, τις δίνει μια με τα χέρια και φωνάζει «Α,α,α» σαν να την πηδάνε. Νομίζω λοιπόν ότι η μπάλα διακοπών άρχισε, από πλευράς Ολυμπιακού.

Το φετινό πρωτάθλημα θυμίζει το όγδοο στο σερί του Ολυμπιακού, όταν ο Σάββας, ο πραγματικός γιος του και κάθε Μπαρμπής της οικουμένης προσπαθούσαν να σκεφτούν απίθανα ρεκόρ που θα κρατούσαν ζωντανό το ενδιαφέρον των παικτών. «Εάν ο Ολυμπιακός νικήσει την επόμενη αγωνιστική, θα καταρρίψει το ρεκόρ της ομάδας του Μπούκοβι για τις συνεχόμενες νίκες στην ηπειρωτική Ελλάδα». «Εάν ο Ολυμπιακός πάρει τα δύο επόμενα ματς, θα μαζέψει τόσους βαθμούς που εάν πολλαπλασιαστούν με το 6,25 μας δίνουν το πλάτος της Μαγιόρκα». Ελπίζω ότι οι ιστορικοί του Ολυμπιακού ή οι διαιτητές θα κάνουν κάτι για να ξυπνήσουν το ενδιαφέρον των παικτών. Είτε από πλευράς ιστορικών βρίσκοντας νέα περίεργα ρεκόρ είτε από πλευράς διαιτητών σφυρίζοντας χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το όνομα της ομάδας. Γιατί αν οι ιστορικοί δεν βρίσκουν ρεκόρ και οι διαιτητές σφυρίζουν όπως ο Γερμανάκος, οι παίκτες του Ολυμπιακού στο τέλος θα κάτσουν στο χορτάρι και θα ανοίξουν ταπεράκια με κεφτέδες. Και για τον Γερμανάκο δεν αναφέρομαι στο οφσάιντ του Ντιόγο στο οποίο δεν μπορούσε να έχει γνώμη, ούτε στο κράτημα του Σουάνη από τον Πάντο, που ήταν της κάμερας, ούτε στην αποβολή του Ζουέλα, που ήταν. Αναφέρομαι στο κράτημα που έκανε στο κέντρο του γηπέδου ο Πατσατζόγλου, μια φάση στην οποία αν ο διαιτητής δεν βγάλει την κίτρινη κάρτα πάει να πει ότι δεν θέλει να τη βγάλει.

Για τον Παναθηναϊκό θα το πω κοσμοπολίτικα, όπως αρμόζει στον πολυμετοχικό. Too little, too late. Καλά παίζει, με ψυχή παίζει και στο τέλος μπορεί να παίξει και καλύτερα, αλλά τώρα που το κάνει είναι σαν να είσαι υποψήφιος αυτόχειρας που πηδάει από την ταράτσα του ουρανοξύστη και αλλάζει γνώμη στον ημιώροφο. Για τον ΠΑΟΚ έχω να προσθέσω ότι είναι μια υποδειγματική ομάδα του Φερνάντο Σάντος με μπόλικη Ουρουγουάη των seventies. Αποκλείεται να κερδίσει με πάνω από δύο γκολ διαφορά, αποκλείεται να χάσει με περισσότερο από ένα και αποκλείεται να υπάρξει αντίπαλος που να κάνει τσαλιμάκια και να μη φάει μια κλοτσιά για να σοβαρευτεί. Οσο για την ΑΕΚ, κάνει τα καλύτερα που μπορεί –που δεν είναι και πολλά– αλλά χρειάζεται πολλά λεφτά ή χρόνο για να συναγωνιστεί τους υπόλοιπους. Το αν οι μέτοχοι σκοπεύουν να βάλουν τα λεφτά θα φανεί σήμερα. Το αν οι οπαδοί σκοπεύουν να βάλουν την υπομονή θα φανεί με την πρώτη αποτυχία.