Δύο ευτυχισμένοι άνθρωποι

Ο Παναθηναϊκός δοκιμάζεται στην Ξάνθη, όπου θυμίζω ότι πέρυσι ουσιαστικά έχασε το πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ έχει ένα δύσκολο ματς με τον φορμαρισμένο και ψυχωμένο Πανθρακικό –τη μεγάλη έκπληξη της χρονιάς. Τα τρία παιγνίδια των ομάδων της Σαλονίκης μοιάζουν δύσκολα και έχουν τεράστια αγωνιστικά μυστήρια: ο ΠΑΟΚ πρέπει να βρει τρόπο να παίξει άμυνα χωρίς τη ραχοκοκαλιά του απέναντι σε μια ομάδα όπως ο Αστέρας, που δεν ανοίγεται, αλλά περιμένει τη φάση, ο Αρης με τον ΟΦΗ πρέπει να πείσει ότι προόδευσε κι ο Ηρακλής παίζει έναν «τελικό» με τον Θρασύβουλο. Αλλά το ματς της αγωνιστικής είναι η αναμέτρηση του Εστογιάνοφ με τον Βενετίδη στη Νέα Σμύρνη.

Οταν παρακολουθείς ένα πρωτάθλημα στο οποίο η πρώτη θέση μοιάζει να έχει κριθεί πριν καν φτάσουμε στα Χριστούγεννα και στο οποίο η κριτική στους προπονητές γίνεται χωρίς να λαμβάνουμε υπ' όψιν μας πόσο θεαματικό χαρακτήρα έχουν οι ομάδες που αυτοί μας παρουσιάζουν, είσαι υποχρεωμένος να ψάχνεις ενδιαφέρον στα επιμέρους πράγματα. Αν ανήκεις στη μειονότητα, σε αυτούς που γουστάρουν το ποδόσφαιρο πιο πολύ και από τις νίκες των ομάδων που υποστηρίζουν, τότε για να το χαρείς πρέπει να αναζητείς στιγμές που αναδεικνύουν την ομορφιά του και να ακονίζεις τα μάτια σου να ανακαλύπτουν και τις λιγότερο προβεβλημένες εικόνες του. Αυτή την αγωνιστική υπάρχει στο πρόγραμμα μια μονομαχία που υπόσχεται πάρα πολλά: το ραντεβού του καλύτερου ακραίου μπακ του πρωταθλήματος, δηλαδή του Στέλιου Βενετίδη, με τον φορμαρισμένο Φαμπιάν Εστογιάνοφ, που μέχρι στιγμής έχει ζαλίσει πολύ κόσμο με τις ντρίμπλες του.

Δουλειά
Του Βενετίδη του έχω τρομερή αδυναμία και δεν το έχω κρύψει ποτέ. Οπως κι άλλες φορές έχω εξηγήσει, το νευρώδες παιγνίδι του πάντα μου άρεσε, διότι εγώ θέλω ο ακραίος μπακ να είναι πρώτα απ' όλα αμυντικός κι ο «Βένε» είναι πρώτιστα τέτοιος. Δεν ήταν ποτέ επιθετικός που έγινε πλάγιος μπακ επειδή ήξερε να σεντράρει, ούτε έγινε ποτέ συζήτηση αν στα χαφ αποδίδει καλύτερα. Ο Βενετίδης ήξερε πάντα μια δουλειά και την ήξερε πολύ καλά.

Φυγή
Αυτή η γνώση της θέσης είναι και ο λόγος που ο ακραίος αμυντικός της ΑΕΛ μπήκε με το σπαθί του στη σπάνια κατηγορία των ποδοσφαιριστών που βελτιώθηκαν μεγαλώνοντας. Κοντά στη γνώση της θέσης προστέθηκαν η πείρα, η αγωνιστική σοφία, η σωστή διαχείριση των δυνάμεων. Σε μια εποχή που για αρκετούς παίκτες η φυγή από μια μεγάλη ομάδα συνεπάγεται και πτώση της απόδοσης, ο Βενετίδης αποδεικνύει ότι αν αγαπάς το ποδόσφαιρο μπορείς να ξαναζήσεις μια δεύτερη μεγάλη καριέρα. Παρά τους τραυματισμούς και τα προβλήματα, ο Βενετίδης βελτιώθηκε μεγαλώνοντας κι όχι μόνο δεν έκοψε την μπάλα όταν όλοι το προέβλεπαν, αλλά γύρισε καλύτερος. Πέρυσι έγραφα ότι ο «Βένε» γύρισε με ηθικό ακμαιότατο ύστερα από μια περιπέτεια δυόμισι χρόνων, επειδή δεν έσβησε ποτέ μέσα του ο ενθουσιασμός του για το ποδόσφαιρο. Αυτός ο ενθουσιασμός δεν χάθηκε ούτε όταν μπαινόβγαινε στα χειρουργεία ούτε όταν έτρεχε στους φυσικοθεραπευτές: ήξερε πάντα ότι πρέπει να περάσει όλες αυτές τις δοκιμασίες για να έχει τη δυνατότητα να κάνει αυτό που αγαπάει –δηλαδή να ξαναπαίξει μπάλα. Φέτος η χρονιά του είναι ακόμα καλύτερη. Στη Λάρισα φοβόντουσαν πως το γεγονός ότι δεν πήρε τη μεταγραφή στην ΑΕΚ το καλοκαίρι θα είχε επίπτωση στη σεζόν του, ότι κάπου ο παίκτης θα έχανε το κέφι του. Μόνον έτσι δεν έγινε! Φέτος ο Βενετίδης παίρνει πιο πολλές επιθετικές πρωτοβουλίες, αναγκάζει τον μέσο ή τον επιθετικό παίκτη που παίζει από την πλευρά του να γυρνά στην άμυνα για να του περιορίσει τις διεισδύσεις και γενικά ψαρώνει κόσμο! Επειδή έμεινε δυόμισι χρόνια εκτός δράσης είναι δυόμισι χρόνια λιγότερο κουρασμένος –είναι στην καλύτερη φόρμα της καριέρας του.

Τρομοκράτης
Ο Εστογιάνοφ από την άλλη δεν είναι ποδοσφαιριστής, είναι τρομοκράτης! Ομολογώ ότι όταν τον πρωτοείδα δυσκολεύτηκα να καταλάβω την αξία του και το παιγνίδι του και προβληματιζόμουν αν είναι ακραίος χαφ ή επιθετικός: νομίζω ότι αν ρωτούσα τον ίδιο θα γέλαγε! Ο Ουρουγουανός δεν έχει τέτοια σχέση με το ποδόσφαιρο, δεν τον αφορούν οι θέσεις, οι τακτικές, οι απαιτήσεις –το παιγνίδι του είναι σαν ένα υπέροχο κοκτέιλ που περιέχει δύο δόσεις χαράς, τρεις δόσεις ξεφαντώματος με την μπάλα στα πόδια, μια δόση ταχύτητας και κάτι από φαντασία, δημιουργία και διάθεση να διασκεδάσει τον φίλαθλο που έρχεται στο γήπεδο. Ο Εστογιάνοφ δεν σκοράρει όσο θα έπρεπε και συχνά δεν τελειώνει σωστά τις φάσεις που δημιουργεί, όμως να τον βλέπεις να τρέχει με την μπάλα και να ντριμπλάρει είναι κάτι καταπληκτικό: ειδικά οι ντρίμπλες του είναι τρομοκρατικές ενέργειες –ρωτήστε τον «Κάρα», τον Ντιέ και τον Παστό! Σε όλους πέρασε την μπάλα κάτω από τα πόδια, κάνοντας ταυτόχρονα και μια περιστροφική κίνηση που τους ζάλισε. Και μιλάμε για έμπειρα παιδιά κι όχι για νεούδια.

Πέρυσι
Ο Βενετίδης, μολονότι σίγουρα θα ήθελε να αγωνιστεί στην ΑΕΚ και παρ' όλο που ελαφρώς πικράθηκε για το γεγονός ότι η μεταγραφή του δεν ολοκληρώθηκε, όχι μόνο δεν έχασε το κέφι του, αλλά παίζει φέτος καλύτερα και από πέρυσι! Ο Εστογιάνοφ, μολονότι δεν έπιασε στη Βαλένθια και παρ' όλο που βρέθηκε στην Ελλάδα μετά τα μεγαλεία της ισπανικής λίγκας, διατήρησε τη διάθεσή του να παίζει ποδόσφαιρο για την εξέδρα –το ότι ανανέωσε το συμβόλαιό του με τον Πανιώνιο δεν μου 'κανε εντύπωση, διότι ξέρω πόσο ευχαριστημένος είναι από την αποδοχή που έχει εδώ ως παίκτης. Το ίδιο περήφανος που αγωνίζεται στη Λάρισα είναι και ο Βενετίδης: πάντα παίζει και για τους ανθρώπους που τον βοήθησαν να επιστρέψει στα γήπεδα υγιής και δυνατός, αλλά και για τον κόσμο της ομάδας, που τόσο τον στήριξε. Τόσο ο «Βένε» όσο και ο Εστογιάνοφ είναι υποδειγματικοί επαγγελματίες και συγχρόνως παιδιά που χαίρονται τη δουλειά τους, δηλαδή το ποδόσφαιρο. Είναι δύο ευτυχισμένοι άνθρωποι κι αυτό φαίνεται.

Psycho 13
Περιμένοντας το ιστορικό συμβούλιο της Πέμπτης, όλη η πιάτσα, αν ρωτήσεις «τι βλέπεις για τον τάδε;», σε πασαλειψάρει και σου λέει ότι είναι συγχυσμένος, διότι μπορεί να προκύψουν τίποτα περίεργα πριν να φύγει ο «Φτου». Δείξτε ψυχραιμία.
• Λαμπρόπουλος (ΟΦΗ – Αρης). Είχε παίξει τον Αρη και πριν από είκοσι μέρες, όταν είχε φέρει «Χ» με τον Αστέρα. Χτίζει προφίλ διαιτητή που δεν μασάει από έδρες κ.λπ. και γι' αυτό γενικά τον θέλουν οι φιλοξενούμενοι. Είναι μικρός και καριερίστας. Στη λογική ότι το 50-50 σημαίνει το λήγω «Χ». Του «Ψυχώ» Ιωσηφόγλου και Γιαννουγλίδης. Σε μια ψιλή ΟΦΗ;
• Ντάκος (Πανσερραϊκός – Εργοτέλης). Πολύ του 50-50 και του «Χ», αλλά εγώ λέω ότι αυτή τη φορά μπορεί κάτι να πάρει ο «Περούκας». Κάνα σπόρι, όχι πιο πολύ…
• Κουκουλάκης (Ξάνθη – ΠΑΟ). Πολύ ανήσυχος ήταν ο Γιώργος, που με τον φίλο του τον γιατρό έχει φέρει δύο «διπλά» φέτος. Λέει, όμως, ότι τώρα είναι αλλιώς. Να τον πιστέψω; Δύσκολο…
• Καλόπουλος (Πανιώνιος – Λάρισα). Παίζει σαν να του 'χει φύγει ένα άγχος και με αυτόν η ΑΕΛ φέτος έχει μόνο καλά να θυμάται. Προσοχή, διότι φέτος δεν έχει πάει στη βούλα ακόμα, μολονότι την έχει εύκολη, κι αν τη δώσει, όπως στατιστικά αναμένεται, κάποιος θα κλαίει. Πάλι για καβγά οι επόπτες, αλλά προειδοποιώ ότι στο γήπεδο θα είναι ο Δούρος…
• Σταυρίδης (Ηρακλής – Θρασύβουλος). O πρόεδρος τραγουδάει «έχω εσένα πλάι μου», και στο Αλκαζάρ τον έφαγε ο πλάγιος! Αυτή τη φορά έστειλαν στο Καυτανζόγλειο διεθνή διαιτητή, λες και είναι ματς που θα κρίνει τίτλο και πρέπει να κρατήσει τον γηπεδούχο! Και με επόπτες (Παπαδόπουλο, Ευθυμιάδη) τύπου Βασσάλου. Να μη νομίζουν, ό,τι κι αν ακούν, ότι θα χαριστεί ο Μπριάκος…
• Χαραλαμπίδης (ΠΑΟΚ – Αστέρας). Εντάξει, είναι φίλος ο Χαραλαμπίδης, το ξέρουμε. Αλλά πέρυσι με αυτόν στο γήπεδο κέρδισε ο Αστέρας. Θα μου πεις, άλλο πέρυσι κι άλλο φέτος. Σωστά, αλλά άντε να βγει καμιά κάρτα παραπάνω. Τα λάθη των πλάγιων φοβάμαι. Λίγα και καλά;
• Γιαννόπουλος (Ολυμπιακός – Λεβαδειακός). Στον δρόμο που χάραξε ο σύντροφος Κύρκος; Κάπως έτσι. Δεν θα το κρίνει πάντως.
• Παμπορίδης (ΑΕΚ – Πανθρακικός). Επιστρέφει από τιμωρία και θυμόσαστε τι έχω πει. Αλλά το αξίωμα έχει και εξαιρέσεις και η καρδιά εν προκειμένω χτυπά λίγο στον ρυθμό τού «Μόνη ξανά δεν θα σ' αφήσω...». Θα δούμε αν μια ψιλοαβάντα θα φτάσει αυτή τη φορά, μια και στις δύο προηγούμενες δεν.

Αυτό είναι είδηση...

Κέφι να υπάρχει
«Δηλαδή ύστερα από όλα αυτά που έγιναν τον τελευταίο καιρό στην ΑΕΚ, ο Νικολαΐδης έχει κέφι και πάει στα μαγαζιά και κάνει τον DJ;», ρώτησα έναν κοινό μας φίλο, δείχνοντάς του το πρωτοσέλιδο της χθεσινής «Εspresso», η οποία τον είχε φωτογραφία με ακουστικά. «Κοίτα –μου είπε–, όντως ο Νικολαΐδης δεν είχε καμιά όρεξη για διασκεδάσεις τον τελευταίο καιρό και μετά τη φυγή του από την ΑΕΚ είχε χάσει λίγο το κέφι του. Αλλά όταν ξύπνησε ένα πρωί και διάβασε ότι ο Γιώργος ο Κιντής έγινε ο πρόεδρος του Ντούσαν Μπάγεβιτς και θα πρέπει και να συνεργαστεί μαζί του, ξανάφτιαξε το κέφι του»!
(Αυτά τα παιδιά της ΑΕΚ έχουν όλα τρομερό χιούμορ, οφείλω να το παραδεχτώ).