Μία ανακοίνωση, πολλές σκοτούρες

Σας έχω πει ότι φέτος δεν θέλω να παίρνω θέση όταν κάτι συμβαίνει και πως προτιμώ να διαβάζω πρώτα τους έγκριτους συναδέλφους και στη συνέχεια να προσθέτω κάτι –αν υπάρχει λόγος. Ετσι και με τη χθεσινή ανακοίνωση του ΠΑΟ: περίμενα να δω πώς θα αξιολογηθεί και μετά να σας πω τι πιστεύω. Κυρίως να σας πω τι νομίζω ότι θα γίνει προσεχώς, γιατί αποκλείεται έπειτα από αυτή την κίνηση τα πράγματα, στον ΠΑΟ να μείνουν το ίδιο ειδυλλιακά όπως ήταν μέχρι τώρα.

Αντίθετα από αυτό που πολλοί νομίζουν, ο Τζίγκερ έχει και άποψη και ποδοσφαιρικό γούστο: αν τον ρωτήσεις πώς θέλει να παίζει η ομάδα, θα σου περιγράψει τον περσινό Παναθηναϊκό. Οταν ήρθε στην Ελλάδα, ο Ζοσέ Πεσέιρο είχε τη φήμη προπονητή που έφτιαχνε ομάδες που έπαιζαν ανοιχτό ποδόσφαιρο –σας το έχω ξαναπεί. Ο Τζίγκερ τού ζήτησε να φτιάξει μια «σφικτή» ομάδα που να δέχεται δύσκολα το γκολ και να αξιοποιεί όσο καλύτερα γίνεται τους επιθετικούς της, οι οποίοι δεν ήταν και λίγοι. Ο ΠΑΟ με τον Μπάκε και τον Μουνιόθ προερχόταν από μια χρονιά που αμυντικά είχε ταλαιπωρηθεί –ο Τζίγκερ το ξεφωνητό των κακών αποτελεσμάτων δεν το είχε ξεχάσει. Ο Πεσέιρο προσαρμόστηκε στην επιταγή του μεγαλομετόχου κάνοντας ακριβώς ό,τι αυτός του ζήτησε. Φέτος στη Ραπίντ Βουκουρεστίου παρουσιάζει μια ομάδα που παίζει άλλου τύπου μπάλα. Μπορεί να μη σκίζει (μόλις έβδομη τερμάτισε στον πρώτο γύρο), αλλά βάζει και δέχεται πολλά γκολ: κοιτώντας τα αποτελέσματά της οι νίκες με 1-0 (σήμα κατατεθέν του περσινού ΠΑΟ) είναι ελάχιστες. Αν κρίνω από την καλή μπάλα που έπαιξε ο ΠΑΟ στα πλέι οφ, ο Τζίγκερ δεν θα άλλαζε προπονητή το καλοκαίρι: θα δυνάμωνε απλώς την ομάδα με τρεις–τέσσερις παραγωγικούς παίκτες, με την ελπίδα ότι με αυτούς ο ΠΑΟ θα έπαιζε καλύτερα και επιθετικά χωρίς να χάσει την αμυντική στιβαρότητά του. Δεν νομίζω ότι ο Τζίγκερ πίστευε ότι ο ΠΑΟ χρειαζόταν κάποιον σαν τον Τεν Κάτε. Ο Ολλανδός ειδικά μοιάζει πολύ σταρ για τα γούστα του.

Παρέμβαση

Φυσικά ο Τζίγκερ δεν είπε τίποτα όταν ο νέος κόουτς προσελήφθη –γιατί να το κάνει άραγε; Εκατσε στην άκρη, έβλεπε τα ματς και δεν έκανε την παραμικρή παρέμβαση. Γιατί την έκανε τώρα; Προφανώς γιατί στο μεταξύ προέκυψε ένας έρωτας, ο έρωτας με τον Ανδρέα Βγενόπουλο. Η είδηση της ανακοίνωσης δεν είναι μόνο όσα γράφει. Είδηση, π.χ., πολύ σημαντική είναι ότι οι δύο μέτοχοι ζήτησαν ένα ραντεβού με τον πρόεδρο και τον προπονητή χωρίς να κρίνουν απαραίτητη την παρουσία του Παύλου Γιαννακόπουλου, ο οποίος σίγουρα δεν είναι ένας τυχαίος μέτοχος. Επειδή δεν πιστεύω ότι αυτό συνέβη τυχαία, εκτιμώ ότι είχαν προηγηθεί μεταξύ τους αρκετές συζητήσεις, αποτέλεσμα των οποίων ήταν και το ραντεβού και η ανακοίνωση -σκοπός της οποίας ήταν η έκφραση μιας δυσαρέσκειας για τα πεπραγμένα, κυρίως, του Ολλανδού κόουτς.

Συμπάθεια

Δεν μου κάνει εντύπωση ότι γεννήθηκε μια συμπάθεια ανάμεσα στον Τζίγκερ και τον Βγενόπουλο: ίσα ίσα που έχουν τόσα πολλά κοινά, που ήταν βέβαιο ότι θα ταιριάξουν οι δυο τους. Και οι δύο πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι σημαντικό, αλλά δευτερεύον. Και οι δύο θα ήθελαν ένα γήπεδο χωρίς βωμολοχίες και ημίγυμνους που χοροπηδούν στις εξέδρες. Και οι δύο βλέπουν τον Ολυμπιακό ως αντίπαλο και όχι ως εχθρό. Και οι δύο δεν πιστεύουν ότι οι ομάδες γίνονται μόνο με τα χρήματα. Και οι δύο πιστεύουν ότι ο οπαδός του ΠΑΟ πρέπει να είναι ένας άνθρωπος με επίπεδο. Και οι δύο δεν θα λέρωναν ποτέ τα χέρια τους για να ασχοληθούν με διαιτητές και διαιτησίες. Επιπλέον, έχουν και άλλα κοινά. Αγαπούν τα επιχειρηματικά deal, μπορούν να συζητούν για την κρίση για ώρες, σίγουρα συμφωνούν ότι κακώς παρενέβη η κυβέρνηση με τον τρόπο που παρενέβη στο θέμα των τραπεζών, σίγουρα μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες για το χρηματιστήριο και όχι μόνο το δικό μας. Ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, ψημένοι λόγω του μπάσκετ στον πρωταθλητισμό, έχουν άλλη θεώρηση για τα πράγματα. Δεν νομίζω ότι ο Τζίγκερ θα διοικούσε ποτέ του το μπάσκετ όπως ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ούτε μου φαίνεται ότι θα αποκτούσε ο Βγενόπουλος ποτέ τη σχέση που έχει ο Θανάσης, π.χ., με τους οργανωμένους. Από τον Τζίγκερ το «Παύλο, θεέ, πάρε την ΠΑΕ» είναι πολύ πρόσφατο σουξέ για να ξεχαστεί επειδή ξαφνικά όλοι βρέθηκαν στον ΠΑΟ βάζοντας τα χρήματά τους. Ο Τζίγκερ με τον Βγενόπουλο μπορεί να βρει πολλά που να τον συνδέσουν μαζί του στο μέλλον. Με τον Παύλο και τον Θανάση πολλά που τον χώριζαν από αυτούς στο παρελθόν.

Ταύτιση

Είναι σημαντική η ανακοίνωση; Ναι, γιατί δείχνει μια ταύτιση απόψεων μεταξύ του Τζίγκερ και του Βγενόπουλου και αυτό είναι κάτι νέο. Δεν χρειαζόταν να διαβάσει κάποιος την «Πράσινη» για να καταλάβει ότι μετά την έκδοση της ανακοίνωσης γεννήθηκε αμέσως η υποψία ότι πλέον κάποιες ισορροπίες θα γίνουν εύθραυστες: ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό έπρεπε να γίνει τόσο φανερό. Οι δυο τους, πιο πολύ και από μήνυμα στον Τεν Κάτε, μου φάνηκε ότι θέλησαν με αυτή τη δημόσια τοποθέτησή τους να στείλουν μηνύματα σε όλον τον οργανισμό του ΠΑΟ: ρεπόρτερ, εφημερίδες, μέτοχοι, οργανωμένοι, όλοι καλό είναι να γνωρίζουν ότι μεταξύ του Τζίγκερ και του «Βγενό» υπάρχει ταύτιση απόψεων, με ό,τι αυτό μελλοντικά συνεπάγεται. Τι συνεπάγεται; Ειλικρινά δεν ξέρω. Μπορεί κοινές επιχειρηματικές πρακτικές, μπορεί και μια νέα πολιτική ως προς τα μεταγραφικά ή ως προς τη στελέχωση της εταιρείας. Θα δούμε.

Υπόλοιποι

Για να βγάλουν από τη δύσκολη θέση τον Τεν Κάτε οι δύο, θα πρέπει ο ΠΑΟ αύριο να πάρει τον Ζόνεφελντ και μεθαύριο ένα στόπερ και ένα φορ όπως ο κόουτς ζήτησε. Αν δεν το κάνουν, θα έχουν αδειάσει τον προπονητή εντελώς. Οπως άδειασαν, νομίζω, λίγο και τους υπόλοιπους μετόχους...

Αν δεν, όμως;

Mου έκανε πάντως εντύπωση και η δυσφορία με την οποία υποδέχτηκε την ανακοίνωση μια μερίδα του δημοσιογραφικού κόσμου και μια μερίδα του κοινού. Η ερώτηση «τι την ήθελαν την ανακοίνωση;» έγινε τόσες φορές από ακροατές ραδιοφωνικών σταθμών και δημοσιογράφους, ώστε χωράει μία απάντηση. Ισως, αν δεν υπήρχε η ανακοίνωση, τα πράγματα να ήταν πολύ χειρότερα, μια και όλα δείχνουν πως η συζήτηση με τον Τεν Κάτε και τον Πατέρα ήταν από αυτές που εύκολα μπορεί να παρεξηγηθούν. Βάζω στοίχημα ότι θα διαβάζαμε, π.χ., ότι ο Τζίγκερ έβαλε άγριο χέρι στον Ολλανδό για τη συμπεριφορά του προς τους διαιτητές, λέγοντάς του ότι «δεν γουστάρω να διαμαρτύρεσαι, γιατί στον ΠΑΟ δεν κάνουμε τέτοια». Οτι ο Τεν Κάτε θα ούρλιαζε λέγοντας ότι οι μέτοχοι δεν προστατεύουν την ομάδα, ότι ο Βγενόπουλος θα του απαντούσε πως “δεν είσαι σοβαρός και έχω παράπονα από σένα, γιατί άλλα σου λέγαμε και άλλα κάνεις”. Μπορεί να διαβάζαμε για έντονους καβγάδες με τον Πατέρα, για επιθέσεις στον Αντωνίου, για αντεγκλήσεις, παραιτήσεις, φασαρίες κ.λπ. Σαν να βλέπω τον τίτλο μπροστά μου: «Χοντρό χέρι σε Τεν Κάτε, Αντωνίου: όλοι οι διάλογοι».

Η ερώτηση είναι ποιος θα τα έλεγε όλα αυτά στους δημοσιογράφους. Η απάντηση είναι «όλοι». Μια τέτοια συζήτηση είναι απίθανο να μη διαρρεύσει: στην πραγματικότητα γίνεται για να διαρρεύσει και αυτό το γνωρίζουν καλά και ο Τζίγκερ και ο Βγενόπουλος. Αυτό που έκαναν οι δύο είναι να καταστήσουν σαφές στον κόσμο το πλαίσιο αρμοδιοτήτων του κόουτς: στην ανακοίνωση δεν μιλούν στον Τεν Κάτε (σ' αυτόν τα είπαν όλα κατ' ιδίαν) -μιλούν στον κόσμο και του λένε τι απαιτήσεις έχουν από τον προπονητή και όχι μόνο. Θέλουν ηρεμία στις εξέδρες, σιγή ασυρμάτου για τη διαιτησία, χρησιμοποίηση των παραγκωνισμένων παικτών και συλλογική ευθύνη για τις μεταγραφές. Επίσης, αφήνουν να φανεί ότι μεταγραφές θα γίνουν αν προκύψει κάτι εξαιρετικό, πράγμα που τον Ιανουάριο είναι δύσκολο.

Χωρίς την ανακοίνωση θα δημοσιεύονταν σε κάποιες εφημερίδες αληθινά σενάρια θρίλερ με πρωταγωνιστή τον κόουτς και τους δύο μετόχους σε ρόλους σκληρών αφεντικών. Από την άλλη, ο κόσμος δεν αντέχει και τόσες πολλές ξαφνικές αλήθειες. Καλύτερα να πιστεύει ότι όλοι σε μια ομάδα συμφωνούν και ότι οι κακοί είναι οι δημοσιογράφοι...

Το αξίωμα του Αγκρόπι

Η φάση του μαρκαρίσματος-πέναλτι του Ντιόγο από τον Λαζαρίδη στην Τρίπολη μου θύμισε μία παλιά ιστορία. Κάποτε στην Domenica Sportiva ήταν καλεσμένος ο Αλντο Αγκρόπι, αποτυχημένος προπονητής, αλλά, όπως συχνά συμβαίνει στην τηλεόραση, καταπληκτικός σχολιαστής. Σε ένα ματς Μίλαν - Τορίνο (4-0) είχαν δοθεί τρία πέναλτι υπέρ του Φαν Μπάστεν. «Ποιος τον μάρκαρε;», ρώτησε ο Αγκρόπι, που είχε παίξει και μπάλα στους «γκρανάτα». «Ο Πασκουάλε Μπρούνο», του απάντησαν. «Δεν χρειάζεται να δούμε κανένα ριπλέι», είπε ο Ιταλός, «αν κάποιος που αυτοαποκαλείται "ο άγριος" μαρκάρει τον Φαν Μπάστεν, είναι πέναλτι και τα τρία»! Καμιά φορά περισσότερο και από το τι έγινε, αξίζει να δεις ποιοι εμπλέκονται.