Το πρόβλημα μετά την Ξάνθη

Διάβασα πολλά ωραία για το κοουτσάρισμα του Τεν Κάτε στην Ξάνθη, για την αντικατάσταση του Μάτζιου από τον Ρουκάβινα και του Νίνη από τον Κλέιτον, καθώς και για τη συμβολή των δύο στη φάση του δεύτερου γκολ. Προφανώς στον Ολλανδό αξίζουν πολλά μπράβο για το θάρρος του να ρίξει στο γήπεδο δύο επιθετικούς παίκτες μετά την αποβολή του Σαριέγκι, όμως, για έναν καλό κόουτς όπως ο Τεν Κάτε αυτά είναι εύκολα πράγματα. Η Ξάνθη πρέσαρε κι άφηνε χώρους, οι αμυντικοί της χαφ υπέφεραν στο πρώτο ημίχρονο και από τον Νίνη και από τον Ζιλμπέρτο Σίλβα: ο καλός κόουτς έκανε το προφανές.

Για να λέμε τίποτα δυσκολότερο από κοινοτοπίες, έχω να κάνω δύο επισημάνσεις που δεν πολυακούστηκαν μετά τη νίκη με την Ξάνθη και είναι χρήσιμες εν όψει του αποψινού ματς με την Ανόρθωση: θέλω να επισημάνω ότι το καλό διάστημα του ΠΑΟ στην Ξάνθη ήταν το πρώτο ημίχρονο, αλλά και ότι το βασικό πρόβλημα της ομάδας παραμένει άλυτο. Δεν αναφέρομαι στα στόπερ, αλλά σε ένα σαφές πρόβλημα στρατηγικής και τακτικής που ο Τεν Κάτε πρέπει να λύσει.

Διαρκώς

Ο ΠΑΟ δέχεται διαρκώς γκολ στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου σε όλα σχεδόν τα ματς που έχει παίξει καλά στο πρώτο ημίχρονο: αυτό είναι το μέχρι τώρα πρόβλημά του. Με τον Εργοτέλη ο Κουτσιανικούλης κάνει το 1-0 1-2. Με τον Ηρακλή μια μετατόπιση θέσεων των χαφ του «Γηραιού» επιτρέπει στους Θεσσαλονικιούς να κάνουν το 2-1 με δύο γκολ μέχρι το 60'. Με τον Πανιώνιο ο ΠΑΟ ελέγχει το ματς στο πρώτο ημίχρονο και ισοφαρίζεται με τη συμπλήρωση μιας ώρας για να κερδίσει στο τέλος. Με τη Λάρισα κάνει ένα καλό πρώτο ημίχρονο και δέχεται γκολ από τον Ζουράφσκι στο 51', με τον Αστέρα Τρίπολης πιέζει στο πρώτο ημίχρονο και ισοφαρίζεται πάλι στο πρώτο εικοσάλεπτο του β' ημιχρόνου. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ: δεν έχει συμβεί ποτέ.

Αλλαγή

Αλλάζει κάτι από το πρώτο στο δεύτερο ημίχρονο; Τακτικά δεν αλλάζει απολύτως τίποτε, αφού μιλάμε για ματς στα οποία ο ΠΑΟ έχει παίξει καλά στην αρχή και δεν υπάρχει κανείς φανερός ή άγνωστος λόγος που υποχρεώνει τον προπονητή να κάνει κάτι διαφορετικό. Το όλο πρόβλημα είναι πρόβλημα νοοτροπίας, δηλαδή διαχείρισης του αγώνα και είναι ένα διπλό πρόβλημα: οι παίκτες του ΠΑΟ αφενός δεν είναι προσεχτικοί όσο πρέπει για να πάνε το ματς στο 2-0 και να «κλειδώσουν» το αποτέλεσμα στο καλό τους διάστημα, και αφετέρου παγιδεύονται συχνά από το υπέρ τους αποτέλεσμα (1-0 ) και παίζουν για να το υπερασπιστούν.

Για την ακρίβεια αυτό το δεύτερο, το οποίο είναι και η μεγαλύτερη κατάρα του ΠΑΟ σε ό,τι αφορά τη νοοτροπία, μοιάζει να είναι κληρονομιά προηγούμενων αγωνιστικών επιλογών. Συχνά στα ματς του ΠΑΟ κάποιοι παίκτες παίζουν για να κρατήσουν το υπέρ τους σκορ, δίνοντας μέτρα στον αντίπαλο για να προστατεύσουν την άμυνα όπως έκαναν πέρυσι, τη στιγμή που άλλοι μένουν μπροστά για να πιέσουν όπως ο Τεν Κάτε απαιτεί! Στην Ξάνθη αυτό θα μπορούσε να πληρωθεί ακριβά: στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου η άμυνα υποχωρεί, την ώρα που η επίθεση της ομάδας εξακολουθεί να παίζει μπροστά! Στο κενό που δημιουργείται, η Ξάνθη με τον φρέσκο Ταϊντέρ τσουλάει την μπάλα στα τρία τέταρτα του γηπέδου και ισοφαρίζει.

Πρόβλημα

Πριν από λίγο καιρό ο Γιώργος Καραγκούνης είχε πει ότι είναι καλό μια ομάδα να παίζει πού και πού για να κερδίζει και 1-0. Ο Τεν Κάτε απάντησε εξ αποστάσεως ότι προτιμά μια νίκη με 4-3 γιατί και αυτή δίνει τρεις βαθμούς. Και οι δύο από τη σκοπιά τους έχουν δίκιο, όμως το θέμα δεν είναι ιδεολογικό: μια ομάδα μπορεί να παίζει με ένα μόνο τρόπο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, δεν μπορεί κάποιοι να κάνουν κάτι και κάποιοι κάτι άλλο! Το μεγαλύτερο πρόβλημα του φετινού ΠΑΟ είναι η διάρκεια που δείχνει η ομάδα στην προσήλωση της εφαρμογής των όποιων οδηγιών του κόουτς.

Στα πιο πολλά ματς υπάρχει ένα πρώτο ημίχρονο στο οποίο η ομάδα ακολουθεί το πλάνο πιστά κι ένα δεύτερο ημίχρονο στο οποίο (άγνωστο γιατί) η συγκέντρωση πέφτει και ο δείκτης προσοχής στο πλάνο χτυπά επίπεδα limit down. Οχι τυχαία ο ΠΑΟ κέρδισε στην Ξάνθη και στη Νέα Σμύρνη όταν έμεινε με δέκα παίκτες μισή ώρα πριν να τελειώσει το ματς. Οι αποβολές αυτές (του Μουν με τον Πανιώνιο και του Σαριέγκι με την Ξάνθη) ξύπνησαν την ομάδα, δηλαδή στάθηκαν αιτία να κατατεθούν στο γήπεδο σοβαρότητα, συγκέντρωση και προσοχή –αρετές που στο διάστημα πριν από την αποβολή έμοιαζαν εντελώς χαμένες.

Το λέω σοβαρά: αν ο Τεν Κάτε δεν θέλει να βλέπει αυτή την πτώση της απόδοσης στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου, θα ήταν χρήσιμο να παρατάσσει την ομάδα του στο δεύτερο ημίχρονο με δέκα παίκτες (!) και να βάζει τον ενδέκατο μετά το 65' ή το 70'. Μπορεί να το κάνει ήδη απόψε με την Ανόρθωση: ας μην ξεχνάμε ότι το ματς με την πρωταθλήτρια Κύπρου είναι κατ' ουσίαν ένα ελληνικό παιχνίδι.

Προσοχή

Η επιμονή του Τεν Κάτε στις αλλαγές του σχήματος έχει ως επακόλουθο απόψε για τον Κετσπάγια ο ΠΑΟ να είναι κάτι το μυστηριώδες: ο κόουτς της Ανόρθωσης θα 'ναι δύσκολο να σπεκουλάρει αυτή τη φορά στις αδυναμίες του ΠΑΟ, όπως έκανε στο πρώτο ματς στην Κύπρο –αυτή τη φορά στην παγίδα της προβλεψιμότητας έχει πέσει η δική του ομάδα. Ο ΠΑΟ ως πιο έμπειρος έχει απόψε το πάνω χέρι και είναι το φαβορί για την πρόκριση απέναντι στη φιλόδοξη Ανόρθωση. Ομως αν χαθεί από το γήπεδο στα είκοσι πρώτα λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου, όσες αλλαγές κι αν κάνει ο Τεν Κάτε μετά, θα πληρώσει αυτού του τύπου τη νοοτροπία πολύ ακριβά…

ProZone 13

Περιμένοντας το ιστορικό συμβούλιο της Πέμπτης, οι άρχοντες των αγώνων έδειξαν την ψυχραιμία που τους είχα ζητήσει. Ελπίζω μετά την Πέμπτη αργά αλλά σταθερά η στήλη να δημοσιεύει διαρκώς αποτυχημένες εκτιμήσεις, πράγμα που θα την οδηγήσει και στην αυτοκαταστροφή της.

• Λαμπρόπουλος (ΟΦΗ – Αρης 0-1). Το αριστούργημά μου. Σας είχα γράψει ότι «χτίζει προφίλ διαιτητή που δεν μασάει από έδρες κ.λπ. και γι' αυτό γενικά τον θέλουν οι φιλοξενούμενοι» και ότι «είναι στη λογική ότι το 50-50 σημαίνει το "λήγω Χ"». Είχα επίσης προβλέψει ότι οι επόπτες του «Ψυχώ» Ιωσηφόγλου και Γιαννουγλίδης θα παίξουν μια ψιλή ΟΦΗ! Απλώς έκανε το γκολ ο Κάλβο στο 93' και δεν βγήκαν όλα κατά γράμμα.

• Ντάκος (Πανσερραϊκός – Εργοτέλης 0-2). Πήρε ένα-δυο σπόρια ο γηπεδούχος, αλλά έχει διαλυθεί ψυχολογικά.

• Κουκουλάκης (Ξάνθη – ΠΑΟ 1-2). Αλλη πολύ καλή στιγμή. Σας έγραφα ότι ήταν «πολύ ανήσυχος ο Γιώργος που με τον φίλο του τον γιατρό έχει φέρει δύο "διπλά" φέτος, αλλά λέει ότι τώρα είναι αλλιώς». Και πρόσθετα (σαν να έβλεπα τις κάρτες του Σαριέγκι) ότι «είναι δύσκολο να τον πιστέψω». Ο ΠΑΟ πάντως πιο πολύ κι από τη διαιτησία πρέπει να ανησυχεί για το άριστα που της δόθηκε!

• Καλόπουλος (Πανιώνιος – Λάρισα 1-1). Ημουν στο γήπεδο και είδα ένα ρεσιτάλ. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον «Κάλοου», λιγότερο καλοί οι επόπτες. Αλλά υπάρχει πλεονέκτημα στο πέναλτι;

• Σταυρίδης (Ηρακλής – Θρασύβουλος 1-1). Ο Ηρακλής χρωστάει ευγνωμοσύνη στον Σταυρίδη που έγραψε ότι τέλειωσε το ματς κανονικά.

• Χαραλαμπίδης (ΠΑΟΚ – Αστέρας 1-1). Οπως πέρυσι έτσι και φέτος με τον φίλο Χαραλαμπίδη στο γήπεδο ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε. Πιστεύω ότι μετά την Πέμπτη αργά αλλά σταθερά θα βελτιωθούν λίγο περισσότερο οι διαιτησίες στα ματς του ΠΑΟΚ.

• Γιαννόπουλος (Ολυμπιακός – Λεβαδειακός 1-0). Του 'βαλαν άνευ λόγου ανέλπιστα μικρό βαθμό. Τι πληρώνει ο χριστιανός δεν ξέρω. Την ταβέρνα πάντως την έχει αφήσει εδώ και καιρό.

• Παμπορίδης (ΑΕΚ – Πανθρακικός 1-0). Ο «Πάμπο» ερχόταν από τιμωρία και φοβότανε ακόμα και την ψιλοαβάντα. Οι πλάγιοι την έφαγαν την ΑΕΚ κανονικά. Εφταιξε το ταξίδι;

Ο νέος

Μία επισήμανση εν όψει του ιστορικού Δ.Σ. της ΕΠΟ που είναι στο πρόγραμμα την επόμενη Πέμπτη. Αν τυχόν ο Βασίλης «όλους και όλα τα σιχάθηκα» Γκαγκάτσης παραιτηθεί αηδιασμένος, τη θέση του βάσει καταστατικού θα αναλάβει ο Βασίλης Χατζηαποστόλου που έχει τον τίτλο του αναπληρωτή προέδρου.

Αυτός θα γίνει ο νέος πρόεδρος και θα προκηρύξει εκλογές και γι' αυτό και θύμωσε ο άνθρωπος όταν του είπαν πριν από δεκαπέντε μέρες ότι η «SportDay» γράφει πως θα φύγει ο Γκαγκάτσης και θα μπει ο Πιλάβιος. Η θητεία του θα διαρκέσει περίπου ενάμιση μήνα, αφού πριν από τις εκλογές υπάρχουν και γιορτές. Γιορτές τύπου Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά κ.λπ. και όχι γιορτές επειδή φεύγει ο Γκαγκάτσης…