Θέλει υπομονή ο Ολυμπιακός

Η ανυπομονησία του κόσμου του Ολυμπιακού είναι μεγάλη. Ανεξαρτήτως αθλήματος. «Πρώτοι να είμαστε, αυτό μας νοιάζει», είναι οι λέξεις που εκφράζουν τις επιθυμίες «ερυθρόλευκων» φιλάθλων. Πόσω μάλλον στο μπάσκετ, που έχουν να γευθούν μεγάλες χαρές εδώ και σχεδόν 12 χρόνια. Τότε που είχε κατακτηθεί το τριπλ κράουν από τον Ντέιβιντ Ρίβερς και τους συν αυτώ. Τα χρόνια, όμως, που ακολούθησαν από εκείνη την τεράστια επιτυχία ήταν αν όχι καταστροφικά, σίγουρα όχι δημιουργικά. Κάποια στιγμή ο Σωκράτης Κόκκαλης ουσιαστικά τα παράτησε, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να φθάσει να παίζει στον Κορυδαλλό, οι φίλαθλοί του να βρίζονται με τον κόουτς Ντράγκαν Σάκοτα και την ερυθρόλευκη φανέλα να φοράνε απίθανοι τύποι, όπως ο τραγικός μπασκετικά Κένι Μίλερ (για να μην πούμε κι άλλα ονόματα). Τα τελευταία χρόνια σαν σωτήρες σταλμένοι από τον Θεό προέκυψαν ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Τα χρήματα που έβαλαν, βάζουν και θα συνεχίσουν να βάζουν, είναι αμύθητα. Ή κάπως έτσι. Μόνο που ως νέοι διοικητικοί παράγοντες έχουν να μάθουν πολλά μέχρι να φθάσουν (αν φθάσουν) στον στόχο τους. Αντίστοιχη μαθητεία είχε κάνει και ο Σωκράτης Κόκκαλης στα πρώτα χρόνια του στο ποδόσφαιρο. Είδε, έμαθε και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να προκύψουν. Οι αλλεπάλληλοι τίτλοι μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

Οι Αγγελόπουλοι μαθαίνουν, αλλά ένα από τα καλά που έχουν από την αρχή της θητείας τους είναι ότι εμπιστεύονται τους εκάστοτε προπονητές. Αυτό κάνουν τώρα και με τον Παναγιώτη Γιαννάκη, αυτό έκαναν τόσο με τον Καζλάουσκας όσο και με τον Γκέρσον, όσο τουλάχιστον πήγαινε. Αφήστε που ο Γκέρσον θα είχε μείνει μέχρι σήμερα, αν ο Ακερ δεν είχε φάει την τάπα από τον Διαμαντίδη, είχε υποδειχθεί το φάουλ στον Πεν ή αργότερα δεν είχε ηττηθεί από τον ΠΑΟΚ και τον Κούβελα, ματς που διέλυσε την όποια υπομονή.

Τίτλοι δεν κρίνονται μεσούσης της περιόδου. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό. Μετά την ήττα του Παναθηναϊκού στη Κυψέλη από τον Πανελλήνιο, ο Ολυμπιακός δείχνει να κρατάει στα χέρια του την υπόθεση της πρώτης θέσης στο ελληνικό πρωτάθλημα. Στην Ευρωλίγκα, είτε χαθεί είτε όχι η πρωτιά στον όμιλο, όλα γίνονται. Η αλήθεια είναι ότι οι εμφανίσεις των Πειραιωτών στα δύσκολα μέχρι τώρα ματς είναι τραγικές. Μιλάμε για τα παιχνίδια με Παναθηναϊκό, Τσιμπόνα και Μακάμπι (με Μάλαγα, που έχασαν επίσης, η αγωνιστική παρουσία δεν ήταν τόσο κακή). Και με τέτοιες εμφανίσεις δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα. Αλλά οι φίλοι του Ολυμπιακού ας μείνουν στις υποσχέσεις παικτών και τεχνικής ηγεσίας ότι «θα είμαστε έτοιμοι μετά τον Ιανουάριο». Πιθανόν να ξέρουν κάτι παραπάνω, άλλωστε αυτοί θα κριθούν στο τέλος. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι ο Ολυμπιακός στη «μαγική» χρονιά για εκείνον (το μακρινό 1996-97) είχε ηττηθεί μέχρι και από τον ΒΑΟ του Κιουρτίδη και του Αρμούτη!